به گزارش کودک پرس ، شاید برخی تصور کنند با اظهارنظر‌های جنجالی درباره رزمندگان دفاع مقدس از عمق رشادت و حماسه‌سازی آنان کاسته خواهد شد، در حالی که بزرگی رزمندگان را نمی‌توان به‌راحتی از صفحات تاریخ پاک کرد. شاید آن‌هایی که نحوه شهادت حسین فهمیده را زیر سؤال می‌برند، یادشان رفته است هشت سال دفاع مقدس مملو از نوجوانان کم سن و سالی بود که هر کدام سرود حماسی خود را داشتند. شهید بهنام محمدی‌راد یکی از همین نوجوانان، اتفاقاً در همان جبهه‌ای حضور داشت که حسین فهمیده نیز در آن به شهادت رسید.
شهید حسین فهمیده را ما به نمایندگی از صد‌ها شهید نوجوان دفاع مقدس به‌خوبی می‌شناسیم. او نماد نسلی آگاه و شجاع از سربازان خمینی کبیر است که هزاران حسین فهمیده دیگر مانند بهنام محمدی‌راد در دلش داشت و با حضور آنان بود که دست طمع دشمن از کشور کوتاه شد. چگونه زیستن و اندیشیدن این رزمندگان درس‌های زیادی به ما می‌دهد و این حضور آگاهانه و بصیرت را نمی‌توان مورد تشکیک قرار داد. در زمانی که کشور مورد هجوم دشمن متجاوز قرار گرفته بود، آن‌ها به‌روشنی اهمیت حضورشان در جبهه‌ها را دریافتند و عازم میدان شدند.
بهنام محمدی‌راد، شهیدی است که ما او را به اندازه قهرمانی‌هایش نمی‌شناسیم. همسن و سال شهید فهمیده بود و در همان نخستین روز‌های شروع جنگ خودش را به نیرو‌های مردمی رساند. او در شهریور ۱۳۵۹، ۱۳ سال بیشتر نداشت ولی درک عمیق از وضعیت کشور سبب شد تا خودش را در صف اول دفاع از کشور قرار دهد. او با همان جسم کوچک، اما روح بزرگ و دل دریایی‌اش به قلب دشمن می‌زد و با وجود مخالفت فرماندهان، خود را به صف اول نبرد می‌رساند تا از شهر و دیارش دفاع کند.
بهنام علاقه عجیبی به امام خمینی (ره) داشت، به گونه‌ای که سفارش کرده بود: «از بچه‌ها می‌خواهم که نگذارند امام تنها بماند.» این نوجوان شجاع و پرتلاش همچنین وظیفه رساندن مهمات به رزمندگان اسلام را نیز برعهده داشت و گاه آنقدر نارنجک و فشنگ بر خود آویزان می‌کرد که به‌سختی می‌توانست راه برود.
ارسال دیدگاه