به گزارش کودک پرس ، محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات، روز گذشته در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«امروز با دعوت مدرسه فرزندم، در جلسه ای شرکت کردم که موضوع آن بررسی فرصت ها و تهدیدات فضای مجازی برای کودکان بود.
در این کارگاه آموزشی، اساتید به خوبی و با زبانی ساده راهکارهایی برای تقویت فرصت ها و کاهش تهدیدات به والدین ارائه می کردند.
در کنار این تلاش شایسته آموزش و پرورش، بزودی شاهد عملیاتی شدن طرح اینترنت کودک خواهیم بود و امیدوارم با اجرای آن، نسل آینده ما بتواند ضمن بهره مندی از مزایای گسترده فناوری اطلاعات، در توسعه کشور موفق و آسیبهای اجتماعی برای آنها حداقل گردد.»
اینترنت امن، دغدغهای جهانی
دسترسی به اینترنت و استفاده آزادانه از آن به ویژه برای کودکان در تمام جهان یکی از مهمترین دغدغه های والدین و سیستم های آموزشی است. در واقع بخش زیادی از محتوایی که در فضای مجازی دست به دست می چرخد محوریت غیر اخلاقی دارد و مناسب هر سن و سالی نیست. به همین دلیل است که در بسیاری از کشورهای دنیا دسترسی کودکان به تمامی محتوای اینترنت امکان پذیر نیست. البته محتوای غیراخلاقی تنها دلیل جلوگیری از دسترسی کودکان توسط نظام های آموزشی نیست، بلکه بسیاری از مفاهیم، حقایق و پدیده ها که آموزش و فهم آنها برای سنین کودکی زود است، نیزدر فضای مجازی از دسترس کودکان خارج می شوند. به دلیل اهمیت بالای این مسئله، در جهان دو رویکرد متفاوت نسبت به آن رایج است.
یکی آن که دسترسی کودکان را توسط ابزارهایی که برای خانواده ها فراهم می شود به بخشی از محتوای فضای مجازی محدود می کنند. ابزارهایی مانند بسته های ویژه اینترنتی که روی بعضی از سیم کارتها خریداری می شوند یا توسط شرکت هایی خاص ارائه می شوند، قفل های کودک که توسط والدین برای سیستمهای کامپیوتری به کار گرفته می شوند و …
به این ترتیب دغدغه اینترنت سالم که به کودک امکان رشد در یک فضای ذهنی سالم را بدهد، یک مسئله جهانی است. در کشور ما بخشی از آن چه که به عنوان محتوای نامناسب شناخته میشود به شکل خودکار و برای همگان غیرقابل دسترسی است و طبیعتاً کودکان و نوجوانان را هم شامل می شود. اما شبکههای اجتماعی و به طور کلی فضای مجازی اجازه دسترسی به بخش هایی را به کودک می دهد که اساساً فیلتر کردن آنها دشوار است. نمونه بارز آن که تبعاتش اخیرا دامنگیر بعضی از خانواده ها شد بازی خطرناک «نهنگ آبی» بود که از طریق فضای مجازی و با وجود اعمال فیلترینگ در دسترس کودکان و نوجوانان قرار میگرفت و آنها را در یک چالش روانی به اقدام به خودکشی ترغیب میکرد.
ضرورت تولید محتوای مناسب در برابر فیلترینگ
همین مثال کافیست تا ضرورت توسعه طرح اینترنت کودک بیش از پیش احساس شود. اما نکته مهم در این الگوبرداری جهانی که باید همواره مورد توجه قرار بگیرد، این است که وقتی بخشی از محتوای فضای مجازی از دسترس کودک خارج می شود در مقابل و به همان اندازه محتوای مناسب باید برای او تولید شود و در اختیارش قرار بگیرد. اما محتوای مناسب لزوما آن چیزی نیست که بزرگسالان آن را برای کودکان ترجیح می دهند، بلکه باید از دید کودک به آن نگریسته شود و گرایش و سلیقه کودک در تولید آن لحاظ شود. در واقع میتوان گفت محتوای مناسب برای کودک زمانی با موفقیت تولید میشود که بر اساس شناخت عمیق از نیازها، امیال و خواسته های کودک و نوجوان امروزی شکل بگیرد.
در «پیش نویس سند حمایتی و برنامه اقدام توسعه خدمات فضای مجازی کودک و نوجوان» نیز که در تاریخ 13 آبان ماه سال جاری توسط وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات منتشر شد راهکارهایی برای دستیابی به اینترنت سالم تر و پاک تر برای کودکان و نوجوانان ارائه شده است.
این سند در چهار هدف کلان آموزش، فرهنگسازی و ترویج فضای مجازی حوزه کودک، فراهمسازی زیرساختهای ارتباطی محتوایی و اعتمادی، توسعه بازار و مقاومسازی کسبوکارها و مدیریت و راهبری برنامه اقدام تدوین شده و شامل ۴۰ اقدام اولویت نخست، ذیل هریک از این اهداف است.
در نهایت می توان گفت که داشتن اینترنت امن در جامعه دغدغهای بینالمللی است اما باید دید که در کشور ما به چه شکل قرار است که به اجرا درآید و در عمل تا چه اندازه کاربردی خواهد بود، چرا که تا کنون بسیاری دیگر از دغدغههای جهانی و راهکارهای کشورهای توسعه یافته برای پاسخگویی به آن ها به کشور ما هم وارد شده اما به سبک و سیاق درست و کاربردی اجرایی نشده و به عمل درنیامده است.
منبع: سیناپرس
ارسال دیدگاه