نقش پدر در تربیت دینی و مسجدی

به گزارش کودک پرس ،لازمه اینکه کودکی اهل نماز و مسجد شود تربیت صحیحی است که بر او صورت می‌گیرد و به تدریج با آن تربیت آموزه‌های دینی را یاد می‌گیرد.

از نظر روانشناسان، کودک ۶ ـ ٣ ساله مخصوصا پسر بچه‌ها؛ پدر را الگوی خود قرار می‌دهند. پدر از نظر کودک سمبل قدرت است. ضامن خانواده است و همه آرزوی کودک این است که مثل پدر باشد.از این رو اهمیت نقش پدر در روند شکل‌گیری شاکله فرزند مشخص می‌شود.

هیچ پدری، هدیه‌ای برتر از تربیت نیک به فرزندش نبخشیده است
پدردلسوز خود را مسئول تربیت فرزندان می‌داند و تمام تلاش و همت خود را به کار می‌گیرد. پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى‌فرماید: «ألا کُلُّکُم راع وَ کُلُّکُم مَسئولٌ عَن رَعیتهِ،… وَ الرَّجُلُ راع عَلى اَهلِ بَیتِه وَ هُوَ مَسئولٌ عَنهُم (ورّام، ١۴١٠ق،ج١،ص:۶) بدانید همه شما نگهبانید و همه در برابر کسانى که مأمور نگهبانى آنها هستید مسئولید. مرد نگهبان خانواده و فرزندان خویش است و در مقابل آنها مسئول و بازخواست خواهد شد (قشیری نیشابوری، ١۴٢۴ق، ج٣، ص:١۴۵٩، ح٢٠) و نیز فرمود: هیچ پدری، هدیه‌ای برتر از تربیت نیک به فرزندش نبخشیده است (ترمزی، بی تا، ص:٣٢٨، ح:١٩۵٢).

پدری که برای موفقیت در تربیت فرزند دست به دعا بر می‌دارد و در این مسیر از خدای متعال یاری می‌جوید. امام سجاد(ع) در تربیت فرزند در دعای «۲۵ صحیفه سجادیه» از خداوند استمداد مى‌طلبد و عرض مى‌کند: «الّلهمَّ اَعِّنِى عَلَى تَرْبیتِهِم وَ تَأدیبِهِم وَ بِرِّهِم (امام سجاد، ١٣٧۶ق، ص:١٢٢) خدایا! مرا در تربیت و ادب آموزى و نیکوکارى فرزندانم یارى و مدد فرما».

حتی پیش از تولد و قبل از انعقاد نطفه کودک، پدر موظف است در تربیت فرزندی که قرار است بوجود آید، کوشا باشد و جسم و روح خویش را به بالاترین آمادگی برساند، در روایات شریف ما حتی به نوع خوراک پدر قبل از انعقاد نطفه تاکید شده است، در روایتی شریف امام صادق (ع) فرمودند: هر کس ناشتا میوه به بخورد، نطفه‌اش پاکیزه می‌شود و فرزندش نیکو می‌شود. (کلینی، ١۴٢٩ق، ج۶،ص:١٢۴) و نیز فرمود: خوردن انار شیرین، منی مرد را افزایش می‌دهد و فرزند را زیبا می‌گرداند(همان، ص:٣۵۵) این روایات حاکی از اثرات جسم و روح پدر بر فرزند است.

پدر مومنی که از هنگامه ازدواج در پی ساختن نسلی مومن و پاک است، با تضرع و خضوع از درگاه خدای متعال درخواست فرزندی صالح می‌کند تا پروردگار عالمیان در میان بندگان صالح خود به او گلی را تقدیم کند؛ چرا که به فرموده رسول گرامی اسلام «الْوَلَدُ لِلْوَالِدِ رَیْحَانَهٌ مِنَ اللَّهِ یَشَمُّهَا [قَسَمَهَا] بَیْنَ عِبَادِه»(إبن فهد حلی، ١۴٠٧ق، ص:٨۴).

و به هنگامه جماع پدر دعایی را که امام باقر(ع) به پدران آموخت را زمزمه می‌کند: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِى وَلَداً وَ اجْعَلْهُ تَقِیّاً لَیْسَ فِى خَلْقِهِ زِیَادَهٌ وَ لَا نُقْصَانٌ وَ اجْعَلْ عَاقِبَتَهُ إِلَى خَیْرٍ» (کافى/ ج ۶/ ص ١٠) و از خدای متعال فرزندی متقی و سالم و عاقبت بخیر طلب می‌کند و خواستار دوری شیطان از او می‌شود. و می‌گوید: بارالها! شیطان را از من دور ساز و شیطان را از آنچه روزی ما کرده‌ای، دور ساز (إبن ماجه، بی تا، ص٣٣٣، ح:١٩١٩).

همچنین در این باره مولای متقیان فرمود: از خدا فرزند زیبا و خوش قد و قامت نخواستم ولى تقاضا کردم فرزندى مطیع خدا، بیمناک و پرهیزگار به من عنایت فرماید تا هر وقت چشمم به او افتاد که فرمانبردار خدا است، خرسند شوم. (إبن شهر آشوب، ١٣٧٩ق، ج٣، ص:٣٨٠)