کودک پرس فلسطین اشغالی
خبرگزاری شهاب در گزارشی با عنوان «قربانیان سوختگی در غزه؛ فاجعه گسترده به دلیل ممنوعیت ورود دارو و تجهیزات پزشکی»، آورده است: فاجعه در غزه به صحنه های بمباران و کشتار متوالی محدود نمیشود بلکه نجات یافتگان درد و رنجی سخت را از زمانی که مجروح می شوند، تحمل می کنند. در این میان مجروحان دچار سوختگی بیشترین رنج را میکشند و بیشترین تعداد را نیز تشکیل میدهند و این به علت استفاده اشغالگران از سلاح ممنوعه بین المللی است که درمان سوختگی و بهبودی از آن را با مشکل روبه رو میکند. تداوم نسل کشی و محاصره این فاجعه را تشدید میکند و درد فردی را به جمعی تبدیل میکند.
سازمان پزشکان بدون مرز به سوختگی های چهل درصدی بر اثر حملات هوایی و به تبعات طولانی مدت آثار سوختگی بر بیماران به ویژه در سایه فروپاشی ساختار بهداشت و درمان غزه پرداخت و از نبود حتی مسکن یا درمان های نجات بخش زندگی به علت تداوم محاصره غزه و ممانعت رژیم صهیونیستی از ورود کمک ها و تجهیزات پزشکی خبر داد که باعث افزایش رنج بیماران بخش سوختگی می شود.
سازمان پزشکان بدون اعلام کرد که از دسامبر سال ۲۰۲۴ تیم های پزشکی آن بیش از ۶ هزار و ۵۱۸ درمان سوختی در مراکز درمانی غزه و بیمارستانهای صحرایی در دیرالبلح و بیمارستان ناصر انجام داده اند؛ اما قریب به پنجاه درصد از بیماران نتوانستهاند که روند درمان را به علت نبود خدمات رسانی پزشکی و رسیدن دشوار به مراکز درمانی، ادامه بدهند.
خبرگزاری شهاب در ادامه گزارش خود آورده است: از زمان ازسرگیری جنگ علیه نوار غزه در ماه مارس گذشته، شمار بیماران سوختگی افزایش یافته و به ۱۰۰ مورد رسیده و بیشتر آنان را نیز کودکان تشکیل می دهند.
طبق اعلام منابع بیمارستانی در بیمارستان ناصر به عنوان بزرگترین مرکز درمانی فعال در غزه، تیم های پزشکی بیش از هزار مورد عمل جراحی روی بیماران سوختگی از ماه مه ۲۰۲۴ انجام داده اند که هفتاد درصد از آنان را کودکان زیر پنج سال تشکیل می دهند.
وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد که سوختگی های شدید نیازمند درمان طولانی مدت و دشوار شامل جراحی های متوالی و محیط عاری از بیماری و عفونت است؛ اما در سایه نبود امدادرسانی پزشکی از پنجاه روز قبل، بیمارستان ها با کمبود شدید حتی ساده ترین مسکن ها روبه رو هستند.
«جمانه اسعید» بیست ساله از جمله قربانیان سوختگی است که در بیمارستانی در غزه در وضعیت سختی به علت سوختگی درجه سوم و چهارم ناشی از بمباران منزلش در غرب شهر غزه به سر می برد. هیچ دارو یا مسکنی برای کاهش دردهای بی پایان او نیست.
جمانه می گوید که مسکنی نیست که استفاده کند تا بتواند با بیماری سوختگی کنار بیاید یا اندکی بخوابد و طی ۱۰ روز گذشته شب ها را با گریه و فریاد شدید به علت درد در نتیجه نبود مسکن ها سپری کرده است.
«احمد ابوورده» از پزشکان در غزه با اشاره به درد و رنجی که کودکان دچار سوختگی می کشند، می گوید: هنگامی که ما میخواهیم باند را از روی پوست سوخته شده کودکان برداریم، کودکان از شدت درد فریاد می کشند و از ما می خواهند که کار را متوقف کنیم، اما ما چاره ای نداریم زیرا عفونت آنها را از پای درخواهد آورد.
این پزشک با صدایی از سر استیصال گفت: بیش از پنجاه روز است که امدادرسانی پزشکی به غزه نشده است، ما حتی مُسکن هم نداریم پزشکان بیش از حد توان خود کار می کنند و اندک جراحان باقیمانده نیز زیر بار این حجم از بیمار فروپاشیدهاند. آنچه ما هم اکنون انجام می دهیم درمان نیست بلکه به تاخیر انداختن مرگ است.
ارسال دیدگاه