به گزارش کودک پرس ، ابوالحسن داودی نویسنده و کارگردان سینما با اشاره به روند تغییرات سینمای کودک و نوجوان بعد از انقلاب اسلامی ایران گفت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، سینمای کودک به عنوان يكى از اولين قالب‌هاى سينمايى آن دوره بسیار موفق بود و جایگزین خيلى از ژانرها مثل ملودرام‌ها، بخشى ازكمدى‌ها و فيلم‌هاى اجتماعى و خانوادگی شد.
داودی با اشاره به ویژگی های سینمای کودک در دهه های گذشته بیان کرد: ويژگى سينماى كودك در دهه های گذشته عملاً اكنون از بین رفته است. با این تفاسیر امروز کودکان تفریح‌های دیگری را برای خود برگزیده‌اند. از طرف دیگر سینمای امروز ما، روش‌های جذب‌کننده و به روزى که بتواند اطلاعات جديدتر و بیشتری را به کودک بدهد، ندارد.
وی ادامه داد: متولیان سینمای کودک از دیرباز تاکنون همواره به دنبال ترویج یک نسخه و يك تعريف از سینمای کودک بوده‌اند و در سال‌های اخیر عملاً تکاپویی برای رشد و دگرگونى این جنس سینما براساس نياز نسل امروز و دگرگونى هاى فرهنگى کودکان نداشته‌اند.
این فیلمساز همچنین بیان کرد: اساساً ما در فیلم‌های کودکمان ابتدا باید زمینه سرگرمی و جذب كنندگى را برای کودک، نوجوان و خانواده به وجود بیاوریم. متاسفانه هنوز وقتی می‌خواهیم از سینمای کودک حرف بزنیم، به ۳۰ سال پیش باز می‌گردیم و فکر می‌کنیم باید كاملاً اين سينما را از بقيه ژانرها و بخصوص سینمای خانواده جدايش كنيم .
وی با اشاره به ضرورت های سینمای کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: برخی از توليدكنندگان اين سينما تصور می‌کنند اگر بخواهند برای بچه‌ها فیلم بسازند، چون مخاطبانشان كودك‌اند پس رعايت استانداردهای حرفه‌اى روز لزومى ندارد و باید صرفاً کودکانه حرف بزنند. برخلاف تصور اين دوستان که معتقدند، کودکان بسیاری از مسائل را نمی‌فهمند این مخاطبان غالب مسائل را به خوبی متوجه می‌شوند و باید سعی کرد فیلمی با استانداردهاى بالا و جذابيت مضاعف و همه‌فهم برايشان ساخت.
ارسال دیدگاه