به گزارش کودک پرس ، مهدی رجبی راهیابی فرهاد حسن‌زاده به مرحله نهایی جایزه هانس کریستین اندرسون را به فال نیک گرفت و گفت: انتخاب فرهاد حسن‌زاده به عنوان یکی از پنج نامزد نهایی این جایزه نشان دهنده ظرفیت بالای ادبیات کودک‌ونوجوان ما برای مطرح شدن در سطوح بین‌المللی است و می‌تواند نوید بخش اتفاقات خوب در حوزه ترجمه و انتشار آثار ایرانی از سوی ناشران برجسته و معتبر در خارج از کشور باشد.
این نویسنده و منتقد ادبی با بیان اینکه برگزیده نشدن فرهاد حسن‌زاده در این جایزه چیزی از ارزش‌هایش را کم نمی‌کند، بیان کرد: جایزه اندرسون از معتبرترین جوایز ادبیات کودک و نوجوان است و در آن افرادی را انتخاب می‌کنند که خودشان را به معنای واقعی وقف ادبیات کودک کرده باشند و فرهاد حسن‌زاده کسی است که به شکل حرفه‌ای نویسنده کودک و نوجوان محسوب می‌شود و سال‌های سال فعالیت فرهنگی پیوسته‌ای در حیطه ادبیات کودک و نوجوان داشته است. چه در زمینه تاسیس انجمن نویسندگان کودک، چه در نشریه دوچرخه، تالیف کتاب، سفر به مناطق مختلف و دیدار با کودکان و نوجوانان و برگزاری کارگاه‌های مختلف، که در مجموع نشان می‌دهد خودش را وقف ادبیات کودک کرده است.
نویسنده مجموعه «نامه‌های نیلی» افزود: از طرفی فرهاد حسن‌زاده خلق خوشی دارد و اصلا منزوی نیست. او نویسنده‌ای است که با دیگر نویسندگان مراوده فکری و فرهنگی دارد و خودش را تافته جدا بافته نمی‌داند.
رجبی درباره آثار فرهاد حسن‌زاده نیز گفت: اگر به نخستین رمان‌های او نگاه کنیم، می‌بینیم که از نظر کاری همیشه رو به رشد و پیشرفت بوده است. به عنوان مثال با نگاهی به «عقرب‌های کشتی بمبک» و «این وبلاگ واگذار می‌شود» می‌بینیم خیلی پیشرفت کرده و جلوتر آمده و هرگز کیفیت کارش را قربانی نکرده است. چنانچه وقتی به «هستی» و «زیباصدایم کن» می‌رسیم می‌بینیم نسبت به بقیه رمان‌هایش یک سروگردن بالاترند. حتی «زیبا صدایم کن» از «هستی» هم بهتر است و کار پخته‌تر شده است.
رجبی یادآور شد: این نویسنده مدام در تمرین است و همیشه رو به رشد و کشف دنیاهای جدید است. او جدای اینکه در فضای ایران می‌نویسد دغدغه‌های کودکان و نوجوانان در جهان را نیز مورد توجه قرار می‌دهد و بنظر می‌رسد این ویژگی در انتخابش به عنوان نامزد نهایی جایزه اندرسون نیز بی تاثیر نبوده است چون سعی کرده کاری بنویسد که برای همه کودکان دنیا قابل فهم و ملموس باشدمانند موضوع جنگ در «هستی».
وی در ادامه به برگزیده شدن اویکو کادونو در جایزه اندرسون ۲۰۱۸ اشاره کرد و گفت: خیلی درست نیست خودمان را با کشوری مانند ژاپن که سال‌هاست در ادبیات جهان شناخته شده است و آثار نویسندگانش مانند موراکامی به اکثر زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده و همه مردم جهان با آن‌ها آشنایی دارند، مقایسه کنیم. ما در ایران آثار درخشانی داریم که به دلیل مشکلاتی مانند عدم رعایت قانوپ کپی رایت در سطح جهان ترجمه و منتشر نشده‌اند و نویسندگان خوب ما ناشناخته هستند.
به گفته خالق «خواهران تاریک» اگر راه باز شود و ما به معاهده کپی رایت بپیوندیم و آثار نویسندگان دیگر را بدون اجازه منتشر نکنیم، آن‌ها هم با مشاهده‌صداقت ما، به کشف ادبیات ما کنجکاو و علاقه‌مند می‌شوند. با این روال آثار ما که بسیاری از آن‌ها قابلیت مطرح شدن در مجامع بین‌المللی را دارند، از سوی ناشران خارجی به زبان‌های زنده دنیا ترجمه و منتشر می‌شوند و بدبینی ناشران خارجی از بین می‌رود و می‌توانیم امیدوار باشیم که بیشتر و بهتر در چنین جوایزی مطرح شویم.
ارسال دیدگاه