به گزارش کودک پرس ،باید دلباخته تئاتر باشی یا دوستدار آن تا بدانی هنرمندان همدانی سال‌هاست برای برگزاری جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان از جان و دل مایه می‌گذارند. این قشر فرهیخته همیشه تلاش کرده‌اند میزبان قابلی برای مهم‌ترین رویداد کودکانه شهرشان باشند.
اما تمام عشق‌بازی‌های اهالی تئاتر همدان با جشنواره‌ای که خود پایه‌گذاری کردند یک طرف ماجراست، روی دیگر این قصه تلاش و حمایت برای هر چه بهتر برگزار شدن این رویداد از سوی دستگاه‌های متولی استان است که اگر نباشد جشنواره زیر سوال می‌رود.
امسال پس از وقفه دو ساله در برگزاری این رویداد به دلیل شیوع کرونا، بیست‌وهفتمین دوره جشنواره برگزار شد و با وجود تلاش مداوم اداره کل فرهنگ‌وارشاد اسلامی استان به عنوان متولی جشنواره، نکته جالب توجه عدم حمایت جدی جشنواره از طرف استانداری همدان بود که مسئله‌ای توجیه‌ناپذیر است تا جایی که مدیر ارشد استان حتی در مراسم اختتامیه نیز حاضر نشد! در حالی‌که به نظر می‌رسد وقتی صحبت از برگزاری جشنواره‌ای با قد و قامت بین‌المللی در میان است به حمایت همه جانبه استان نیاز است تا با ارائه پیشنهادات، رفع انتقادات و آسیب‌شناسی سعی در برگزاری هر چه بهتر آن شود.
در ادامه تاکید می‌شود آسیب‌شناسی جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان همدان ضروری‌ترین کاری است که باید توسط اداره کل فرهنگ‌وارشاد اسلامی استان انجام شود چرا که رشد کیفی و کمی این رویداد در گروی شناخت آسیب‌ها و تلاش برای رفع آن‌هاست. در این راستا گپ‌وگفتی با یکی از هنرمندان تئاتر همدان انجام شده که در ادامه آمده است.
اساسی‌ترین مشکل جشنواره نداشتن اساسنامه است
این پیشکسوت تئاتر کودک‌ونوجوان به مهم‌ترین مشکلات جشنواره اشاره کرد و گفت: اساسی‌ترین مشکل جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان همدان نداشتن اساسنامه است. اگر اساسنامه برای این رویداد تدوین شود بسیاری از مشکلات حل خواهد شد و تا زمانی که جشنواره اساسنامه مدون نداشته باشد هر دبیر به طور سلیقه‌ای بخش‌هایی را کم و زیاد می‌کند.
بهرام دوست‌قرین ادامه داد: در صورت داشتن اساسنامه، هدف جشنواره مشخص می‌شود و فعالیت بخش‌های مختلف نیز روشن و طبق آن عمل خواهد شد.
وی اضافه شدن بخش‌هایی مانند تئاتر فراگیر، دانش‌آموزی و خیمه‌شب‌بازی به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را غیرضروری دانست و افزود: این شیوه‌های نمایشی جشنواره مختص به خود دارند و لزومی ندارد به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اضافه شده و هزینه‌ای به این رویداد اضافه کنند.
استقرار و فعالیت دبیرخانه دائمی جشنواره در همدان ضروری است
دوست‌قرین استقرار و فعالیت دبیرخانه دائمی جشنواره در همدان را امری ضروری عنوان کرد و گفت: هر سال اعلام می‌شود دبیرخانه دائمی در همدان مستقر است اما این موضوع در عمل خود را نشان نداده است، به عبارت دیگر باید دبیرخانه دائمی داخل شهر همدان ایجاد و به صورت مداوم فعالیت کند، همچنین به دنبال آسیب‌شناسی جشنواره و شناسایی، ارتباط و تقویت گروه‌های تئاتر کودک و نوجوان در کشور و خارج از کشور باشد.
این هنرمند همدانی ادامه داد: اگر اجازه دهیم هر شیوه نمایشی که به نوعی به تئاتر کودک و نوجوان مربوط است به این جشنواره راه پیدا کند و بخشی را با همین عنوان به آن اضافه کنیم جشنواره درهمی خواهیم داشت بنابراین تمامی کارها باید در قالب بخش کودک یا نوجوان در این جشنواره شرکت کنند و دلیلی ندارد برای هر شیوه اجرایی به طور سلیقه‌ای یک بخش به جشنواره تحمیل شود.
تکلیف دبیر جشنواره مشخص شود
وی با تاکید بر اینکه جشنواره تئاتر کودک نوجوان رویدادی مختص تئاتر کودک و نوجوان است، اظهار کرد: یکی دیگر از ضرورت‌های جشنواره این است که تکلیف دبیر جشنواره مشخص شود و اگر قرار است در سطح بین‌المللی برگزار شود به دبیری ثابت در حد بین‌المللی نیاز دارد نه رفاقتی.
