متخصص روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: گاهی کودکان ۳ تا ۶ سال در عین سادگی زمانی که تحت فشار والدین و اطرافیان قرار میگیرند یا برای دستیابی به خواسته خود یا رفع مشکل، به دروغگویی پناه میبرند.
آرزو گنجفر روانشناس کودک و نوجوان از عواملی که باعث ترغیب و تشویق کودکان به دروغگویی میشود سخن گفت.
متخصص روانشناسی کودک و نوجوان در کردستان، اظهار کرد: این باور که «سختگیری والدین مساوی است با دروغگویی کودک» کاملا اشتباه، بدون اعتبار علمی و پشتوانه پژوهشی است.
تمام پدرها و مادرها از داشتن کودک دروغگو بیزار هستند. اما ممکن است خود شما باعث دروغگویی کودکتان شوید. این اشتباهات در تربیت کودک تان او را فردی دروغگو بار میآورد.
بدون شناخت علل، درمان ممکن نخواهد بود. برای پیشگیری و درمان دروغگویی، قدم اول این است که والدین و مربیان باید واقعیت را بپذیرند و برای شنیدن موارد شیرین و تلخ از طرف کودکان آماده شوند و با رفتار خود به کودک بیاموزند که گفتن واقعیات به هر صورتی که باشد، مقبول است و موجب تنبیه و آزار و اذیت او نخواهد شد.
کارشناسان در مطالعات مختلف به بررسی این موضوع پرداختند که چه نوع روش تربیتی والدین بیشتر کودکان را به دروغ گفتن ترغیب میکند.
دروغگویی میان کودکان ۴ تا ۵ سال همیشه رواج دارد اما میتوان با قرار دادن کودکان در محیط خانواده راستگویی را به کودک آموخت.
دروغگویی فرزندان، از آن دسته مشکلاتی است که بسیاری از والدین، حداقل در مقطعی از سن فرزند خود، با آن روبهرو میشوند. برخی از همین والدین، نسبت به این مشکل، بسیار حساس هستند. برخی از پدر و مادرها، این رفتار را طبیعی میدانند. تا حدودی این برداشت درست است، اما باید بگوییم اگرچه رفتاری در یک مقطع سنی، طبیعی و بهنجار به نظر میرسد، اما در مقطع دیگر، طبیعی و بهنجار نخواهد بود.
دروغ بیان سخن و مطلبی است که مطابق با واقع وحقیقت نیست
از نظر لغوی به معنای کتمان واقعیت تعریف شده، فرد از طریق قلب حقیقت، ضعفهای خود را میپوشاند، طرف مقابل را گمراه میکند، از تنبیه نجات مییابد یا توجه دیگران را بهخود جلب میکند. تا پایان 4سالگی که کودک با جزئیات پدیدهها و اشیاء، آشنایی لازم را ندارد، دروغگویی بیشتر جنبهرؤیا و خیالبافی دارد و او دیدهها و شنیدهها را براساس تخیلات و تصورات خود توجیه و تفسیر میکند.