به گزارش کودک پرس ، دبیرکل سازمان بینالمللی کار میگوید: مشکلات اقتصاد جهانی به «پسرفت» در زمینه بهبود کیفیت زندگی کودکان در مناطق مختلف دنیا منجر شده است.
این مقام سازمان ملل متحد گفت: دادههای جمعآوری شده از سوی سازمان ملل متحد در اوایل سال ۲۰۲۰ نشان میدهد که برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته پیشرفت جهانی برای پایان کار کودکان متوقف شده است و حالا نزدیک به ۱۶۰ میلیون کودک در جهان کار اجباری میکنند. به گفته او، این دادهها نشاندهنده ادامه رشد این روند است.
دبیر کل سازمان بینالمللی کار افزود: فشار افزایش هزینههای زندگی در کشورهای مختلف جهان که بخشی به دلیل افزایش قیمت مواد غذایی و انرژی در دنیاست برای بعضی از خانوادهها منجر به این شده که روزی یک وعده غذایی هم نداشته باشند و در برخی موارد این افزایش هزینهها منجر به «بدترین شکل کار کودکان» شده است.
یک دختر ۱۴ ساله در شهر ساحلی «مومباسا» در جنوب شرقی کنیا در این باره به خبرنگاران گفته است که چارهای جز جستوجو برای کار ندارد، چون مادرش از پس تامین هزینههای غذا و مدرسه برای او و دو خواهر و برادرش برنمیآید. او گفت که برای پول درآوردن لباس میشوید و مو میبافد. او میگوید وقتی به مدرسه میرود، گاهی آنقدر گرسنه است که نمیتواند قلم را برای نوشتن در دست بگیرد.
مادر این دختر نیز به بیبیسی گفت که درخواستِ انجام چنین کاری از یک دختربچه کار آسانی نیست، اما خودش بعد از همهگیری کرونا شغلش را از دست داده و قادر به تامین هزینههای خانواده خود نیست و حالا نمیتواند با شستن لباس هزینههای زندگی را تامین کند.
او میگوید: قلبم شکسته است. من هم دوست دارم فرزندم مثل بچههای دیگر به مدرسه برود و بتواند شغل خوبی پیدا کند که در آینده به کارش بیاید، اما چون چاره دیگری ندارم مجبور است این کار را انجام دهد.
دبیرکل سازمان بینالمللی کار میگوید که در کشورهای کم درآمد، متوسط و با درآمد بالا در بخشهایی از جمله کشاورزی، معدن و ساخت و ساز شاهد افزایش کار کودکان هستیم.
او گفت: واضح است که در یک لحظه حیاتی هستیم و فقر، عامل اصلی این وضعیت است.
به گفته او، شرایط در کشورهای مختلف متفاوت است، اما صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) میگوید تورم و افزایش هزینههای زندگی یک نگرانی جهانی است که به شکلهای مختلف بر کودکان تاثیر میگذارد.
«ناتالیا ویندر راسی»، مدیر برنامه سیاستگذاری اجتماعی و حمایتی یونیسف میگوید: بسیاری از خانوادهها از شدت ناامیدی و نیاز مبرم باید دست به انتخابهای غیرممکن بزنند یا به راهکارهای منفی برای بقا متوسل بشوند که هم امروز و هم در بلندمدت بر کودکان تاثیر میگذارد.
با این حال دبیرکل سازمان بینالمللی کار گفت در حالی که وضعیت بسیار نگرانکننده است او نسبت به یافتن راه حل خوشبین است. او گفت که رویکرد یکسانی برای همه وجود ندارد، اما سیاستهای تمرکز بر آموزش، ایجاد شغل و برخورد با کسب و کارهای غیرقانونی از اقداماتی است که میتوان انجام داد، اما دولتها باید همین حالا کاری بکنند.
ارسال دیدگاه