دوست‌قرین اضافه کرد: منظور از دبیر بین‌المللی این است که دبیر باید آنقدر توان برقراری ارتباط با گروه‌های نمایشی حرفه‌ای خارج از کشور را داشته باشد تا شاهد حضور اینگونه گروه‌ها در جشنواره باشیم ضمن اینکه مورد پذیرش گروه‌های نمایشی داخلی نیز باشد.
دبیر باید در قامت جشنواره بین‌المللی باشد
وی با تاکید بر اینکه دبیر جشنواره بین‌المللی باید در قامت یک رویداد بین‌المللی باشد، گفت: در جشنواره بیست‌وهفتم چند کار نمایشی از کشورهای همسایه که اصلا تئاتر حرفه‌ای و بین المللی در آنها وجود ندارد به جشنواره راه پیدا کردند که از نقاط ضعف این دوره بود.
این نویسنده و کارگردان همدانی تصریح کرد: منظور از تئاتر بین‌المللی این است که یک کمپانی باید تهیه کنندگی آن را بر عهده گرفته باشد، به عبارتی تهیه کننده تئاترهای موفق در کشورهای اروپایی یک کمپانی است و اگر کمپانی اثری نمایشی را به جشنواره بیاورد می‌تواند با گروه‌های داخلی تبادلات حرفه‌ای هنری انجام دهد.
دوست‌قرین ادامه داد: این اتفاق در دوره‌های ۱۷ و ۱۸ جشنواره افتاد و تعدادی از گروه‌های نمایشی همدان، آثار خود را از طریق جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در کشورهای اروپایی اجرا کردند.
وی اضافه کرد: بنابراین زمانی جنبه بین‌المللی جشنواره برای ما فایده دارد که بتوانیم از طریق آن تبادل فرهنگی و هنری انجام دهیم وگرنه امروز در وضعیت اقتصادی نیستیم که گروه‌های نمایشی برای یادگیری در جشنواره حاضر شوند.
هنرمندان همدانی در قامت دبیری جشنواره هستند
دوست‌قرین با بیان اینکه همدان هنرمندانی دارد که در قامت دبیری جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان هستند، گفت: این افراد شناخته شده که توانایی ارتباط و پیشینه کار کودک‌ونوجوان قابل قبولی در پرونده هنری خود دارند و از بنیانگذاران جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان نیز هستند در همدان ساکنند و شب جشنواره وارد شهر نمی‌شوند!
وی در ادامه مطرح کرد: اگر قرار است هنرمندی حرفه‌ای دبیری جشنواره را بر عهده داشته باشد ورودش در شب جشنواره به همدان پذیرفتنی است اما وقتی دبیر خیلی حرفه‌ای برای جشنواره انتخاب نمی‌شود هنرمندان همدانی بهترین گزینه برای دبیری این رویداد هستند.
فعالیت مداوم دبیرخانه ۸۰ درصد مشکلات را حل می‌کند
دوست‌قرین بیان کرد: زمانی که دبیرخانه دائمی در همدان فعالیت کند ۸۰ درصد مشکلات حل می‌شود و دستگاه‌ها و اسپانسرها طی یک سال و با برنامه‌ریزی مدون پای کار می‌آیند بنابراین جشنواره باکیفیتی برگزار می‌شود.
جشنواره چه امتیاز و آورده‌ای برای همدان دارد؟
این هنرمند تصریح کرد: اگر قرار است جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان را هنرمندان پایتخت برگزار کنند و تئاتری‌های همدان تنها مدیریت سالن‌ها را بر عهده داشته باشند جشنواره برای همدان چه امتیاز و آورده‌ای دارد؟
وی با اشاره به اینکه متاسفانه در جشنواره رفاقت‌ها جای تخصص را گرفته است، اظهار کرد: به نظر می‌رسد ابتدا باید عملکرد دبیر در یک دوره مورد ارزیابی قرار گرفته سپس مجددا به دبیری انتخاب شود.
دوست‌قرین یکی دیگر از ایرادات دوره بیست‌وهفتم را چاپ کتاب “تاریخچه جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان” دانست و گفت: این کتاب ایرادات فراوانی دارد چرا که توسط فرد متخصص نگاشته نشده اما می‌توانست به هنرمندان همدانی که از اولین دوره جشنواره در آن حضور داشتند سپرده شود تا نتیجه مطلوبی داشته باشد.
در پایان باید بگوییم قطعا جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان مانند هر رویداد فرهنگی، هنری دیگر نقاط ضعف و قوت فراوانی دارد که اگر درصدد رفع و تقویت آنها نباشیم در جا می‌زنیم. بنابراین تداوم برگزاری جشنواره، همدلی و همراهی متولیان و متخصصان حوزه تئاتر کودک‌ونوجوان را می‌طلبد و برگزاری جلسات آسیب‌شناسی ضروری‌ترین کاری است که باید انجام شود.
ارسال دیدگاه