آثار مستقیم طلاق والدین بر کودکان

به گزارش کودک پرس ،وقتی استحکام روابط زناشویی از بین می رود و زن و مرد دچار ناسازگاری های همه جانبه می شوند، راهی جز جدایی باقی نمی ماند اما باید بدانید طلاق علاوه بر اینکه اثرات منفی برای زوج ها به همراه دارد، صدمات روحی جدی را نیز به فرزندان وارد می کند و در جسم و روح آنها آثار زیان باری به جا می گذارد. فرزندان بدون اینکه تقصیری در جدایی والدین داشته باشند شاهد تشنج و درگیری در خانواده خواهند بود.

طلاق

طلاق برای کودک به معنای وارد شدن به دو دنیای متفاوت است که باید هر کدام را به طور جداگانه ای درک کند و خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. کودکان طلاق در برابر کودکان عادی احساس تنهایی، استرس و بی پناه بودن می کنند اما والدین باید در این شرایط دشوار،امنیت عاطفی و احساس اطمینان را به کودک شان منتقل کنند.

طلاق برای کودکان پراسترس، ناراحت کننده و گیج کننده است، ممکن است کودکان برای اینکه زندگی آنها به چه صورت درخواهد آمد دچار اضطراب و درگیری فکر شوند و به دلیل نقطه نظرهای والدین شان احساس عصبانیت نسبت به آنها پیدا کنند. مساله طلاق امری مهم شمرده می شود و از نظر هیچ کدام از اعضای خانواده آسان نیست، با این حال والدین می توانند در این مورد به گونه ای رفتار کنند تا این شرایط برای فرزندانش قابل تحمل تر شود.

واکنش کودکان به جدایی والدینشان از یکدیگر ممکن است شامل اضطراب، خود سرزنشی و عملکرد ضعیف در مدرسه شود که به سن کودک،شرایط طلاق و عملکرد روانشناختی والدین بستگی دارد. در واقع طلاق اغلب برای والدین و کودکان استرس زاست و به همین دلیل کارشناسان، والدین را تشویق می کنند برای کمک به آنها به منظور گذراندن این دوره گذر سخت از پزشکان و روانشناسان کمک بگیرند.

تاثیرات مستقیم طلاق در کودکان

تاثیرات مستقیم طلاق، ایجاد ترس، خشم، گیجی و بهت زدگی در کودکان و … است که اگر پس از وقوع طلاق و جدایی به شکل درستی با کودکان برخورد نشود، ممکن است تاثیرات منفی مزمن در کودکان ایجاد شود. در سنین اولیه دبستان، طلاق والدین در کودک احساس ترس و اضطراب را ایجاد می کند. این کودکان دایم نگرانند. نگران اینکه چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد؛ از این پس کجا باید زندگی کنند؛ چرا پدر و مادر آنها را ترک کرده اند و چه کسی از این پس از آنها مراقبت خواهد کرد؟! هستند کودکانی که خود را در این طلاق و جدایی مقصر تلقی می کنند و به سرزنش خود می پردازند.

تمامی این موارد احساس عدم امنیت را در کودک پرورش می‌دهد. این عدم امنیت گاه به جایی می‌رسد که کودک مدام در این نگرانی به سر می برد که مبادا والدینش او را هم ترک کنند! در برخی از کودکان فشار روانی ناشی از ترس و عدم امنیت به شکل دردهای شکمی، بی اشتهایی یا پر خوری، سردرد و … خود را نشان می دهد. واکنش کودکانی که در سنین بالاتر قرار گرفته اند، بیشتر به شکل انزوا و گوشه نشینی بروز پیدا می کند که خود گواهی بر وجود احساس ترس و عدم امنیت است.