به گزارش کودک پرس ، ویل پارکز در اولین کنفرانس ملی شهر دوستدار کودک اظهار کرد: برای نخستین بار در طول تاریخ اکثریت جمعیت کره زمین در شهرها و مراکز شهرنشینی زندگی می‌کنند؛ از 4 میلیارد سکنه شهرهای مختلف جهان یک‌سوم آن‌ها کودک هستند، برآوردها نشان خواهد داد که تا سال 2050 حدود 70 درصد کودکان جهان در شهرهای مختلف زندگی خواهند کرد.
نماینده یونیسف در ایران ادامه داد: چنانچه ما رویکرد خود را به شهرنشینی تغییر ندهیم و اصلاح نکنیم بسیاری از این کودکان در فضای مملو از محرومیت و عاری از حقوق زندگی خواهند کرد که در آن بسیاری از استعدادهای کودکان تضعیف و ضایع خواهد شد و درنتیجه توسعه ملی کشورها دچار ضعیف می‌شود.
وی تصریح کرد: در این برهه بی‌سابقه در سرعت‌بالای شهرنشینی در کل دنیا به نقطه‌ای حساس رسیده‌ایم، نقطه‌ای که درک می‌کنیم شهرها منبع اصلی راه‌حل‌های چالش‌های جهان ما هستند؛ چنانچه شهرنشینی با مدیریت برنامه‌ریزی درست پیش رود ابزار قدرتمندی برای توسعه پایدار تمامی کشورها است.
پارکز با اشاره به اهمیت شهرها در رسیدن توسعه، افزود: شهرها فرصت‌های بسیار بزرگ و امید فراوانی را برای بهبود زندگی ایجاد می‌کنند به‌طوری‌که بیش از 80 درصد GDP جهان مرهون وجود شهرهاست و شهرها موتوری برای رسیدن به توسعه دیده می‌شوند.
نماینده یونیسف در ایران خاطرنشان کرد: شهرها بزرگ و کوچک، بزرگ‌ترین منابع رشد، نوآوری، تنوع و ارتباط در دنیا هستند، همچنین می‌توانند فرصت‌های فوق‌العاده‌ای را برای زندگی، آموزش و شکوفایی استعدادهای کودکان ایجاد کنند.
وی اذعان داشت: در این اولین همایش ملی شهر دوستدار کودک در جمهوری اسلامی ایران، جای دارد اشاره شود به دیدگاه‌های جامعه جهانی در مورد شهر و همچنین دستور کار جدید شهرنشینی که در کنفرانس کیتو اکوادور که پیرامون توسعه شهری پایدار بود، بیانیه این کنفرانس قبلاً در هفتاد و یکمین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید.
پارکز بیان کرد: دستور کار جدید مربوط به حوزه شهرنشینی دارای دیدگاه مشترکی است که طی آن تمامی ابنا بشر دسترسی مشترک به منافع و فرصت‌هایی دارند که در شهرها وجود دارد؛ این چشم‌انداز و دیدگاه بر پایه اصلی است به نام علم شهرها که استاندارها و اصولی را برای برنامه‌ریزی، عمران، توسعه، مدیریت و بهبود حوزه شهری در شهرهای تبیین کرده است.
نماینده یونیسف در ایران ادامه داد: دستور کار جدید شهرنشینی ارتباط بسیار نزدیکی را بین شهرنشینی خود و اشتغال‌زایی و ایجاد فرصت برای معاش و بهبود کیفیت زندگی پیش‌بینی کرده است که این موارد باید در کلیه سیاست‌ها و راهبردهای مربوط به احیا شهر اجرا شود.
وی اضافه کرد: مدیران شهری که این موضوع را درک می‌کنند، می‌توانند ارتباط بسیار تنگاتنگ و قوی بین شهرها و توسعه ایجاد کنند که البته این تغییر، تغییری مثبت، در دنیایی است که به صورت روزافزون دچار شهرنشینی شده‌اند، خواهد بود.
پارکز ابراز داشت: 71 درصد جمعیت بالای 80 میلیون جمهوری اسلامی ایران در مناطق شهری زندگی می‌کنند؛ کودکان زیر 18 سال 28 درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد و اکثر آن‌ها در شهر زندگی می‌کنند همچنین 71 درصد جوانان ایران در نقاط شهرنشین هستند و از هر 6 نفر یک نفر در استان تهران مستقر است.
نماینده یونیسف در ایران افزود: بسیاری از مدیران شهری در ایران و البته در تمامی دنیا، مشکلاتی مشترکی از جمله افزایش ترافیک، تخریب محیط زیست، انواع آسیب‌های اجتماعی و چالش در ارائه حفظ خدمات شهری همچون تأمین برق، آب، امکانات بهداشتی و مدیریت پسماند دارند که رشد جمعیت در شهرها به این موضوع دامن زده است.
وی با اشاره به ویژگی‌های شهر دوستدار کودک، یادآور شد: با یک تعریف ساده از عبارت «شهر دوستدار کودک» می‌توان گفت، شهر دوستدار کودک شهری است کوچک یا بزرگ و یا حتی جامعه محلی که متعهد به بهبود زندگی کودکان در حوزه اختیارات خود است که این بهبود از طریق احقاق حقوق کودکان بر اساس چارچوب حقوقی آن کشور و کنوانسیون حقوقی سازمان ملل تعیین می‌شود.
پارکز تصریح کرد: برنامه ابتکاری شهرهای دوستدار کودک، ذی‌نفعان را گرد هم می‌آورد تا بتوانند شهرهایی ایمن، فراگیر، مسؤول نسبت به کودکان ایجاد کند و البته بتواند به مفاهیمی چون شهرهای پایدار، پاک و سبز، هوشمند و غیره بپردازد که همه آن‌ها به طور کلی تحت محورهای تعیین شده در دستور کار جدید شهرنشینی محقق می‌شود.
نماینده یونیسف در ایران خاطرنشان کرد: برنامه ابتکاری شهرهای دوستدار کودک در ایران و سایر ملل، ابزار مهمی در تشکیل دولت‌های محلی و سایر ذی‌نفعان است که توجه بیشتری به برآورده کردن نیازهای شهروندان جوان شهرشان ابراز کنند و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های محلی بخوانند.
وی ادامه داد: درحالی‌که مسؤولیت اصلی تأمین و محقق کردن حقوق کودکان در اختیار دولت‌هاست، سایر ذی‌نفعان در این موضوع نقش مهمی را در تبدیل کردن شهرها به فضای دوستدار کودک ایفا می‌کنند که می‌توان به سازمان‌های جامعه مدنی، بخش خصوصی، دانشگاه‌ها، رسانه‌ای و البته خود کودکان اشاره کرد.
پارکز مهم‌ترین ویژگی شهر دوستدار کودک را پاسخ‌گویی به نیازهای شهری پیرامون کودکان دانست و اذعان کرد: مهم‌ترین ویژگی شهر دوستدار کودک پاسخ‌گویی به نیازهای شهری حوزه کودکان است و همچنین آنان در رأس ارائه راه‌حل‌ها در نظر گرفته شوند تا آرا کودکان و نوجوان نقش پررنگی در تصمیم‌گیری‌های شهری داشته باشد.
نماینده یونیسف در ایران صحبت خود را بابیان حدیثی از امام علی (علیه‌السلام) پیرامون کودکان به پایان رساند و گفت: از امام علی (علیه‌السلام) نقل‌شده است «با کودکان طوری رفتار کنید که احساس تکریم و شخصیت کنند».
منبع: فارس
ارسال دیدگاه