نمایش فیلم کودک ایرانی در جشنواره فیلم اشتوتگارت آلمان

به گزارش کودک پرس ،محمد صالحی نژاد متولد ۱۳۵۴ از بابل، فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۲ در صحنه تاتر و بازی در نمایش مدیر مدرسه شروع کرد و از سال ۱۳۷۶ به عنوان دستیار تصویر وارد عرصه تلویزیون شد. وی در گفت و گو با ایسنا شروع فعالیت خود در عرصه هنر نمایش را از صدابرداری و به صورت تجربی عنوان کرد و گفت: در طی این مدت سریال و فیلم های داستانی و سینمایی بسیاری کار کردم و نیز در مجموعه برنامه های ترکیبی زیادی نیز عهده دار صدابرداری بودم و از سال ۱۳۷۹ همزمان با صدابرداری کم کم شانس و اقبال بازی در فیلم ها را داشتم و توانستم با بازی در مجموعه های نمایشی کار خود را آغاز کرده که در نهایت ماحصل آن بازی در بیش از یکصد مجموعه های کوتاه و بلند بود.

صالحی نژاد با بیان اینکه کارگردانی را از سال ۱۳۷۸ و با فیلم مستند خاک – خشت – خانه شروع کردم اظهار کرد: سپس در سال ۱۳۷۹ فیلم داستانی غریبه را ساختم، بلندیهای صفر عنوان فیلم داستانی بود که در سال ۱۳۸۰ ساختم که در جشنواره فرهنگیان به داوری راه پیدا کرد، در این میان و با کمی فاصله در سال ۱۳۹۰ فیلم داستانی خانه ما  را ساختم که در جشنواره برکت چالوس داوری شد، سال ۱۳۹۲ فیلم کوتاه داستانی ایست را ساختم که در جشنواره دانش آموزی مازندران عنوان مقام اول را به خود اختصاص داده و پس از آن به فیلم بلند روی آورده و فریاد در سکوت را با مضمون اجتماعی به مدت ۶۰ دقیقه با استفاده از بازیگران بومی و سینما ساخته ام که از شبکه های مختلف تلویزیونی پخش شد.

وی درباره اثر اخیر خود «پیله و پروانه» بیان کرد: این فیلم به مدت ۷۸ دقیقه و در ژانر کودک و چهار فصل و در مناطق ییلاقی شهرستان بابل ساخته شد که در آن از کلیه شخصیت ها و بازیگران و پتانسیل همان منطقه استفاده شده است.

این کارگردان بابلی در باره آخرین اثرش تشریح کرد: در خلاصه این فیلم آمده است که پروانه دختر هشت ساله در منطقه ییلاقی شمال کشور که از ناحیه پا معلول است، قادر به درس و تحصیل نیست و برای همین یاور نوجوان همسایه پروانه سعی دارد تا به او درس خواندن را بیاموزد.

صالحی نژاد افزود: ایده پیله و پروانه در یک روز گرم تابستان و زمانی که به اتفاق خانواده به منطقه ییلاقی فیروزجاه سفر کرده بودم رخ داده است، از کوچه پس کوچه یک روستا گذر میکردم که متوجه دختر بچه ای شدم که کنار دریچه ای کوچک در یک خانه کاهگلی نشسته بود و دیگر بچه های محل که در حال بازی بودند را نظاره و هر از گاهی هم به وجد آمده و آنها را با دست زدن تشویق می کرد. از او پرسیدم که چرا خودت به جمع بچه ها اضافه نمیشوی؟ گفت من بخاطر معلولیت پاهایم نمی توانم حرکت کنم و این جرقه در ذهنم کم کم بارور شده و پیله و پروانه را رقم زد.

وی درباره افتخارات فیلم تلویزیونی پیله و پروانه اظهار کرد: کاندیدای بهترین بازیگر کودک، دریافت پروانه زرین بهترین فیلم بلند داستانی و دیپلم افتخار بهترین کارگردانی در سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم های کودک و نوجوانان اصفهان و دریافت تندیس زرین بهترین فیلم بلند داستانی در پنجاهمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان رشد تهران از جمله جوایز این فیلم بلند داستانی است.

این کارگردان و نمایشنامه نویس از حضور فیلم پیله و پروانه در شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان بوسان کره جنوبی، حضور در سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم سینه کید در آمستردام هلند و حضور در بیستمین جشنواره فیلم داکا بنگلادش خبر داد و افزود: متاسفانه فیلم سازی به خصوص در سطح حرفه ای در استانها همیشه با چالش و مشکلاتی روبرو بوده و تا به امروز نیز این دغدغه وجود دارد.

صالحی نژاد در پایان، درباره بخشی از مشکلات فعالیت هنری خود خاطرنشان کرد: در ثبت تمامی آثار علی الخصوص پیله و پروانه نه تنها از حمایت مالی هیچ یک از ادارت و نهادهای زیربط کوچکترین بهره ای نبرده ام بلکه در حال حاضر نیز فیلمنامه سینمایی گیال را نوشته ام ولیکن به دلیل نبود سرمایه گذار و یا اسپانسر بیش از یک سال این فیلمنامه در حالت بایکوت به سر می برد.