جای خالی پژوهش در سینمای کودک و نوجوان
یک نویسنده و کارگردان معتقد است هجوم رسانه‌های جمعی و منابع گزینش‌شده، مانع پژوهش‌گری و تحقیق هنرجویان جوان حوزه‌ی سینمای کودک و نوجوان شده است.
به گزارش کودک پرس ،فرزاد اژدری نویسنده و کارگردان که در کنار دیگر کارشناسان، بررسی ۴۰۲ عنوان فیلم‌نامه‌ی بلند سینمایی و ۲۸۷ فیلم کوتاهِ را در پنجمین مسابقه‌ی فیلم‌نامه و نمایش‌نامه‌ی کودک و نوجوان برعهده داشته است، می‌گوید: کسانی که در حوزه‌ی سینمای کودک کار می‌کنند نیازمند انجام تحقیق و پژوهش در این حوزه هستند. با این حال از آن‌جاکه در معرض اطلاعات رسانه‌های جمعی قرار می‌گیرند تنها به مستندات این تولیدات توجه دارند و در آثار آن‌ها جای پای سریال‌ها و شخصیت‌های تکراری را می‌بینیم.
وی در بیان ضعف برخی از آثار بررسی شده در این رویداد عنوان کرد: باید گفت بخشی از آثار به‌طور کلی الگوبرداری از شخصیت‌های تکراری بودند. باید دانست که رسانه‌های زیادی، در پی حذف تخیل و حرکت به سمت واقع‌گرایی هستند.
اژدری به لزوم وجود تخیل و فانتزی در آثار این گروه سنی پرداخت و گفت: به ما گفته می‌شود با قوه‌ی تخیل جلو نرویم. اگر قرار باشد اثری از ذهنیت تخیلی دور باشد بی‌شک با اثری غیرقابل قبول برای مخاطب روبه‌رو می‌شویم. تخیل و فانتزی از اصولی است که اگر یک نویسنده آن را جدی بگیرد درهای بزرگ‌تری برای او باز خواهد شد. ما هر روز در معرض این مساله هستیم و در همین مسابقه اگر اثری کمی تخیل و فانتزی داشت به شخصه به آن ایده امتیاز می‌دادم …
او مطالعه در این زمینه را هم ضروری دانست و افزود: باید در نظر داشت که در همین فضا هم ما به مطالعه و پژوهش نیاز داریم. پینوکیو را مثال می‌زنم؛ ممکن است شخصی این انیمیشن را ببیند و از آن اقتباس کند ولی یک هنرمند حرفه‌ای اثر اصلی را مطالعه می‌کند و به تحقیق درباره‌ی سایر اقتباس‌ها می‌پردازد تا هم به اثر وفادار بماند و هم از قوه‌ی تخیل خود بهره بگیرد.
او به بیان مثالی بومی‌تر هم پرداخت و گفت: اگر قرار است سراغ افسانه‌ها و ادبیات فولکلور ایران برویم لازم است درباره‌ی دیوها و جن‌وپری تحقیق کنیم یا اگر قرار است درباره‌ی عشق در زمان رستم دستان بنویسیم ضروری است که بیژن و منیژه را خوانده باشیم.
عضو هیات انتخاب پنجمین مسابقه‌ی فیلم‌نامه و نمایش‌نامه‌ی کودک و نوجوان یکی دیگر از آسیب‌های فیلم‌نامه‌های مورد بررسی را استفاده از پایان‌های باز دانست: خیلی از فیلم‌نامه‌ها پایان باز داشتند و فقط برخی از آثار به شیوه‌ی کلاسیک پایان‌بندی شده بودند. در این رویه تنها دو رویکرد وجود دارد: یا افراد به تقلید از آثار موفقی همچون آثار اصغر فرهادی این شیوه از ساختار را انتخاب کرده‌اند یا پشت این راهکار پنهان می‌شوند چراکه قادر به جمع‌بندی اثر نیستند. باید دقت کنیم که جشنواره‌های حوزه‌ی کودک کم و مهجورند و ما آثار موفق را تنها در جشنواره‌های بزرگ‌سال می‌بینیم، لذا الگوبرداری از آن آثار راهکار مناسبی نیست. ضمن این‌که اگر فردی در بهره‌گیری از این شیوه موفق عمل کرد پیش از آن آثاری به سبک کلاسیک خلق کرده و موفقیت خود را در آن زمینه به ثبت رسانده و موفقیت فعلی او مرهون سال‌ها فعالیت به شیوه‌ی کلاسیک است.
وی بار دیگر تاکید کرد که سینماگران ما به تحقیق و مطالعه نپرداخته‌اند تا راهکار اصولی بهره‌گیری از این شیوه را بیاموزند.
اژدری ساختارشکنی در بیان موضوع‌ها و نوآوری در ارائه‌ی آن‌ها را از نقاط قوت آثار مورد برسی دانست که مورد نظر هیات انتخاب بوده است. او ابراز امیدواری کرد که نسل جدید علاقه‌مندان به سینمای کودک جسارت و شهامت شکستن برخی ساختارها را داشته باشند که در عین حال نیازمند آگاهی از ساختارهای آکادمیک است.
وی در پایان گفت: امیدوارم در مرحله‌ی نهایی این مسابقه و هنگامی که برگزیدگان معرفی می‌شوند تنها هدف معرفی برندگان نباشد و بستر تولید و عرضه آثار فراهم شود. چراکه محتوای برخی از آثار مورد توجه هیات انتخاب نیاز روز مخاطبان کودک و نوجوان است.
یادآوری می‌شود نزدیک به ۱هزار و ۲۰۰ اثر به دبیرخانه‌ی این رویداد هنری ارسال شده بود. از میان آثار ارسال شده به دبیرخانه‌ی مسابقه بر اساس گروه‌بندی سنی در رده‌ی سنی ۱۰ تا ۱۵ سال ۳۰ شرکت‌کننده، ۱۵ تا ۲۵ سال ۹۰ نفر، ۲۵ تا ۳۵ سال ۲۲۵ نفر، ۳۵ تا ۴۵ سال ۱۱۵ نفر، ۴۵ تا ۵۵ سال ۶۰ نفر و ۵۵ سال به بالا ۴۰ نفر در این مسابقه آثارشان را به داوری گذاشتند.
پیش‌تر امیرمشهدی عباس دبیر این مسابقه با اشاره به رویکرد جوان‌گرایی در هیات انتخاب بخش‌های مختلف مسابقه‌ی فیلم‌نامه و نمایش‌نامه کودک و نوجوان کانون پرورش فکری اظهار امیدواری کرده بود که این رویداد بتواند تاثیر خوبی در هنر نمایشی و دراماتیک حوزه‌ی کودک و نوجوان ایجاد کند.
ارسال دیدگاه