به گزارش کودک پرس ، محمود تیموری با اشاره به اینکه مشکلات بسیاری در مسیر تولید یک اثر هنری کودک و نوجوان وجود دارد، تصریح کرد: با این حال کار نمایشی همچنان تولید می‌شود اما حمایتی برای اجرای آن بر صحنه وجود ندارد.
وی اظهار تاسف کرد: پیگیری‌های مداوم اما بی نتیجه برای اجرای کار، سبب دلسردی گروه‌های نمایش می‌شود.
تیموری با اشاره به اینکه نمایش «من و در لجباز» پس از اجرا در بیست و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان، فرصت اجرا در هیچ سالنی را به دست نیاورده است، خاطرنشان کرد: تعداد سالن‌ها برای اجرا محدود است و در پایتخت تنها تالار هنر با عنوانِ ویژه کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. فرهنگسراها در تهران هم فضای مناسب ندارند و از سوی دیگر هزینه اجاره سالن‌های مناسب نیز سنگین و خارج از توان گروه‌هاست.
وی با اشاره به سابقه فعالیتش در زمینه تئاتر کودک و نوجوان، اظهار داشت: نمایش‌ها برای اجرا باید حمایت شوند.
نویسنده و کارگردان نمایش‌های کودک و نوجوان با اشاره به پیگیری‌های یک ساله‌اش برای به صحنه بردن نمایش «من و در لجباز» حتی در شهری جز تهران، افزود: تا زمانی که مرکز هنرهای نمایشی اراده ای در این زمینه نداشته باشد، هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
کارگردان و نویسنده نمایش «پلنگ دندون طلا» با اشاره به اینکه جشنواره باید ارتباطاتی در سطح کشور داشته باشد تا نمایش‌ها به اجرا در جشنواره محدود نشود، گفت: جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان برگزار می شود تا عملکردی برای مسئولان باشد و این وضعیت پذیرفتنی نیست.
وی با اشاره به اینکه برای تولید یک اثر فاخر باید حدود دو سال زمان صرف شود اما اجرای آن تنها منوط به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان است، تاکید کرد: سال گذشته گروه‌های خارجی از دهمین سال اجرای نمایش خود سخن می‌گفتند و برای ادامه اجراهای بین المللی خود برنامه ریزی می کردند. این بدین معناست که یک نمایش کودک و نوجوان پس از ده سال همچنان منبع درآمدی برای گروه محسوب می شود این در حالیست که در ایران پس از جشنواره پرونده نمایش برای همیشه بسته می‌شود.
وی با اشاره به رضایت گروه‌های نمایشی تئاتر کودک و نوجوان از برگزاری جشنواره، خاطرنشان کرد: روند موجود باید تغییر کند تا اجراهای کودک و نوجوان مورد توجه قرار گیرند.
ارسال دیدگاه