به گزارش کودک پرس بچه‌های اتیسم شلوغی را تحمل نمی‌کنند، بی‌تابی آنها همه را به خصوص والدین را کلافه می‌کند.
البته این ویژگیها برای بچه‌هایی است که اتیسم خفیف‌تری دارند. اما انگار این انتظار از دولت بسیار سخت است چرا که وقتی اعلام شد بهزیستی کارتهایی چاپ کرده است که قرار است در مکانهای عمومی برای بچه‌های اتیسم مورد استفاده قرار گیرد کمی امیدوار شدیم، اما با کارتی مواجه شدیم که روی آن نوشته شده بود «بیمار روانی مزمن» !!!!
واقعاً باید این موضوع را پرسید که فرق یک بیمار اوتیسم با یک بیمار روانی مزمن را حتی مسئولان بهزیستی کشور درک نکرده‌اند؟
یک حیاط بزرگ با باغچه‌ای پاییز زده که با حوض بزرگ کنارش سمفونی خانه پدربزرگ‌ها را حداقل برای مراجعه کننده‌های این مرکز که روحیه‌ای خسته دارند می‌نوازد و البته شور و شوق دویدن را در بچه‌ها تقویت می‌کند.
وارد مرکز که می‌شوم مادر از راه می‌رسد، دست پسر بچه 3 ساله‌ای را گرفته است و پسر حدوداً 7 ماهه‌ای را هم در آغوش دارد. هیچ کدام از فرزندانش هیچ علایمی از اتیسم را آن طور که در چهره اش دیده می‌شود. اما می‌گوید سعید 3 ساله اتیسم دارد.
مادر سعید از مرکز اتیسم بیرجند راضی است هر چند معتقد است روانشناس و روانپزشک از کمبودهای مهم این مرکز است که در کل استان به آن توجهی نشده است چون هیچ مطب خصوصی هم در شهر که انتظارات را به خوبی برآورده کند وجود، ندارد.
او از توجه ویژه‌ای که این کودکان لازم دارند می‌گوید و از رژیم غذایی ویژه و اینکه گاهی مجبور است صبحها برای اینکه کودکش آش بخورد زودتر از خواب بلند شود و برخی اوقات هم مجبور است چندین مدل غذا درست کند تا یکی از آنها باب میل کودکش شود.
آفتاب به میان آسمان رسیده است، اما نمی‌دانم چرا با شنیدن هر جمله این مادر بدنم سردتر می‌شود به دوقلوهایم خیره می‌شوم، نکند آنها هم اتیسم داشته باشند و من نمی‌دانم؟!
توضیحات او درباره مشکلات اتیسم توجیحم کرد تا فرزندان 4 ساله‌ام را توسط کارشناس مرکز به لحاظ داشتن اوتیسم خفیف بررسی کنم. آزمایشی که نه هزینه آنچنانی داشت نه نیازی به سوزن و خونگیری که کودک بترسد.
منبع : خبرگزاری تسنیم
ارسال دیدگاه