جشن گرفتن هزاران کودک در مناطق کم برخوردار

به گزارش کودک پرس ،این جشن و شادی برای کودکان برپا شده است .هر اتوبوسی که از راه می‌رسد کودکان غرق شادی و خنده طوری از اتوبوس پیاده می‌شوند که انگار قرار است خاطره این روز به عنوان یکی از بهترین روزهای «روز ملی کودک» برایشان ثبت شود. روزی که بزرگترها کم‌تر به آن‌ها امر ونهی کنند، حتی اگر این بزرگترها مددکاران اجتماعی سازمان شهرداری باشند و خودشان هم کودکان کار یا کودک کم برخوردار نام گرفته باشند. روزی که قرار است بچه‌ها خودشان انتخاب ‌کنند در این جشن به چه کاری مشغول باشند؛ روی صندلی‌های فضای باز بنشینند وبرای بازی عروسک های صحنه، جیغ و هورا بکشند و از ته دل بخندند؛ یا نه! باد بادک بازی را انتخاب کنند و نخ باد بادک ها را بگیرند و با همه وجود بدوند تا بادبادکشان در آسمان پا بگیرد!؟ یا با رنگ روی بنرها نقاشی بکشند یا اینکه در صف طولانی گریم چهره بایستند. امروز بچه ها قدرت انتخاب دارند. باید باشید تا ببینید!

رستم دستانم آرزوست

 بچه ها حالا که پایشان به این جشن باز شده دوست دارند رنگ عوض کنند، برای همین اغلب در صف رنگ آمیزی چهره ایستاده اند شاید برای لحظه‌ای فارغ از نام کودک کار یا کودک در معرض کار، پشت رنگ‌ها پنهان شوند. کافی است چند دقیقه‌ای را کنار صف گریم چهره کودکان کار بایستید؛ آنوقت دستتان می‌آید که این بچه ها چطور فکر می‌کنند؟ خط قرمزهایشان کجاست؟ چطور از خودشان حمایت می‌کنند؟ جواب این سوال ها را در همین چند دقیقه خواهید فهمید. خدا نکند کسی بخواهد خودش را در صف گریم جا بزند، نمی‌شود که نمی‌شود. خدا نکند حقی از کودک کوچکتری ضایع شود، آن وقت همان کودکان کوچک چثه می شوند رستم دستان. خدا نکند اینجا یکی یقه دیگری را بگیرد. باید باشید تا ببینید!

آفتاب سوخته ها رنگ نمی بازند

با وجود اینکه سوز پاییزی از راه رسیده و آفتاب مثل یک ماه پیش تیز نمی‌تابد، اما هنوز آثار آفتاب سوختگی‌های فصل تابستان بر دست‌ها، صورت و گردن کودکان کاری که سرچها راه‌ها می ایستند، کاملاً مشهود است. حتی وقتی قلم موی رنگی روی صورتشان می‌غلتد و رنگ ها روی صورتشان می‌نشیند باز هم آفتاب سوختگی ها از زیر رنگ‌های تند بیرون می زند. صورت این کودکان هرچه که رنگ شود، باز هم نشان می‌دهد که خودشان در این سن و سال کم، پای زندگی‌شان ایستاده‌اند. باید باشید تا ببینید!

