تامین امنیت کودکان در شهر با وجود سگ‌های وحشی!

به گزارش کودک پرس ، روزگاری چوپان‌ها برای نگهبانی و مراقبت از گله حیوانات، سگ‌هایی را همراه خود به صحرا می‌بردند و با اطمینان خاطر گله را به حال خود رها می‌کردند. سگ‌های نگهبان در مواقعی هم که صاحب خود را در خطر می‌دیدند به محافظت از او می‌پرداختند؛ اما به نظر می‌رسد با گذشت زمان و تغییر سبک زندگی در جامعه و ترویج فرهنگ غربی روند نگهبانی این حیوانات نیز تغییر کرده است و نگهبانان دهه‌های گذشته اکنون با خوی وحشی‌گری به جان اطرافیان خود می افتند.

چنانچه هفته گذشته حمله دو سگ وحشی به یک کودک در یکی از شهرستان‌های استان تهران نگاه بسیاری از افراد را به نحوه نگهداری از سگ‌ها در منازل و رهاسازی آن‌ها در معابر عمومی و پارک‌ها معطوف کرد و این موضوع موجب واکنش برخی از مسئولان  شد.

 

سیاوش شهریور فرماندار شمیرانات درباره حمله سگ‌های وحشی به دختر بچه‌ای در شهرستان لواسانات گفت: موضوع حمله سگ‌ها به کودکی در پارک لواسانات به صورت اتفاقی بوده است و  بیشتر سگ‌های ولگرد هم در این منطقه زنده‌گیری می‌شود.

فرماندار شمیرانات با بیان اینکه سگ های ولگرد پس از زنده‌گیری در منطقه‌ای نزدیک گردنه قوچک نگهداری می شوند، اظهار کرد: علی‌رغم نصب تابلوهای ورود حیوانات ممنوع در پارک‌ها، برخی از شهروندان به این موضوع توجه نمی‌کنند و حیوانات خود را برای تفریح به فضای عمومی می‌آورند و چون  برای برخورد با این موضوع قانونی وضع نشده است، اقدامی صورت نمی‌گیرد.

 

فرماندار شمیرانات تصریح کرد: برخی از صاحبان حیوانات به ویژه سگ‌های خانگی آن‌ها را در خیابان یا پارک‌ها رها می‌کنند که این موضوع موجب می‌شود این حیوانات خوی وحشی‌گری بگیرند و به مردم حمله کنند.

این در حالی است که بر اساس ماده ۵۲۲ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ متصرف هر حیوانی که از احتمال حمله آن آگاه است، باید آن را حفظ کند و اگر در اثر تقصیر او، حیوان مزبور به دیگری صدمه وارد کند، ضامن است.

 

طبق تبصره یک این ماده، نگهداری حیوانی که شخص توانایی حفظ آن را ندارد، تقصیر محسوب می‌شود. همچنین بر اساس تبصره ۲، نگهداری از هر وسیله یا شیء خطرناکی که دیگران را در معرض آسیب قرار دهد و شخص قادر به حفظ و جلوگیری از آسیب‌رسانی آن نباشد، مشمول حکم تبصره یک این ماده است.

همچنین بنا بر ماده ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی هرگاه شخصی با اذن کسی که حق اذن دارد، وارد منزل یا محلی که در تصرف اوست، شود و از ناحیه حیوان یا شیئی که در آن مکان است، صدمه و خسارت ببیند، اذن‌دهنده ضامن است، خواه آن شیء یا حیوان قبل از اذن در آن محل بوده یا بعداً در آن قرار گرفته باشد و خواه اذن‌دهنده نسبت به آسیب‌رسانی آن علم داشته یا نداشته باشد.

گفتنی است که براساس ماده ۳۳۴ قانون مدنی، مالک یا متصرف حیوان مسئول خساراتی نیست که از ناحیه آن حیوان وارد می‌شود، مگر اینکه در حفظ حیوان تقصیر کرده باشد؛ اما در هر حال اگر حیوان به واسطه عمل کسی منشا ضرر شود، فاعل آن عمل مسئول خسارت وارده خواهد بود.

با وجود چنین قوانینی شهروندان هنوز شاهد نگهداری از سگ‌هایی مانند پیتبول هستند که در بسیاری از کشور‌های جهان ممنوع اعلام شده است. این سگ هفته گذشته به کودکی در منطقه لواسانات حمله کرد.

 

 

سگ پیتبول دارای نژاد آمریکایی است که علی‌رغم پرورش و نگهداری سگ در آمریکا، استفاده از آن به منظور نگهبانی نیز ممنوع است. این در حالی است که سگ پیتبول به طور آزادانه در کشورما پرورش و به فروش می‌رسد.

از آن جایی که نگهداری از سگ در کشور ما  تقلید از کشور‌های غربی به شمار می‌رود،  رسوخ این فرهنگ در بطن جامعه به دور از شئونات ایرانی و اسلامی است.

حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد منتظری دادستان کل کشور درباره حمله سگ‌ها در معابر عمومی به شهروندان و آسیب رساندن به آنان اظهار کرد: بخشی از کار‌ها جرم محسوب می‌شود و طبق قانون باید با این افراد برخورد متناسب شود.

دادستان کل کشور گفت: افرادی که از این حیوانات استفاده می‌کنند باید بدانند که این موضوع دور از فرهنگ کشور اسلامی است و این فرهنگ در کشور‌های اروپایی و غربی حاکم است.

وی ادامه داد: جدا از اعتقاداتی که داریم و احکامی که در دین در مورد نگهداری برخی حیوانات وجود دارد، فرهنگ مردم ما از فرهنگ کشور‌های اروپایی متفاوت است، به همین دلیل از افرادی که این حیوانات نگهداری می‌کنند درخواست داریم به اعتقادات عموم مردم احترام بگذارند.

حجت الاسلام منتظری اظهار کرد: این افراد باید بدانند جامعه اسلامی این حرکات را نمی‌پسندد و کاری نکنند که نیروی انتظامی و قوه قضاییه با آن‌ها برخورد قانونی داشته باشد.

با وجود اینکه سگ حیوان وفاداری است اما در بسیاری از مواقع این حیوان می تواند اثرات منفی در زندگی و جامعه داشته باشد، از این رو توصیه می شود ضمن احترام به قوانین حاکم بر کشور و رعایت احکام اسلامی از هنجارشکنی و ترویج فرهنگ و سبک زندگی بیگانه خودداری شود.