به گزارش کودک پرس پرس : خانواده نقش اساسي در تربيت اخلاقي و سلامت روحي و رواني کودک و نوجوان دارد.
خانواده در مقام مربي بايد سعي کند تا در کودک فضائل اخلاقي به ملکات اخلاقي مبدّل گردد.
خانواده از منظر روايات معصومين (ع) به عنوان محملي جهت تربيت،مهد پرورش فکر، انديشه، اخلاق تعالي و رشد انسان است. حضرت امام خميني (ره) دامن مادر بزرگترين مدرسه اي است که بچه در آنجا تربيت مي شود و آنچه که بچه از مادر مي شنود غير از آن چيزي است که از معلم مي شنود، بچه از مادر بهتر مي شنود و تبعيت مي کند و در دامن مادر بهتر تربيت مي شود تا در جوار پدر يا معلم.
امام خميني (ره) در اين باره بيان داشتند: خانه هاي شما بايد خانه ي تربيت اولاد باشد و منزل تربيت علمي، ديني و تهذيب اخلاقي باشد توجه به سرنوشت بچه ها به عهده پدران و مادران است و مادرها بيشتر مسئول هستند و مادرها اشرف هستند.
شرافت مادري از شرافت پدري بيشتر است، تأثير مادر هم در روحيه ي اطفال از تأثير پدر بيشتر است. اين مادر که بچه در دامن او بزرگ مي شود، بزرگترين مسئوليت را دارد و شريفترين شغل را دارد. شغل بچه داري، شريفترين شغل در عالم بزرگ کردن يک بچه است و تحويل دادن يک انسان به جامعه، بچه هائي که از دامن مادر جدا شده اند يا تربيت صحيح و محبت از مادر نديده اند عقده پيدا مي کنند، اين عقده ها منشأ همه ي مفاسدي است يا اکثر مفاسدي است که در بشر حاصل مي شود.
کودک و نوجوان دختر همه ي چشم و گوشش به قول و فعل شما هست، از شما دروغ نشنود وگرنه بعد دروغگو از کار در مي آيد. اگر ديد مادر دروغ مي گويد او هم دروغگو مي شود. اگر ديد مادر آدم صحيحي است، پدر آدم صحيحي است او هم صحيح بار مي آيد. مادر خوب بچه ي خوب تربيت مي کند و خداي نخواسته منحرف باشد بچه از همان دامن مادر منحرف بيرون مي آيد.
نتيجه اينکه خانواده مصدر و منشأ تربيت و سازندگي و نهادينه نمودن ارزشهاي اسلامي و قرآني از جمله فريضه حجاب وعفاف مي باشد. اگر مادر و پدر و اعضا خانواده، انسان هاي عفيف، پاکدامن، محبوب، و مقيد به رعايت و انجام فرائض و ارزش هاي الهي باشند فرزندان آنها هم اينچنين خواهند بود.
البته از جمله وظائف والدين سالم سازي محيط و مراقبت در محيط تحصيل و دوستان فرزندانشان مي باشد. والدين وظائفي به عنوان حلقه ي تکميلي نهادينه نمودن ارزشهاي قرآني از جمله حجاب و عفاف دارند چه بسا فرزندان سالمي که از خانواده هاي خوب بخاطر عدم مراقبت تربيتي دچار لغزش و انحراف شده اند.
کودک و نوجوان:
دوران کودکي و نوجواني به جهت نقشي مهمي که در سرنوشت آينده انسان ايفا مي کند، فرصت بي نظيري است که نبايد آن را از دست داد.
اين دوران بهترين زمان براي تربيت و پايه گذاري زندگي سالم و سعادتمندانه کودکان و نوجوانان است. چرا که شالوده شخصيت انسان در همين دوران شکل مي گيرد. تربيت ديني کودکان و نوجوانان از جمله نهادينه نمودن فريضه حجاب و عفاف بايستي در دوران قبل از دبستان و از طريق ايجاد انس نسبت به مسائل و ارزشهاي ديني و قرآني تحقق يابد.
