به گزارش کودک پرس ،شیوع کرونا، کرکره مشاغل زیادی را پایین کشید؛ اما این تعطیلی برای بعضی، کوتاه و برای بعضی دیگر، ادامهدار بود. علاوه بر سالنهای تئاتر، آموزشگاههای هنری هم با توجه به ضرورت تشکیل اجتماعات، جزو آخرین مشاغلی بودند که اجازه بازگشایی مجدد گرفتند و با اوج گرفتن دوباره بیماری برای بار چندم تعطیل شدند. «آموزش آنلاین» راهکاری بود که آموزشگاههای بسیاری برای ادامه فعالیت در دوره طولانیمدت کرونایی در پیش گرفتند.
او ادامه داد: با توجه به اینکه بازیگری کار عملی است و نیاز به حضور مدرس و هنرجو کنار هم دارد اما با علاقه هر دو طرف، با افت کیفیت کلاسها مواجه نبودیم. برای این کار هر یک ساعت و نیم مدرس و آیتم عوض میشد تا کلاس خسته کننده نشود.
خلوتی با تاکید بر اینکه دورههای آموزشی این آموزشگاه تنها به کلاس خلاصه نشده و تمرین آنلاین و جشنواره مونولوگ آنلاین هم در این مدت برگزار شده است، گفت: تمام اتفاقاتی که در زمینه حضوری داشتیم را به بستر آنلاین منتقل کردیم.
این فعال تئاتر کودکان در بخش دیگری از صحبتهایش با اشاره به معضلات پیش روی تئاتر کودک و نوجوان گفت: نبود سالن مختص تئاتر کودک و نوجوان نیازی است که به شدت احساس میشود اما ظاهراً مسئولان اهمیتی به آن نداده و دلسوزی به خرج نمیدهند.
خلوتی خاطرنشان کرد: هنرمندان زیادی دلسوزانه فضای تئاتر کودک را سر پا نگه میدارند اما به تنهایی و با دست خالی و عدم حمایت نمیتوانیم تئاتر کودک و نوجوان را زنده نگاه داریم. با اینکه از نظر تعداد افراد تحصیل کرده و متخصص این حوزه کمبودی نداریم اما به نظر میرسد مدیران و تصمیمگیران علاقهای به تئاتر کودک و نوجوان ندارند.
او با اشاره به اینکه نیاز است که نهادهای دولتی هنرمندان، دلسوزان و آموزشگاههای تخصصی تئاتر کودک و نوجوان را یاری کنند، گفت: تئاتر کودک به حمایت و امکانات بهتری از نظر سالن و تبلیغات نیاز دارد. انتظار داریم دولت، تئاتر کودک و رویدادهایش را مانند جشنوارههای بزرگسالان حمایت کند و اجازه دهد با این عشق و ظرفیت، استعدادهای نو را پیدا کنیم.
خلوتی همچنین درباره جای خالی آموزش تئاتر در مدارس به صورت یک آیتم درسی مستقل، گفت: باید ایجاد یک آیتم تئاتر درمانی و آموزش تئاتر در مدارس جا بیفتد چون نیازش به شدت احساس میشود؛ تئاتر ابزاری است که از طریق آن میتوان روی فکر، ایده و خلاقیت کودکان مانور و آن را رشد داد.
ارسال دیدگاه