محافظت از کودکان در برابر خطرات سایبری

اگرچه طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در صنعت امنیت سایبری صورت گرفته است، اما هدف اصلی آن محافظت از سازمان‌ها بوده است. اما چه کسی از فرزندان ما مراقبت می‌کند؟ چه کسی باید نظارت کند تا مطمئن شود که آن‌ها ایمن هستند؟

به گزارش کودک پرس ،اقداماتی که والدین می‌توانند برای محافظت از فرزندان خود در برابر خطرات سایبری انجام دهند توسط وب‌سایت شرکت Menlo Security در طی یک وبینار سازمان‌یافته منتشر شد.

Mike East معاون رئیس EMEA (اروپا ، خاورمیانه و آفریقا) در Menlo با برجسته کردن موضوع گسترش اینترنت شروع کرد و گفت: “متأسفانه همه ما باید آگاه باشیم که همه‌چیز در اینترنت خوب نیست و سوءنیت‌های زیادی وجود دارد.”

اگرچه طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در صنعت امنیت سایبری صورت گرفته است، اما هدف اصلی آن محافظت از سازمان‌ها بوده است. “اما چه کسی از فرزندان ما مراقبت می‌کند؟ چه کسی باید نظارت کند تا مطمئن شود که آن‌ها ایمن هستند؟”

East در ادامه به نظرسنجی اخیر والدین توسط Menlo در توئیتر اشاره کرد که نشان می‌دهد رسانه‌های اجتماعی ازنظر استفاده از اینترنت فرزندانشان حداقل بستر مورد اعتماد را دارند. مهم‌ترین نگرانی والدین، آشنایی فرزندانشان با افراد غریبه آنلاین و ملاقات با آن‌ها بود. با وجود این 63٪ از والدین اعتراف کردند که محدودیتی برای فرزندشان در استفاده از اینترنت ایجاد نکرده‌اند.

خانم Nina Bual (نویسنده و مدیرعامل Cyber Lite Ready ،Get Set وCONNECT) به خطرات قابل‌توجه سایبری که کودکان در معرض آن قرار دارند، پرداخت. وی به مطالعاتی اشاره کرد که نشان می‌داد، کودکان زمان بسیار زیادی را صرف منابع غیر آموزشی آنلاین می‌کنند.

قبل از همه‌گیری COVID، این زمان برای کودکانی که بین 7 تا 13 سال داشتند، به‌طور متوسط 44 دقیقه در روز بود، اما برای سنین 13-17 سالگی این عدد به 7 ساعت و 22 دقیقه باورنکردنی رسیده بود. درنتیجه بسیاری از جوانان در معرض آسیب‌های زیادی از طریق اینترنت هستند، ازجمله آزار و اذیت اینترنتی، خودزنی/خودکشی و رفتارهای نامتعارف جنسی.

نکته نگران‌کننده این است که این امر به‌طور منظم در برنامه‌های معروفی مانند WhatsApp ،Spotify و Pinterest اتفاق می‌افتد. ازنظر Bual یک مسئله مهم این است که فناوری هوش مصنوعی اساساً نقش والدین را در هنگام آنلاین بودن کودکان به عهده می‌گیرد. وی توضیح داد: “هوش مصنوعی برای فرزندان ما در اینترنت مانند خودرو هوشمندی است که تصمیم می‌گیرد فرزندان ما چه چیزی را در اینترنت نگاه کنند.”

Bual از YouTube مثال زد و گفت: والدین به فرزندان خود اجازه می‌دهند تا برنامه‌هایی مانند Peppa Pig را نگاه کرده و خود را با آن مشغول کنند. وی خاطرنشان كرد كه كودكان در این سنین جوانی احتمالاً بر روی سایر گزینه‌های ویدئویی موجود در كنار چیزی که در حال نگاه کردن آن هستند و توسط هوش مصنوعی تولید می‌شود کلیک کرده و آن مشاهده می کنند، درحالی‌که این می‌تواند منجر به دستیابی  به محتوای بسیار نامناسب یا حتی خطرناك شود. در این مرحله “دیگر والدینی وجود ندارند، این YouTube است که فرزند پروری را برعهده‌گرفته است – تصمیم گرفته است که فرزند من چه چیزی را ببیند.”

