به گزارش کودک پرس ، برای فرهنگ‌سازی در جامعه و رشد و تربیت افراد، با هویت، تاریخ، فرهنگ و مسائل مهم هر جامعه، و پیشرفت کشور، ابتدا باید نوع راهبردها و اهداف جامعه را به شهروندان و ساکنان آن مناطق در قالب‌های مختلف عرضه کرد و سپس از افراد انتظار کاری مناسب با اهداف جامعه را داشت در همین راستا و با توجه به اینکه سن کودکی بهترین سن برای آموزش و یادگیری مطالب است و هر مسئله‌ای را می‌توان از سنین خردسالی و کودکی به بچه‌ها آموزش داد تا در وجود آن ها نهادینه شود؛ باید از ابزارهای موجود و در دسترس به بهترین نحو استفاده کرد.
ایران کشوری با پیشینه چند هزار ساله بوده که در انواع هنر سرآمد است، یکی از ابزارهای رشد و پرورش کودکان ما بهره‌گیری از هنر تئاتر و نمایش عروسکی است و اگر ما خواهان داشتن جامعه ای متعالی متمدن و رو به پیشرفت هستیم باید تعالی را از خردسالی به فرزندانمان آموزش دهیم تا شاهد پیشرفت بیش از پیش کشورمان باشیم، تئاتر و نمایش عروسکی می‌تواند به عنوان ابزار پیشرفت یاری دهنده ما باشد، کودکان با توجه به شرایط و اقتضائات سنی نیازمند دریافت مطالب در قالب‌های داستان گونه و نمایشی هستند به گونه ای که بتوانند با فرد تعلیم دهنده ارتباط نزدیک برقرار کنند و تئاتر می تواند بهترین ابزار این کار باشد و تاثیر به‌سزایی در این امر داشته باشد.
حال باتوجه به اهمیت تئاتر و نمایش عروسکی به سراغ مریم نوقابی کارشناس کارگردانی سینما می‌رویم تا وضعیت تئاتر عروسکی را از زبان او جویا شویم فردی که از سال 90 این کار را آغاز کرده‌است و در جشنواره‌های مختلف جایزه‌های این رشته را از آن خود کرده است.
- در مورد اجراهای نمایش عروسکی در مشهد توضیح دهید؟
تعداد اجراهای نمایش عروسکی در مشهد بسیار کم است و اجرای آن نیاز به بودجه بسیار زیادی دارد چرا که باید هم برای ساخت عروسک هزینه کرد وهم دستمزد عروسک‌گردان‌ها پرداخت شود و امروزه بیشتر از تن پوش یا بازیگر استفاده می‌شود و افرادی که بازیگر نیستند و کسانی که دوره عروسک‌گردانی را نگذرانده اند برای این کار در نظر گرفته می‌شود، عروسک‌های کودک باید حتما فک بزند تا بچه‌ها با آن‌ها ارتباط برقرار کنند و در مشهد فقط یک نفر کار ساخت عروسک را انجام می‌دهد که در زمان برگزاری جشنواره‌ها و مناسبت‌های مختلف مشغله بسیاری دارد.
- استقبال از این رشته هنری به چه صورت است؟
استقبال خوب است اما کسانی که سمت این کار می‌آیند می‌خواهند دیده شوند و با کار عروسکی کسی مشهور نمی‌شود چراکه معتقدند خود را فدای عروسک می‌کنند و در نهایت این عروسک است که به شهرت دست می‌یابد و به همین دلیل بیشتر افراد به سراغ بازیگری می‌روند و کسانی که این کار را انجام می‌دهند و به آن علاقه دارند بیشتر دختران هستند، امسال کار عروسکی بزرگسال دارم به نام تهران مبارک که امیدوارم مخاطب خود را داشته باشد.
- حمایت مسئولان از این هنر و هنرمندان چگونه است؟
مسئولان هیچ حمایتی از این هنر نمی‌کنند و همه هنرمندان به صورت شخصی کار می‌کنند همه هزینه‌ها با خود هنرمندان است و حتی باید برای تمرین و اجرا، سالن را اجاره کنی و قطعا کسانی که در این زمینه کار می‌کنند اگر هزینه‌هایشان تامین شود خیلی بهتر و بیشتر کار را ادامه می‌دهند.
- معضل اصلی تئاتر عروسکی چیست؟
باید موسسه و آموزشگاه‌هایی داشته باشیم که همه هنرها از موسیقی عروسک‌گردانی و عروسک‌سازی در حوزه کودک را آموزش دهد و حتی خود من نیز این کار را تجربی یاد گرفتم، ما حتی سالن مخصوص کودک و اجرای عروسکی نداریم، سالن عروسکی که در مجتمع امام رضا برای این کار درنظر گرفته شده بود فقط 6 برای این حوزه بود و بعد چند ماه برای خوانش نمایشنامه و دیگر مسائل آن را در نظر گرفتند.
- افتتاح خانه عروسکی چه تاثیری در افزایش و پیشرفت تئاتر عروسکی دارد؟
اینکه خانه عروسک افتتاح شد اتفاق بسیار خوبی بود و بچه‌ها می‌توانند عروسک‌ها را از نزدیک ببینند اما در آن جا هم ما حتی سالن اجرا عروسکی نداریم اگر سالن مخصوص عروسک داشته باشیم خیلی به پیشرفت این کار در مشهد کمک می‌کند اگر قرار باشد سالن کودک باشد باید فضا از صندلی تا نور و موسیقی برای کودکان مناسب باشد، صندلی‌های این سالن‌ها برای کودکان مناسب نیست و امنیت ندارد یا به گونه ای است که اصلا کودک متوجه اجرای نمایش نمی‌شود. الان حتی هنرمندان هم با این کار کنار نیامدند و اهمیت این کار را درک نکردند و کار کودک در اولویت نیست.
- آینده تئاتر عروسکی را چگونه می‌بینید؟
نسبت به سال‌های گذشته خیلی پیشرفت کرده است اما ما تبلیغات بسیار کمی داریم و نهایت یک یا 2 روز شهرداری به ما امکان تبلیغ می‌دهد اما امروز رو به پیشرفت هستیم و امسال تعداد بسیاری از افراد به سمت این کار حرکت کردند و این باعث پیشرفت و رشد آن شده است.
- چه اندازه فضای کار تئاتر کودک با سلیقه کودکان هم‌خوانی دارد و مورد استقبال آن‌ها قرار می‌گیرد؟
ما اثری را برای رده سنی خاصی تولید می‌کنیم مثلا برای 5 تا 10 سال، و بچه‌ها در حین تماشا به خوبی با آن ارتباط می‌گیرند این کار زمانی خراب می‌شود که مناسب با رده سنی بچه‌ها نباشد و افرادی که به تماشا می‌نشینند با کار ارتباطی برقرار نکنند، چراکه تخیل و فضای بچه‌های امروز بسیار متفاوت است و هوش و ذهن بچه‌ها نسبت به قبل بسیار رشد داشته است، من پایان هر نمایش عروسک‌گردان‌ها را به بچه‌ها نشان می‌دهم چرا که نمی‌خواهم آن‌ها را گول بزنم که عروسک‌ها دارای جان هستند امیدوارم این بحث ها تاثیر گذار باشد و باعث خرسندی هست که مردم ما تئاتر می‌بینند و این هنر کم کم مخاطب خود را پیدا کرده است.
ارسال دیدگاه