به گزارش کودک پرس
* لبنیات : شیر، ماست، پنیر، خامه، کشک، دوغ و …
* سبزی ها : هویج، سیب زمینی ، گوجه فرنگی، اسفناج، جعفری، لوبیا، پیاز نخود فرهنگی، کلم، کاهو، کرفس، شلغم، لبو، کدو و …
* گوشت ها (چرخ کرده یا خرد شده) : جگر گاو، گوساله، گوسفند و مرغ، ماهی، مرغ، بوقلمون، گوشت گوساله و گوسفند.
* میوه ها : سیب، موز، پرتقال، انبه، لیمو شیرین، گلابی، هلوف زرد آلو و …
نکته : 1- هنگام تغذیه کردن با میوه هایی نظیر گیلاس، آلبالو و انگور مراقب باشید که دانه های گرد و کوچک وارد نای کودکتان نشود.
2- همچنین قبل از قرار دادن میون در اختیار کودک، هسته و دانه ی آن را با دقت جدا کنید.
3- با وجود رعایت تمام نکات ایمنی باز هم کودکتان را حین میوه خوردن تحت نظر داشته باشید.
4- در صورتی که جویدن یا هضم کردن بعضی از میوه ها برای کودکتان سخت است، آنها را با مقدار کمی آب بخار پز کنید.
5- میوه را جایگزین غذای کودک نکنید.
6- از زیاده روی در مصرف میوه های ملین نظیر گیلاس، آلبالو، آلو و … خودداری کنید.
7- به طور روزانه یک تا دو فنجان آب میوه در رژیم غذایی کودکتان بگنجانید.
* غلات و حبوبات : گندم، جو، عدس، انواع لویبا، نخو و …
تخم مرغ، نان سبوس دار، نان ذرت، ماکارونی انواع بیسکویت های استاندارد، ژله و …
انواع غذاهایی که تا پایان هیجده ماهگی توصیه نمی شوند
* کاکائو و انواع شکلات های شکلاتی
* چای و قهوه (نسکافه و …)
* انواع سوسیس و کالباس
* ماهی های دودی یا شور
* انواع ادویه جات نظیر دارچین، گلپر، فلفل و …
* بادمجان
* ذرت (به صورت بلال)
* انواع کمپوت یا کنسر و بازاری.
* کیک ها و شیرینی های بازاری. (به علت استفاده از روغن های غیر خانگی و برخی افزودنی های خاص در پخت آنها)
غذا خوردن؛ برنامه ای شاد مفرح یا مشکل و پیچیده ؟!
در بسیاری از موارد به علت بی توجهی والدین به میزان غذای کافی برای فرزندشان، عادت خوب غذا خوردن کودک به یک مشکل پیچیده تبدیل می شود.
مادران و پدران کم تجربه از باقی ماندن مقداری از غذای کودک در ظرف او نگران می شوند و با توسل به اجبار، اصرار و حتی تنبیه کودکشان را وادار به خوردن غذای بیش از حد و مورد نیاز می کنند. در صورتی که اگر کودک را در این سن آراد بگذارید غذای مصرف نکرده در یک وعده را در وعده های بعدی جبران خواهد کرد.
معمولاً بعد از پایان هیجده ماهگی، کودک به خوردن سه وعده غذای کامل در طی شبانه روز عادت کرده است و فقط ممکن است میزان مصرف غذا در هر وعده را بنابر میزان میل و نیازش تغییر دهد.
در صورتی که شما به طور مرتب او را وادار به غذا خوردن کنید یا کم کم و مکرر در طی روز به او غذا بخورانید یا به غذا خوردن تدریجی و مداوم عادت می کند یا به طور کلی از غذا خوردن متنفر می شود. بنابراین از همین ابتدای کار روش خود را بر پایه ی «عدم فشار برای خوردن» استوار کنید و به خوب غذا نخوردن موقتی او اهمیت ندهید.
نکته : در صورتی که بی اشتهای و سرپیچی او از غذا خوردن به صورت یک عادت دایمی در آمده است به جای اعمال فشار، او را نزد پزشک اطفال یا متخصص تغذیه ی کودکان ببرید.
شاید او به دلیل ابتلا به یک عارضه ی جسمانی یا اختلال در دستگاه گوارش قادر به دریافت میزان مناسب غذا نمی باشد.
غذا خوردن را به برنامه ای شاد و مفرح تبدیل کنید و هرگز اجازه ندهید غذا خوردن به موضوعی مهم و بغرنج مبدل شود.
آکادمی تغذیه کودکان اعتقاد دارد که :
«این که کودک چه موقع و چه نوع غذا بخورد، در حیطه ی وظایف والدین می باشد. ولی این کودک چه مقدار غذا بخورد، موضوعی کاملاً شخصی و مربوط به خود اوست». متاسفانه برخی از والدین پس خروج کودکشان از مرحله ی نوزادی حساسیت و دقت خود را در ارتباط با نوع و کیفیت غذای کودکشان از دست می دهند. اغلب به جای تهیه ی میان وعده های مناسب و دارای ارزش غذایی بالا نتقلات بی فایده و حتی مضری از قبیل انواع آبنبات و شکلات، شیرینی و بستنی یا حتی خوراکی های خطرناک و بیماری زایی نظیر چیپس و پفک را در اختیار فرزندشان قرار می دهند.
این کار اگرچه ممکن است به واسطه ی رساندن هیدروکربن فراوان به کودک موجبات چاقی و پر جنب و جوش او را فراهم آورد اما در دراز مدت روند رشد طبیعی او را مختل ساخته و به سلامتی او آسیب های بعضاً جبران ناپذیری وارد می آورد.
منبع: مهدپرتال
ارسال دیدگاه