کودکان «محک» به میهمانی قصه‌ها می‌روند

حالا دیگر خیلی چیزها تغییر کرده است. ظهرهای گرم تابستان در زیرزمین‌های خنک، عصر نمی‌شود، حیاط‌‌های حوض‌دار هم از سکه افتاده‌اند.

به گزارش کودک پرس ، خیلی چیزها عوض شده، اما یک چیز هنوز تغییری نکرده است؛ بچه‌ها هنوز هم قصه را دوست دارند. بچه‌ها -هنوز و همچنان- با آدم‌های قصه می‌روند به دنیای رنگی رؤیاها. می‌ترسند و شاد می‌شوند. حتی در روزگار پر شتاب امروز هم قصه برای کودکان جادو دارد و آرامش. اما برای کودکانی که دچار بیماری هستند، آن هم بیماری دشواری مانند سرطان، جهان رؤیاگونه قصه‌ها هم سرگرمی است و هم فرصتی تا کودکان مبتلا به سرطان، مجالی برای تخلیه اضطراب‌ها و نگرانی‌هایشان بیابند. لختی آرامش پیدا کنند و با جادوی قصه‌ها رنگ بهتری به زندگی خود ببخشند.

با همین نگاه است که کارشناسان روانشناسی بیمارستان فوق‌تخصصی سرطان کودکان محک نیز از جادوی قصه غافل نشده‌اند و ترالی کتابخوانی را با همکاری داوطلبان به بیمارستان‌هایی روانه کرده‌اند که بخش آنکولوژی کودکان دارند.

به انگیزه 18 تیر ماه روز ادبیات کودک و نوجوان با مریم سادات محمدعلی سرپرست واحد روانشناسی محک همکلام شدیم تا روایتی از قصه‌های کودکان و قصه‌خوانی برای کودکان محک برایمان بازگو کند. او در آغاز از تأثیر بیماری سرطان بر وضعیت روانی کودکان سخن می‌گوید: «ابتلا به بیماری سرطان و درمان‌های بلند مدت می‌تواند تأثیرات روانشناختی گوناگونی بر کودکان بگذارد. بسیاری از آنان در محیط بیمارستان درگیر ترس و بحران مواجهه با بیماری می‌شوند.

 

بستری شدن‌های مکرر و طولانی مدت، سبب اضطراب، اندوه و ترس از ادامه زندگی در آنان می‌شود.» اما مشکل فقط همین نیست و زوایای دیگری هم دارد: «از طرف دیگر به‌دلیل متحول نشدن کامل مکانیسم‌های دفاعی بدن، این مشکلات تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر توانایی سازگاری کودکان به سرطان داشته و سلامتی کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل رویکردهای متفاوتی در روان درمانی این کودکان مورد توجه قرار می‌گیرد که یکی از آنها فرآیند روان درمانی با استفاده از خواندن کتاب است.»

محمدعلی در توضیح مزایای کتاب درمانی برای کودکان مبتلا به‌سرطان، ادامه می‌دهد: «خواندن کتاب‌های مناسب می‌تواند کودک را از رنج و اضطراب دور کند. در محک با چند انتشارات همکاری می‌کنیم و کتاب‌های مناسب را در ترالی‌هایی که آراسته شده‌اند، در اختیار کودکان می‌گذاریم. این ترالی روزهای مشخصی در هفته میهمان کودکان محک است و ماهانه بین 1000 تا 1200 کتاب در بیمارستان‌های محک، مفید، شهدای تجریش، بهرامی و مرکز طبی توزیع می‌کند.»

اما کودکان محک فقط شنونده قصه‌های دیگران نیستند. آنان نیز مدتی است دست به قلم شده‌اند و هر یک از آنان داستان خود را می‌نویسد. روانشناسان یا مددکاران اجتماعی این قصه‌ها را گردآوری می‌کنند. نخستین مجموعه قصه‌های این کودکان منتشر شده و قرار است کتاب دوم نیز به چاپ برسد. به گفته محمدعلی، این قصه‌ها با هدف بهبود و ارتقای کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان نوشته می‌شود.

 

کودکان هم برای نوشتن قصه قلم به دست می‌گیرند و هم برای تصویرسازی. با این شیوه راه‌های مبارزه با بحران به شکل غیر مستقیم به آنان منتقل می‌شود. فرآیندی که محمدعلی، این گونه توضیح می‌دهد:

«روانشناسان مؤسسه خیریه محک ضمن شناسایی استعداد این کودکان، راه‌های مقابله با بیماری را به‌صورت غیرمستقیم و از راه قصه با آنان در میان می‌گذارند. فرآیند همانند‌سازی کودک با شخصیت‌های داستان موجب پالایش روانی او می‌شود. همچنین قصه و کتابخوانی، بستری برای تخلیه هیجانی کودکان فراهم می‌کند. در جریان یک قصه ممکن است شخصیت‌های کتاب با بحرانی رو به رو شوند و برای حل آن چاره‌جویی کنند. ارائه روش‌های مستقیم حل بحران در کودکان چندان کار ساده‌ای نیست اما از طریق قصه و کتاب، می‌توان به این هدف دست یافت.»

 

 

 

 

منبع: ایران آنلاین