به گزارش کودک پرس ،پرستاران خطرناکی که گاهی به آن‌ها توجه نمی‌کنیم، همین جا جلوی چشم خودمان هستند. در همان محیط امن خانه، کنار گوش والدین، بلاهایی بر سر کودکان می‌آورند که والدین دوست ندارند حتی بدان فکر کنند. اما فقط و فقط چون این اتفاق‌ها به‌صورت خاموش می‌افتد، والدین دیگر خودشان را به دردسر نمی‌اندازند و خودشان را با این تصور که همه‌چیز دارد خوب پیش می‌رود، بیخود و بی‌جهت دلداری می‌دهند. متاسفانه در اغلب موارد، زمانی می‌فهمند چه اتفاقی افتاده، که بهای سنگینی می‌پردازند و فرزندشان آسیب جبران‌ناپذیر یا خیلی شدیدی می‌بیند.
بازیهای رایانه‌ای
تب بازیهای رایانه‌ای، دخترو پسر و کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. انواع و اقسام ابزارهای فناوری به علاوه کنسول‌های بازی، این روزها حسابی در خانه‌ها جا باز‌کرده‌اند و همه مشغول بازی هستند. خب، بازی رایانه‌ای خیلی سرگرم‌کننده است، اما در‌عین‌حال، خیلی کودک را درگیر محتوای خودش می‌کند. برای همین‌هم مهم است بدانید محتوای بازی چیست. بازی‌هایی که محور آن‌ها خشونت است، قطعا آسیب‌رسان هستند. همچنین بازی‌هایی که استرس و ترس زیادی دارند، موجودات ترسناک و بدترکیبی را به‌تصویر می‌کشند و دائم احساس این‌که جانتان در خطر است را القا می‌کنند، تاثیر منفی عمیقی بر روان کودک خواهند داشت.
چه باید کرد؟
برای بازیهای رایانه‌ای باید دو قانون در خانه داشته باشید: یکی قانون زمانی است. یعنی فرزندتان در هر روز تعداد ساعت مشخصی اجازه بازی دارد و بیشتر از آن نمی‌تواند بازی کند. قانون باید سفت‌و‌سخت باشد و ضمانت‌اجرایی داشته باشد. اگر به‌قانون عمل نکند باید پیامد داشته باشد تا بداند که باید به آن قانون احترام بگذارد و آن‌را انجام دهد.
دوم، قانون نوع بازی است. بازیهای خشن، ترسناک و پر از مرگ را ممنوع کنید. بازیهای متنوع زیادی در بازار هست. سراغ آن‌هایی بروید که هیجان‌انگیز، مثبت، جذاب و در عین‌حال تقویت‌کننده تفکر هستند. نباید در این قانون تسلیم اصرار شوید. قانون را واضح و قاطع اجرا کنید.
گوشی هوشمند
این روزها گوشی هوشمند، ابزار همگانی شده و در اغلب خانه‌ها پیدا می‌شود. خیلی از افراد متاسفانه برای فرزندان کوچک خود هم گوشی همراه هوشمند تهیه می‌کنند. این گوشی‌ها، امکان اتصال به اینترنت و برقرای ارتباط با دیگران را هم برای فرزندتان ایجاد می‌کنند. اگر می‌بینید مدت‌ها با گوشی خود سرگرم است، به‌خیال این‌که بازی می‌کند، او را رها نکنید، شاید در حال اس.ام.اس‌بازی یا چت با غریبه‌ای است که اگر می‌دانستید، هرگز چنین اجازه‌ای به او نمی‌دادید.
چه باید کرد؟
قرار نیست بدبین و بدگمان باشید، اما هیچ‌کس دوست ندارد به دردسر بیافتد، همین باعث می‌شود که گاهی زیادی خوشبین بشویم. خطر جدی است، غفلت شما می‌تواند بعدا پشیمانی زیادی به‌بار بیاورد. نگذارید فرزندتان به‌مدت طولانی از گوشی همراه استفاده کند. دائم او را تحت نظر داشته باشید. شما باید اجازه داشته باشید گوشی او را چک کنید. برنامه‌های گوشی را به‌خوبی بیاموزید و بدانید با هرکدام چه‌طور باید کار کرد. برنامه‌هایی نصب کنید که به شما به عنوان پدر و مادر، اجازه دسترسی به اطلاعات گوشی فرزندتان را بدهد. حتی می‌توانید دسترسی او به موارد ممنوعه را ببندید. زرنگ و هشیار در این مورد عمل کنید.
ارسال دیدگاه