برای کودکان بزرگ‌تر، ازنظر محتواهایی که می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند، وضعیت نگران‌کننده‌تر است. Bual مثالی دیگر زد: “خود را در ذهن دختری 15 ساله قرار دهید که نگران وزن خود است. او شروع به جستجوی تغذیه سالم در گوگل می‌کند. سپس هوش مصنوعی شروع به جستجو حول آن محور می‌کند و اگر حساب‌های خاصی را دنبال کنید، ممکن است در سایت‌های طرفدار کم‌اشتهایی نیز قرار بگیرید. این سایت‌ها دارای دنباله‌هایی شبیه به فرقه در برنامه‌هایی مانند TikTok هستند.”

Bual همچنین خطر online grooming (آراستگی کودک، دوست داشتن و برقراری ارتباط عاطفی با کودک و بعضاً خانواده برای کاهش ممانعت از کودک باهدف سوءاستفاده جنسی است) در سایت‌هایی مانند بازی را تشریح کرد.

Groomerها می‌توانند انگیزه‌های مختلفی داشته باشند، از استثمار جنسی گرفته تا تلقین. در یک مورد، در بازی پرطرفدار آنلاین Fortnite، یک کودک با شخصی که فکر می‌کرد هم‌سن او است، رابطه دوستی برقرار کرد. بااین‌حال، او درواقع راضی شده بود تا اطلاعاتی را درباره پدرش که مدیرعامل یک شرکت بزرگ است، بدهد. Bual توضیح داد: “این شیاد سایبری تمام رمزهای عبور را به دست آورد و موفق شد به حساب‌های شرکت نفوذ و خسارت چند میلیون دلاری برای آن‌ها به وجود آورد.”

خانم Bual معتقد است ترکیبی از آموزش‌وپرورش و فن‌آوری‌های امنیتی برای کمک به محافظت از کودکان در برابر خطرات مختلف سایبری ضروری است. وی گفت: والدین باید از طیف وسیعی از ابزارهای موجود در اینجا آگاه باشند تا بتوانند کودک خود را در مورد رفتارهای بالقوه خطرناک آنلاین مطلع کنند.

برای مثال SafeToNet، یک صفحه‌کلید هوشمند است که می‌تواند در تلفن کودک نصب‌شده و با فیلتر کردن پیام‌های مضر خروجی از هوش مصنوعی “برای اصلاح رفتار خود” استفاده و از این طریق به مقابله با آزار و اذیت اینترنتی کمک کند. دیگری Qustodio است که والدین می‌توانند با استفاده از آن، دستگاه فرزند خود را کنترل و مدیریت کنند.

مسلماً آموزش در زمینه‌های مختلف حتی برای محافظت در برابر خطرات سایبری از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به شناخت آنلاین “اخبار جعلی” که می‌تواند منجر به دست آوردن دیدگاه‌های متعصبانه از سوی کودکان شود، Bual گفت: باید به کودکان مهارت‌های تفکر انتقادی را آموزش داد.

یکی از تکنیک‌هایی که وی به والدین توصیه کرد تا از آن استفاده کنند این است که دو روزنامه را که دارای دیدگاه‌های سیاسی مخالف هستند به کودکان نشان دهند و نحوه پوشش یک داستان مشابه را با یکدیگر مقایسه کنند، بحث در مورد اینکه “چرا شما فکر می‌کنید واقعیت‌ها و زبان به گونه دیگری گزارش‌شده است” و “مکالمه ای درباره آنچه فکر می‌کنید جعلی است و چگونه آن را تأیید می‌کنید انجام دهید.”

برای کمک به کودکان، در مورد تشخیص grooming، مراحلی وجود دارد که می‌تواند انجام شود، مانند آموزش واژه‌ها و سؤالات با هشدارهای قرمز و اینكه آن‌ها بخواهند در این بازی از یك كودك هم سن و سال خود سؤال بپرسند.

Bual در پایان اظهار داشت: “اکنون فرزندان خود را وارد این رفتارهای دیجیتالی کنید، اکنون فرهنگ سایبری را به آن‌ها یاد دهید.”