مادر واجد رحم اجاره‌ای چه نسبتی با کودک متولد شده دارد؟

استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: مادری که واجد رحم اجاره‌ای است به منزله مادر رضاعی می‌شود که این قول، بیشتر در بین فقها طرفدار دارد و ظاهرا قول دقیق‌تر هم همین باشد.

به گزارش کودک پرس ، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره مجادله که در طول ماه رمضان در حال برگزاری است گفت: براساس آیه اول این سوره، خدا قول آن زن را شنید که با پیغمبر مجادله می‌کرد؛ البته در این سوره مکررا مضمون علم الهی تکرار شده است.

وی افزود: این جا خدا می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ . در آیه سوم می‌فرماید:وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ در آیه ششم می‌فرماید: وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ . دوباره در آیه هفتم این تعبیر هست و همینطور مکرر در این سوره، به مسئله علم الهی و این که خدا می‌داند شما چه می‌کنید، می‌بیند شما چه می‌کنید، می‌شنود شما چه می‌گویید، دائم اشاره شده است.

هادوی تهرانی بیان کرد: در آیه دوم خدا می‌فرماید: آن مردانی که از بین شما ظهار می‌کنند با زنان خودشان؛ یعنی زن خودشان را به مادر خودشان تشبیه می‌کنند این تعبیر آنان یعنی؛ ظهرک کظهر امی یا انت منی بمنزلة ظهر امی، باعث نمی‌شود که زنان این‌ها تبدیل بشوند به مادرانشان. ما هن امهاتهم: یعنی حکم مادر را پیدا نمی‌کنند؛ اینطور نیست که ازدواجشان حرام باشد.

این استاد حوزه بیان کرد: بعد یک قاعده‌ای را خدا بیان می‌کند در آیه دوم سوره مجادله و می‌فرماید: مادران آن‌ها کسی نیست مگر آن زنانی که این‌ها را به دنیا آورده‌اند؛ خب این مسئله در زمان نزول این آیه، یک مطلبی بوده که بله… مادرشان همانی بوده که آن‌ها را به دنیا آورده است، یعنی همان مادر به اصطلاح طبیعی و متعارف؛ امروز البته ما با مسائلی مواجهیم که این آیه، بسیار محل بحث است و آن، مسئله رحم‌های اجاره‌ای است. یعنی در واقع نطفه یک بچه‌ای که منعقد شده، یعنی یک مادری دارد که از تخمک آن مادر و از اسپرم پدر گرفته‌اند، لقاح انجام شده، نطفه منعقد شده، اما رحم آن مادر، توانایی نگهداری آن نطفه را ندارد. این نطفه را در رحم یک زن دیگری می‌گذارند.

این استاد خارج حوزه عنوان کرد: خب یک بحث، بحث جواز این کار است که آیا چنین کاری جایز است یا نه؟ بین علما اختلاف است. بعضی معتقدند که این عمل جایز نیست مگر این که آن زن دوم که رحمش اجاره می‌شود، محرم آن مرد باشد؛ یعنی مقصود زنش باشد؛ بعضی‌ها هم می‌گویند جایز است که بنده جزو این گروه دوم هستم. حالا سوال این است: مادر این بچه کی است؟ آن زنی که این نطفه‌اش از او شکل گرفته یا زن دیگری است یا این زنی که به تعبیر قرآن، ولدنهم: این را به دنیا آورده است. بسیاری به این آیه تمسک کرده و گفته‌اند: قرآن فرمود: ان امهاتهم الا اللاعی ولدنهم: مادران آن‌ها کسی نیست مگر آن زنانی که این‌ها را به دنیا آورده‌اند. خب اگر اینطوری باشد، پس آن زنی که رحمش اجاره شده است، مادر این بچه می‌شود طبق این برداشت.

وی در رفع این تعارض بیان کرد: این امهاتی که ولدنهم در قرآن اشاره دارد، ناظر به زمان نزول قرآن است؛ در آن زمان، آن مادری که بچه را به دنیا می‌آورد، همان زنی بود که در شکل‌گیری نطفه هم نقش داشت. بنابراین؛ آن چیزی که آیه فرموده، همین مادران متعارف‌اند، اما این روزگار ما که با این داستان رحم اجاره‌ای، این دوتا از هم جدا می‌شوند؛ زنی که در شکل‌گیری نطفه نقش دارد، یک فرد است؛ زنی که بچه را به دنیا می‌آورد، یک فرد دیگری است.

وی ادامه داد: به لحاظ ژنتیک، این بچه هیچ ارتباط ژنتیک با این زنی که او را به دنیا می‌آورد، ندارد. رحم آن زن، مثل یک ظرفی می‌ماند که این در داخل آن رشد کرده است، اما در ساختار ژنتیک این بچه، هیچ نقشی ندارد. در حالی که آن مادری که تخمک از اوست کاملا در ساختار ژنتیک این بچه نقش دارد؛ لذا برخی گفته‌اند که این به منزله مادر رضاعی می‌شود که این قول، بیشتر در بین فق‌ها طرفدار دارد و ظاهرا قول دقیق‌تر هم همین باشد.

وی عنوان کرد: خدا فرموده کسانی که این سخن یعنی ظهار را می‌گویند سخن منکر و سخن زور یعنی باطل دارند که البته بعضی‌ها گفته‌اند که از کلمه منکر و زور، حرمت استفاده نمی‌شود.

 

 

 

منبع: ایکنا