تشخیص بیماری آپراکسی در کودکان

به گزارش کودک پرس ،اگر کودکی ۳ الی ۵ ساله دارید که نمی‌تواند کلمه‌ای را که شما می‌گویید، تکرار نماید و یا کلمه‌ها را بسیار متفاوت می‌گوید، توصیه می‌کنیم به علائم زیر توجه کنید:

۱- آیا کودک در سن زیر یک‌ سالگی غان و غون (صدا سازی زنجیره‌ای) یا همان «گریزه خوانی» را داشته است؟
۲- آیا تا یک‌ سالگی حداقل چند کلمه را بیان می‌کرده است؟
۳- آیا کلمه‌ها را نادرست می‌گوید و به جای آن‌ها تلفظ‌ های عجیب استفاده کرده است؟ مثلا به جای «بیا» می‌گوید «اووآ»
۴- آیا کلمه سخت‌ تر را بهتر از کلمه‌های آسان می‌گوید؟ مثلا «بیا» را نمی‌گوید ولی «تراکتور» را می‌گوید.
۵- آیا کودک درک خوبی دارد ولی تعداد کلمه‌ هایش اندک است؟
۶- آیا احساس می‌کنید که لجبازی می‌کند و تمایلی به حرف زدن ندارد؟

شکایت اصلی خانواده این است که وقتی کلمه‌ای گفته می‌شود و از کودک خواسته می‌شود آن کلمه را بیان کند، کودک قادر به انجام چنین کاری نیست، به طوری که در انتها به مِن‌مِن می‌رسد. به این حالت کورمال کردن می‌ گویند یعنی دنبال جایگاه‌ های دقیق تولید می‌گردند و چندین جایگاه را برای یک حرف امتحان می‌کنند که در نتیجه‌ این کار، سرعت گفتار پایین آمده و تلفظ ناصحیح ادا می‌شود. در حالی که در بعضی از این کودکان اگر نخواهیم که بعد از ما تکرار کنند و تصویر را ببینند، بصورت خودانگیخته آن کلمه را بیان می کنند.

اگر علائمی که در بالا ذکر شده است را در کودکتان مشاهده کردید می‌تواند نشانه‌ی یکی از اختلالات گفتار و زبان به نام «آپراکسی» باشد که این اختلال نمی‌تواند دلیلی بر ضعف اندام‌های گفتاری باشد بلکه علتش می‌تواند این باشد که مغز افراد مبتلا به آپراکسی در برنامه ریزی اینکه اندام‌های گفتاریِ‌ مورد نیاز تولید صدا (لب، زبان، فک و…) را حرکت دهند دچار اختلال شده است که به دنبال آن، باعث اختلال در تولید تلفظ ناصحیح حروف، کلمات، ناتوانی در تکرار کلمات و …. می‌شود.

در این صورت مراجعه‌ هر چه سریع تر به آسیب شناس گفتار و زبان ضروری است که آسیب شناس گفتار و زبان با ارزیابی، تشخیص و درمان، اقدامات لازم را در جهت شناسایی هر چه سریع تر مشکل فرزندتان انجام می‌دهد. با مراجعه‌ بهنگام، کودکتان را از آسیب‌های جدی بعدی (کاهش اعتماد بنفس، ضعف در ایجاد ارتباطات موثر اجتماعی، مشکلاتی در آموزش و…) در امان بدارید.

تا حالا هیچ گونه آزمایش خاصی که بتواند به پزشکان در تشخیص بیماری آپراکسی گفتاری کودکان کمک کند، وجود نداشته است. دکتر فرزندتان ممکن است با توجه به سن و سال او و جزئیاتی از وضعیت پزشکی کودک شما، شدت اختلالات در تعاملات اجتماعی او را تشخیص دهد. همچنین ممکن است پزشک فرزندتان مراحل زیر را برای تشخیص بیماری آپراکسی گفتاری در او به شما توصیه نماید:

دکتر سعی خواهد کرد تا با حضور مشترک شما و فرزندتان، او را مجبور نماید تا به یک نقطه در شرایطی که نقاط زیادی در یک صفحه وجود دارد، نگاه کند.

دکتر همچنین ممکن است برای بررسی توانایی گفتاری در کودک شما از کلماتی که به بسیار آسان تا آسان و کمی مشکل محدود شده اند، استفاده کند. همچنین، پزشک از چند کلمه که صدای مشابهی دارند، هم استفاده کرده و از کودک شما می خواهد تا آن ها را تکرار کند. این کار برای اندازه گیری شدت وضعیت بیماری فرزند شما لازم می باشد. به عنوان مثال پزشک فرزندتان می تواند یک گروه از کلمات مثل “بازی، شوخ و شوخی” را به کار ببرد.

یک متخصص و آسیب شناس گفتاری کودکان ممکن است برای ارزیابی استعداد فرزند شما، از آنچه که او هجی می کند برای پاسخ دادن به سوالات او و همچنین برای اینکه بتواند در تولید صدا و درک آن با کودک شما تعامل ایجاد کند، استفاده نماید.

پزشک حتی ممکن است بخواهد دهان، زبان و صورت کودک شما را بررسی کند. همه ی این ها به دکتر فرزندتان کمک خواهد کرد تا هرگونه مشکلی که در ساختار سخن گفتن عمومی و علائم مربوط به آپراکسی گفتاری در فرزندتان وجود داشته باشد را شناسایی کند.

همچنین دکتر فرزندتان و متخصص گفتار درمانی می خواهند مطمئن شوند که آیا فرزند شما با توجه به شرایط پزشکی از بیماری های دیگری هم مانند مشکلات شنوایی رنج می برد.

در بیشتر موارد، پزشکان و درمانگران قادر نیستند آپراکسی گفتاری دوران کودکی را قبل از اینکه فرزند شما به دو سالگی برسد، تشخیص دهند. به این دلیل که بسیاری از کودکان تا زمانی که به دو سالگی نرسیده اند، قادر به تولید صدا برای پاسخ دادن به سوالات و واکنش های شما نیستند و یا آن ها می گویند که کودکان خیلی کوچک نمی توانند بسیاری از کلمات را به درستی بشنوند.

در برخی موارد حتی اگر شما به عنوان یک مادر احساس می کنید که ممکن است فرزند کوچکتان دچار بیماری آپراکسی گفتاری شده باشد، ممکن است این گونه نباشد و مشکلی در شکل گرفتن و رشد کودک شما وجود داشته باشد و به این دلیل است که او کمی دیرتر از سایر کودکان شروع به صحبت کردن می کند.