عوارضی که خوابیدن با دهان باز برای کودک دارد

به گزارش کودک پرس ، چگونگی تنفس دهانی بر ساختار چهره کودک و همچنین بر تنفسش در زندگی تاثیر می گذارد ؟این بخشی از طبیعی زندگی است که اکثر مردم به آن فکر هم نمی کنند مثلا آیا می دانید فرزند شما از طریق بینی یا دهان خود نفس می کشد؟ اکثر والدین جوابش را نمی دانند و هیچ ایده ای از پیامدهای متعدد سلامتی این کار ندارند. اگر کودک شما از طریق دهان نفس بکشد، می تواند بر سیستم ایمنی بدن، وضعیت بدن، توانایی آنها برای توجه، خلق و خو و حتی ساختار چهره آنها تاثیر بگذارد. تنفس دهان می تواند تکامل کل بدن او را تغییر دهد و همچنین وضعیت سلامت او را برای بقیه عمرش نیز تغییر دهد. دندانپزشک بیولوژیکی و کارشناس دکتر ریموند سیلکمن سال هاست که به بیماران کمک می کند، تخصص خود را درک می کند، روش های ارتودنسی را روشن می کند و تصویر بزرگتر و روشن تری از آنچه برای کودک اتفاق می افتد را نشان می دهد ؛ عوارض جدی خوابیدن با دهان باز روی چهره و ظاهر کودکان که در ادامه این بخش از سلامت نمناک به آن پرداخته ایم.خوابیدن با دهان باز

تنفس طبیعی :
تنفس دهان در مقابل تنفس از طریق بینی دارای اثرات بسیار متفاوتی بر بدن است، انسانها برای نفس با دهانشان طراحی نشده اند و دهان برای تولید صداها (ارتباطات) و برای مصرف مواد غذایی طراحی شده است. در تمام موارد دیگر دهان باید به طور طبیعی در موقعیت آرام، اما بسته قرار گیرد ، وقتی کودکی به طور معمول تنفس می کند، تنفسی ساکت دارد، ریتمیک و بی دردسر پروسه اینگونه است:هوا از طریق بینی در حالی که لب بسته است وارد می شود دیافراگم هوا را به ریه ها می کشد و آنها را کاملا پر می کند پس از آن ،هوا آزاد می شود و به بدن اکسیژن رسانی می شود ؛ زمانی که به بدن به طور کامل اکسیژن رسانی شود، سیستم عصبی می تواند در یک وضعیت پاراسمپاتیک قرار گیرد، حالتی آرام که برای بسیاری از قسمت های بدن لازم است، رخ دهد. تنفس طبیعی باعث رشد طبیعی صورت می شود که می تواند به آسانی در چگونگی شکل گیری چهره و ساختار دندان ها دیده شود.

ساختار صورت و خوابیدن با دهان باز و تنفس دهانی:
تنفس دهانی دارای عواقب گسترده ای است، تغییراتی که آزار دهنده هستند ؛ مشکلات جزئی شامل لب های خشک، دهان و دندان ها (که پوسیدگی را بیشتر می کند).با این حال، اغلب، تنفس دهان منجر به دندان های کشیده، فک رشد نکرده و رشد ضعیف صورت می شود. هنگامی که دهان باز برای نفس کشیدن باز می سود، عضلات در گونه ها تیره می شوند این عضلات گونه های ملایم ،نیروی خارجی را به فک بالا و پایین اعمال می کنند که باعث ایجاد محدودیت در آرک دندان و صورت می شود همچنین، زبان، که به معنای طبیعی در سقف دهان باید استراحت کند، به کف دهان می چسبد این ،باعث می شود که قوس فک فوقانی باریکتر شود (به علت عدم فشار جانبی) و واسط چهره به طور طبیعی رشد نکند، زیرا زبان به این قسمت از صورت فشار وارد نمی کند. یک کودک ممکن است با یک صورت باریک و یا با کمبودهایی در وسط چهره اش مواجه شود،که نتیجه ژن ها و عوامل دیگر است.

دو مطالعه در مجله آمریکایی ارتودنسی و ارتوپدی دندانی – توسط دندانپزشک اگیل هارولد نشان داده است که این پدیده کاملا واضح است در هر دو تحقیق، محققان میمون های جوان را مجبور کردند تا با تنفس دهان خود سازگار شوند و از این طریق تنفس کنند آنها متوجه شدند که تمام میمون هایی که از طریق دهانشان نفس کشیدند، دندان هایی کشیده و صورت فک پایینی که کم رشد کرده را ،دارند. به طور خاص، تنفس دهان منجر به کاهش و عقب بودن چانه، فک با زاویه ای فشرده و افزایش زاویه می شود به عبارت دیگر، صورت بلند و باریک، فکی کمتر برجسته و چانه و فک پایین تر عقب می افتد.

اثرات اکسیژن کمتر رسیده براثر عوارض خوابیدن با دهان باز :
تنفس دهان نیز به طور کلی از قسمت های اشتباه از بدن برای نفس کشیدن استفاده می کنند، در ابتدا تنفس در قفسه سینه فوقانی نسبت به دیافراگم آغاز می شود زیرا بدن باید مقدار زیادی از انرژی را برای بیرون کشیدن هوا به داخل اعمال کند. هوا فقط قسمت فوقانی ریه را پر می کند و هرگز نیاز اکسیژن کل بدن را انجام نمی دهد به عنوان یک نتیجه، تعداد تنفس ها ممکن است افزایش یابد یا تنفس همراه با عادت خمیازه کشیدن همراه شود این روش بدست آوردن مقدار زیادی هوا برای جبران کمبود اکسیژن است.

این نوع تنفس اغلب پر سر و صدا و یا متناقض است و فرد را در حالت سیستم عصبی سمپاتیک نگه می دارد این حالت “مبارزه یا پرواز” از بسیاری از عملکردهای بیوشیمیایی و ارگانیزم است که نیازمند یک سیستم عصبی آرام میباشد و پشتیبانی نمی کند:هضم، توزیع مواد مغذی، الگوهای خواب و هورمونی، رشد، بهبودی، بهبود از قرار گرفتن در استرس زیست محیطی و سم، اختلال روانی، خلق و خو و بسیاری دیگر از مشکلات.

تنفس دهانی همچنین تا حد زیادی بر رشد ذهنی کودک تاثیر می گذارد زیرا کودکانی که از دهانشان نفس می کشند، به طور کامل اکسیژن رسانی ندارند هنگامی که آنها از خواب بیدار می شوند، ممکن است خسته باشند و تمرکز و توجه را برایشان دشوار کند.

تغییرات ساختاری بدن براثر خوابیدن با دهان باز:
برای جبران کمبود های رشد از یک الگوی تنفسی غیر طبیعی، بدن یک موقعیت پیشروی را ایجاد می کند. این به نوبه خود استرسی ناخوشایند و بلندمدت بر روی عضلات گردن، شانه و گردن را ایجاد می کند و در نتیجه گردن تنگ و همچنین درد سر و شانه را ایجاد می کند. پایین بدن نیز در تلاش برای مقابله با توازن وزن سر است که منجر به ضعف و یا درد در پشت کمر می شود و در تنظیم بدن با تغییرات تدریجی باسن، زانوها، مچ پا و پاها و نیز اندام های داخلی که به یک همبستگی طبیعی بستگی دارد، نیز تاثیر می گذارد.

 

 

 

 

منبع: بهداشت نیوز