 نقاشی ها خبر می دهند از سر درون

بیشتر بچه های کار و در معرض کار از کودکان اتباع هستند. تک و توک کودکان ایرانی هم در بین آن ها می بینید. کودکان نقاشی می کشند خط و رنگ ها روی بنرها نقش می بندند. هر کودکی قلم و رنگ که برمی دارد انگار سَر درونش را با نقاشی بر روی بنرها هویدا می کند. «سید احمد» کودک دوازده ساله پرچم افغانستان را کشیده است. می پرسم؟ چرا پرچم کشیدی؟ می گوید: «همیشه پرچم می کشم تا شکل پرچم افغانستان یادم نرود». می پرسم: «افغانستان بوده ای؟ آنجا را یادت هست؟» می گوید: «کمی یادم می آید، سه ساله بودم که به ایران آمدیم». آن یکی می گوید: «من ۶ ساله بودم». دیگری جلو می آید: «من ۵ ساله، من ۵ ساله». یکی فریاد می زند: «من ایران به دنیا امدم» یکی از بین همه که نزدیک تر است آرام می گوید: «حالا افغانستان باز هم جنگ شده این را از اخبار شنیدم». همه شان ساکت می شوند، یکی زیر پرچم افغانستان می نویسد هرات و سکوت می شود. باید باشید و ببینید!

برپایی جشن در 17 نقطه شهر

سلسله جشن های روزهای ملی کودکان درطول یک هفته در ۱۷ نقطه از شهر تهران برگزار شد.

این جشن ها با حمایت سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران در محله های کم برخوردار کلید خورد تا کودکان هر منطقه با حفظ عزت نفس بتوانند ساعاتی را کنار مددکاران  اجتماعی شاد باشند.

 این جشن ها در محله های  پارک ولایت ، اتابک ، هرندی ، شمس آباد،خاور شهر ، صالح آباد شرقی وغربی 13 آبان ،شوش، محمود آباد ، محله دولت خواه  ، خلازیر و…برگزار  شد.مدیرعامل سازمان رفاه و خدمات شهرداری و مددکاران سازمان   در این جشن ها  ،  کودکان  کار  و کم برخوردار  را تنها نگذاشتند.

کودکان مراکز پرتو مخاطب همیشگی ما

با  سید «مالک حسینی» مدیرعامل سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری در حاشیه بر پایی یکی از همین جشن های روز ملی کودک  گفت وگویی را ترتیب  دادیم . او با اشاره به اهمیت حضور کودکان کم برخودار در این  جشن ها می گوید: «هرساله در بزرگداشت روزهای ملی کودک جشن هایی با حمایت  معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برگزار می شود،  اما حوزه کودکان  کار ، درمعرض کار و کودکان کم برخودار در هرمنطقه را  سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری برعهده می گیرد.درمراسم افتتاحیه روز کودک از کودکان ۲۸ مرکز «پرتو» در سراسر مناطق ۲۲ گانه تهران دعوت کردیم ».

۵ هزار و ۷۰۰ کودک کم برخودار

حسینی در معرفی مراکز پرتو توضیح می دهد :« مراکز پرتو، مراکزی هستند که  به صورت خصوصی زیرنظر سازمان رفاه  و خدمات اجتماعی شهرداری تهران به صورت خصوصی کار می کنند و تعداد این کودکان حدود ۴۲۰۰ نفر هستند؛  البته مراکز دیگری مثل «صبح رویش» نیز تحت حمایت سازمان رفاه شهرداری قرار دارند . در مجموع حدود ۵ هزار و ۷۰۰ کودک کم برخودار زیر مجموعه مراکز حمایتی  هستند و خدمات آموزشی و تحصیلی و مهارت های زندگی دریافت می کنند».

 سید مالک حسینی به اهمیت حفظ عزت نفس کودکان بیش ازهر مقوله در برگزاری  این برنامه ها  اشاره می کند و توضیح می دهد: «دراولین روز جشن از ۵۰۰ کودک مراکز پرتو دعوت کردیم که در این جشن حضور داشته باشند، اما در دیگر مراسم ها که در یک هفته متوالی برگزار شد  همه کودکان مناطق کم برخوردار را تحت پوشش  قراردادیم  تا  برچسبی به کودکان کم برخودار نچسبد و درطول یک هفته  تلاش کردیم  کودکان کار  بدون اینکه احساس کنند عزت نفسشان زیر سوال رفته است در جشن ها شرکت کنند».

