آلودگي مادر به ويروسهاي هپاتيت HBV)B) يا HBV)C) ميتواند نوزاد را در معرض ابتلاي بعدي به هپاتيت مزمن قرار دهد. با اين حال، ابتلا به HBV در حول و حوش تولد، وضعيتي است که تا حد زيادي قادر به پيشگيري از آن هستيم. خطر انتقال عمودي به دو عامل بستگي دارد: زماني که خانم باردار عفونت HBV را کسب کرده و وضعيت وي از نظر آنتيژن سطحي هپاتيت B يا HBsAg و آنتيژن e هپاتيت B يا HBeAg. بدون پروفيلاکسي، خطر انتقال HBV از مادر HBsAg مثبت به شيرخوار در حول و حوش تولد، در صورت HBeAg منفي بودن مادر کمتر از 10 و در صورت HBeAg مثبت بودن مادر بين 90 -70 است. در صورت آلودگي در بدو تولد، شيرخوار براي تبديل شدن به ناقل مزمن HBV شانسي در حدود 90 دارد و در صورت ابتلا به عفونت مزمن، خطر مرگ وي در بزرگسالي بر اثر سيروز يا سرطان کبد 25-15خواهد بود.
بنا به اعتقاد بسیاری از متخصصان تغذیه،شیر مادر موجب بهبود سطح ایمنی بدن شیرخوار در برابر ابتلا به عفونت های گوارشی به خصوص اسهال و استفراغ،عفونت های ویروسی و باکتریایی و قارچی همچنین کاهش عفونت های مزمن،بیماری های التهابی روده ،سرطان،بیماری های آلرژی ،آسم، همچنین افزایش هوش در کودکان و سلامت جسمی و روحی مادر می شود.آنچه در این بین مهم است گله وشکایت بعضی از مادران مبنی بر کمبود شیر، عدم کیفیت و به اصطلاح خودشان مغز دار نبودن شیرشان است.
یکی از عوامل موثر کم شنوایی و عفونت های مزمن گوش میانی، ناآگاهی مادر از نحوه صحیح شیردادن به نوزاد است.