شب ادراری در کودکان

نکته مهم این است که کودک مبتلا به بی اختیار ادرار کردن هیچ بیماری و یا عیب و نقص عضوی و بدنی ندارد.

شب ادراری در کودکان چقدر رایج است؟
حدود ۴۰ درصد از کودکان ۳ ساله شب ادراری دارند. کارشناسان کاملاً نمی‌دانند که چرا یک کودک شب ادراری دارد و دیگری ندارد. شاید این موضوعی مرتبط با تکامل باشد. گاهی اوقات مثانه كودک برای ذخیره ادرار در طول شب به اندازه كافی جا ندارد.

گاهی اوقات کودک هنوز توانایی تشخیص این را ندارد که مثانه چه زمانی پر شده است، یا اینکه باید از خواب بیدار شده و به دستشویی برود.

درمان شب ادراری کودکان
برخی از بیماریها در کودکان موجب بی اختیار ادرار می شود. دیابت بی مزه، دیابت شیرین، بیماریهای کلیه، بعضی از اختلالات سیستم عصبی یا ستون فقرات، عفونت مجاری ادرار، مثانه حساس، یبوست وسنگ مثانه از جمله این بیماریها هستند.والدین معمولاً از چهار یا پنج سالگی فرزندشان درباره این مساله نگران می شوند و درصد درمان آن برمی آیند.

بچه ها معمولاً تا ۷ یا ۸ سالگی به این مساله اهمیت چندانی نمی دهند و این زمانی است که می توان برای درمان بی اختیار ادرار اقدام کرد، یعنی زمانی که کودک به آن اهمیت می دهد.البته همه بچه ها شب ها بستر خود

را خیس می کنند، اما چیزی که ما درباره اش صحبت می کنیم شب ادراری در سنی است که کودک می تواند آن را کنترل کند.

بی اختیار ادرارکودکان
در کودکان دو نوع بی اختیار ادرار وجود دارد، اولین نوع مربوط به بچه هایی است که شب ها همیشه بستر خود را خیس می کرده اند.دومین نوع بر می گردد به بچه هایی که کنترل ادرار خود را به دست آورده بودند.ولی دوباره شروع به خیس کردن بستر خود کرده اند.دلیل مشکل نوع دوم، احتمالاً یک اختلال جسمی یا روانی پنهان است.

مشکل اصلی در بچه هایی با بی اختیار ادرار نوع اول این است که وقتی مثانه شان پر است ازخواب بیدار نمی شوند و این احتمالاً به خاطر تاخیر در رشد و تکامل سیستم عصبی است.بعضی از این بچه ها مثانه های کوچک دارند و تعدادی نیز هنگامی که مثانه شان پر است قدرت نگهداشتن ادرار را ندارند.معمولاً میزان تولید ادرار به هنگام شب تحت تاثیر هورمون ADH کمتر از روز است.

احتمال می رود کودکانی که بستر خود را خیس می کنند به حد کافی ADH ندارند.البته چنین چیزی هنوز ثابت نشده است.

بعضی از کودکان از روی عادت مقدار زیادی آب و مایعات دیگر می نوشند که ادرار زیادی تولید می کنند.کودکانی با ناتوانی در نگهداری ادرار از نوع اول اغلب از تست های آزمایشگاهی نتیجه ای نمی گیرند. فقط در تعداد کمی از آنها یک بیماری پنهان دلیلبی اختیار ادرار است.کودکانی که به دلیل یکی از اختلالات جسمی یا روانی در شب کنترل ادرار ندارند از درمانیکه مربوط به آن
باشد، سود خواهند برد.