به گزارش کودک پرس ، رضا توکلی، بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون فعالیت در حوزه کودک را دشوارترین شکل فیلمسازی دانست و گفت: من در چند اثر کودک بهعنوان بازیگر حضور داشتم، به همین جهت این جنس کار را بهخوبی میشناسم. از دیدگاه من فعالیت در این حوزه دشوار است و برای ورود به این حوزه باید دانش و آگاهی کافی داشت و صرفاً کافی نیست که شما یک فیلمساز خوب باشید تا بتوانید در این ژانر فعالیت کنید و مهمترین اصلی که نیاز است در سینمای کودک به آن پرداخت افزایش سوادرسانهای در کودکان است.
وی افزود: سواد رسانهای ابعاد گوناگون دارد. یکی از ابعاد آن بحث روانشناسی کودک است و دانستن خصوصیات اخلاقی و رفتاری کودک میتواند به فیلمساز کمک کند تا از زوایهای به موضوعات این حوزه ورود کند که کودک بتواند آن را درک کند، زیرا ممکن است اتفاقی در سینمای کودک روایت شود که قهرمانان آن کودکان هستند، اما به دلیل زبان و گویش فیلم، اثر برای مخاطب کودک مناسب نباشد؛ اتفاقی که در آثار سینمایی به وفور رخ میدهد، برای همین کودک قادر به درک آن نیست.
توکلی تأکید کرد: بخش دیگر از سواد رسانهای سینمای کودک به مسائل تربیتی مربوط میشود. نکات تربیتی آن چیزی نیست که ما در ظاهر به آن میپردازیم، زیرا عموماً سادهترین روشها را برای کارمان انتخاب میکنیم، ولی این روش حتی برای بزرگسالان هم جواب نمیدهد چه برسد به گروه سنی که تماشاگر آن فانتزی خاص در ذهن دارد. بگذارید به عنوان مثال در برخی برنامههای کودک تلویزیون اینقدر شعارزده عمل میشود نه تنها کودک آن را درک نمیکند، بلکه از آن رویگردان است و جذب الگوهایی خارجی میشود و استقبال کودکان از برنامههای خارجی را به سادگی میتوان در اغلب خانوادهها مشاهده کرد.
وی افزود: اگر سری به نوشتافزار فروشیهایی که کالاهای مربوط به کودکان را میفروشند بیندازید، درمییابید چه الگوهای برای کودکان جذابیت دارد. در این فروشگاهها تماماً محصولاتی فروش میرود که قهرمانان غربی روی آن نقش بستهاند و کمتر میتوان نشانی از فرهنگ ایرانی اسلامی در آن مشاهده کرد. در چنین فضایی عکسالعمل مدیران جالب است. آنها معمولاً با دستورالعملهایی فروش این کالاها را ممنوع میکنند یا اینکه سعی دارند با چاپ تصاویر قهرمانان ملی، محصولاتی را در اختیار کودکان قرار دهند که فرهنگ ملی در آن مورد توجه قرار گیرد.
این کارگردان تأکید کرد: موضوعات دیگری هم در بحث سواد رسانهای برای سینمای کودک مطرح است که میشود به آنها هم پرداخت. به هر حال بارها این موضوعات در جلسات نقد و بررسی سینمای کودک مطرح شده، اما این ارزیابیها مورد توجه قرار نمیگیرد، زیرا یک نگاه گیشهای بر سینما حاکم است که تنها به منفعت لحظهای میاندیشد. اگرچه این یکی از نیازهای سینماست، اما بهنظرم این رویکرد مقطعی است و در طولانی مدت کلیت سینما را مخدوش میکند، درصورتیکه اگر موضوعات مطروحه در سینمای کودک به درستی رعایت شود، انتظار میرود از اینگونه بهعنوان یکی از ابزارهای بسیار تأثیر گذار در رشد اقتصادی سینما بهره برد، اتفاقی که در سینمای جهان رخ داده است.
وی در پایان درباره تأثیر موضوعات اخلاقی در سینمای کودک هم چنین توضیح داد: تصور میکنم نیاز نیست که به صورت جدی به این مباحث پرداخته شود، زیرا در این ژانر فانتری حرف اول را میزند. به همین جهت ابتدا باید کودکان را به سینما دلبسته کرد و در ادامه در ژانرهای دیگر سینما به تربیت دینی بپردازیم، البته میشود در قالب فانتزی به صورت کاملاً مستور نیز تا حدی تبلیغات دینی نیز داشت.
ارسال دیدگاه