یک روانشناس گفت: ضربه عاطفی و روانی میتواند ناشی از حوادث پردغدغه غیر عادی باشد که حس امنیت کودک را نابود میسازد.
يكی از نكات مهم در تربيت كودك رفتار يكسان والدين با كودك است. تربيت با ثبات يعنی برای انتظاراتی كه از كودك داريم صريح باشيم و انتظارهايمان در شرايط مختلف يكسان باشد.
قرار است انسانی تربیت شود، با میلیاردها دکمه که پدر و مادر ندانسته آن ها را میزنند و آسیب زیادی به کودکان وارد میکنند. هر چند از سال ۸۱، کودکآزاری جرم عمومی تلقی شده و نیاز به شاکی خصوصی ندارد، اما همچنان قوانین مربوط به کودکآزاری نواقصی دارد.
کودکان سهساله دارای مجموعهای گسترده از عواطف و احساسات هستند. اولین احساساتی که کودک تجربه میکند شادی، غم، عصبانیت و ترس هستند. در چهارمین سال زندگی، کودکان موارد پیچیدهتری مانند وابستگی، نزدیکی، جدایی، اعتراض، سماجت و اصرار و غرور را کشف و درک میکنند. آنان قادر به همدردی با دیگران نیز هستند و در این زمان است که کودک بهسوی طفلی که گریه میکند میرود و تلاش میکند او را آرام سازد.
نقش مادر در شکل گیری اعتماد به نفس و عزت نفس کودک بسیار مهم تر از پدر است و یکی از مهم ترین راه های رفع نیاز عاطفی کودک در آغوش گرفتن و نوازش وی تا زمانی است که این نیاز در آن رفع شده و به آرامش برسد.
رشد و پرورش ویژگیهایی مانند رحم و شفقت به معنای واقعی در ارتباطات گروهی و همکاریهای متقابل شکل میگیرد و خانواده باید این شیوه زندگی را به کودک آموزش دهد. در واقع رشد و شکلگیری بعد عاطفی انسانها در بستر مناسبی در فضای پر مهر خانوادگی ایجاد میشود و هیچگاه نباید اهمیت آن را نادیده گرفت.
علت اصلی این رفتار یعنی تمارض را باید در نیاز توجه طلبی کودک جست و جو کرد. بسیاری از کودکان تنها به دلیل کمبود توجه عاطفی و محبت و صرفا به خاطر جلب علاقه و توجه والدین خود، دست به تمارض میزنند.
غفلت و بیتوجهی در بر طرف ساختن نیازهای عاطفی و جسمی کافی، نظارت ناکافی، رها کردن او، وضع قوانین نامناسب و غیرعادلانه در مورد کودکان و ایجاد دامنه کودکآزاری از جمله تحقیر، تهدید، کتک زدن تا محروم ساختن کودک از غذا، لباس، سر پناه و محبت پدر و مادری، آزار و بدرفتاری جسمی که ممکن است موجب صدمه دیدن و مرگ کودک شود را کودک آزاری گویند
پدرها و مادرها به خاطر داشته باشند حرف ها باد هوا نیستند کم یا زیاد اثرات خود را روی رفتار کودکان میگذارد. در ادامه این بخش تربیتی مهم با ما همراه باشید.
کودکان بعد از سن 3 سالگی بازی با حیوانات را یاد میگیرند و به عقیده دانشمندان حوزه تکامل روانشناسی، کودکان براساس تکامل دیرینه شناسانه خود بازیها را به مرور یاد میگیرند.