 

واکسیناسیون کودکان زیر 12 سال

 از سید مالک حسینی درباره حمایت های دیگری که قرار است از این کودکان شود می پرسیم، حسینی به شروع سال تحصیلی اشاره می کند ومی گوید:« در شروع سال تحصیلی برای ۵ هزار و ۷۰۰ دانش آموز که اغلب در مراکز ما به صورت رایگان تحصیل می کنند نوشت افزار و البسه پاییزی مهیا شد ».

حسینی درباره واکسیانسیون کودکان زیر مجموعه سازمان رفاه  شهرداری تهران  توضیح می دهد :« نکته قابل تامل دیگر اینکه تمام کودکان بالای ۱۲ سال  مراکز پرتو واکسن کرونا دریافت کردند. حتی برای تزریق واکسن آنفولانزا این کودکان نیز اقداماتی انجام شده است  ».

 اعتراضی که به ثمر نشست

کودکانی که  بادبادک هایشان را به آسمان فرستاده اند با شورو شوق در فضای باز می دوند تا باد بادک هایشان  به پرواز درآیند .دربین کودکان تعدادی برای اعتراض به مسئولان  برگزاری آمده اند. یکی از بین همه  می گوید : « ما دیر رسیدیم  باید برای ما هم باد بادک  نگه می داشتید  مگر ما مهمان  شما نیستیم ؟ اعتراض هایشان موثرواقع می شود برگزارکنندگان سفارش می کنند  که  باد بادک ها را زودتر برسانند .

نشاط اجتماعی برای کودکان

معاون رفاه و خدمات  شهرداری تهران نیز در این مراسم حضور دارد. به بچه‌هایی که در حال دویدن و نقاشی کشیدن هستند اشاره می‌کند و می‌گوید: «هدف ما برقراری نشاط اجتماعی برای همه  کودکان است . بسیاری از کودکان با حمایت خانواده هایشان توانستند  شرایط مطلوب تری  داشته باشند ، اما کودکان کم برخورداردر این شرایط بیشتر از بقیه کودکان آسیب دیدند. روز جهانی کودک  را بهانه کردیم تا بتوانیم برای  نشاط روحی این عزیزان  جشن هایی را در محله های کم برخوردار مهیا کنیم . کاروان های شادی را  به محل زندگی کودکان بردیم  تا همه کودکان در کنار هم احساس شادی و آرامش داشته باشند و ذهن بچه ها  از اینکه مرتب  حس کنند کودکان کار و در معرض کار هستند  خالی شود» .

تشک کشتی و پشتکار ما

 در بین کودکانی که روی صندلی ها نشسته اند  پسر بچه 12 یا 13ساله  با دست گچ گرفته به این جشن آمده است . هر چه دوستانش سربه سرش می گذارند  خنده روی لبش نمی آید. «مریم ستوده» مددکاری که مسئولیت آن ها را برعهده گرفته می گوید:« دست سعید روی تشک کشتی شکسته است. یک روز مانده بود به  کشتی «حسن یزدانی»روز مسابقه حسن یزدانی سعید در بیمارستان بود ». سعید با شنیدن این حرف ها  لبش به حرف باز می شود  و می گوید:«خیلی از قهرمان های ورزشی در  محله  ما   رشد کرده اند . محله  ما  بچه هایی  دارد که اگر فقیر هستند، اما پشتکار زیادی دارند ». سعید با گفتن این حرف ها نفس عمیقی می کشد و انگارحالش بهتر شده است  و حالا جواب شوخی های دوستانش را می دهد  و دیگر ساکت نیست.

 این برنامه ها  بهانه ای شده است  که سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران  سه نفر از مدکاران را  به  انتخاب مددجویان   به عنوان  مددکاران برگزیده  انتخاب کنند .  مهدی  باقری ،مهرزاد دری و صلاح الدین حلیمی  به ترتیب برگزیده  اول تا سوم  مددکاران اجتماعی شدند .