از عوامل مؤثر در تربيت و پرورش کودکان و نوجوانان شناخت فطريات آنها مي باشد. اگر اين شناخت حاصل شد تربيت و پرورش و رشد کودکان و نوجوانان بهتر، راحت تر و صحيح تر انجام مي گيرد.
کودکان و نوجوانان بدليل جديد العهد بودن و پاک بودن فطرتشان قابليت تربيتشان بيشتر است و لذا تربيت بايد از اول کودکي باشد و مربي (خانواده) با برنامه به تربيت اين امانات الهي بپردازد.
اگر اين کار صورت گيرد آنها به مراتب عاليه خواهند رسيد. امام خميني (ره) فرموده اند: (کودکان خودتان را تهذيب کنيد، کودکان خودتان را اسلامي بار بياوريد.
نهادينه کردن:
نفوس کودکان و نوجوانان يک نفوس سالم، ساده و بي آلايش و قابل قبول هرتربيتي است و هر چيزي که به آنها القا شود مي پذيرند، کودکان و نوجوانان يک آئينه صيقلي هستند که هر چه با برنامه و جذابيت هاي خاص خود به آنها القا شود آن را مي پذيرند و بر ذهن و فکر آنها نقش مي بندد، انس دهي کودکان و نوجوانان با ارزشهاي اخلاقي از جمله: فريضه حجاب و عفاف، تکرار با برنامه، نمايش الگويي و عملي والدين و اعضاء خانواده، تشويق و ترغيب و عادت دهي مطلوب کودکان و نوجوانان به انجام ارزشها و فرايض موجب نهادينه شدن ارزشها و فرائض الهي در نفوس و وجود آنها مي گردد و به عبارتي ديگر ارزشها آگاهانه و عالمانه دروني مي گردد و عمق مي يابد و سطحي و زودگذر نخواهد بود.
روش شناسي:
شناسائي و پيدا کردن راهکارها، شيوه ها و مهارت هاي مؤثر در آموزش، تبيين، الگو سازي و نهادينه نمودن ارزش ها و فرائض ديني در قرآن کريم، روايات حضرات معصومين (عليهم السلام) موجب مي گردد تا با بهره گيري صحيح و با برنامه بتوانيم از آن شيوه ها و روشها بهره جسته و با زمينه سازي، فضا سازي، جهت بخشي و الگو دهي و با استمداد از عناصري همچون محبت، تشويق و تذکر به نهادينه نمودن يا دروني نمودن و عمق بخشي به ارزشها و فرائض ديني اقدام نمود. تربيت ديني بدون بهره گيري از شيوه ها و روشها و مهارت ها و بدون برنامه و صبر راه به جائي نخواهد برد و نتيجه مطلوبي عايد نخواهد شد.
تربيت ديني:
تربيت در لغت از ريشه (ربو) اشتقاق يافته است. تربيت از نظر دانشمندان تربيتي، فعاليتي منظم و تدريجي براي کشف استعدادها و از قوه به فعليت رساندن آنهاست. بنابراين تربيت ديني به معناي چگونگي به کارگيري و پرورش استعداد هاي دروني انسان در پذيرش، اُنس، تقيد و تحقق ارزشها و فرائض ديني است تا با آنها به رشد و کمال مطلوب دست يابد و هدف نهائي از اين تربيت رشد انسان به مقام عبد الهي و عبوديت الهي است.
چرا که دين از جانب خداست و ارزشها و فرامينديني همگي در جهت رشد و پويائي و بالندگي انسان براي تحصيل قرب حضرت حق تبارک و تعالي مي باشد. در تربيت ديني عواملي نقش گذار هستند که عبارتند از وراثت، محيط و معاشران و دوستان که اگر اين سه عامل از روحيه ي دينداري و تقيد به ارزشها و فرائض الهي برخوردار باشند، تربيت ديني کودکان و نوجوانان از جمله در فريضه حجاب و عفاف نتيجه خواهد داد و اگر اين سه عامل نامطلوب باشند تربيت ديني به معناي واقعي محقق نخواهد شد.
ارسال دیدگاه