تاثیر کم شنوایی روی گفتار و صحبت کردن کودک

به گزارش کودک پرس ، کودکان ممکن است در سال‌های اولیه زندگی مشکلات متعددی را تجربه کنند که کم شنوایی، یکی از آن‌هاست. اما تاثیر کم شنوایی روی گفتار و صحبت کردن کودک چیست

تاثیر کم شنوایی روی گفتار و صحبت کردن کودک

کم‌شنوایی، شایع‌ترین نقص حسی است که کودکان تجربه می‌کنند. از دست دادن شنوایی، به‌ویژه زمانی که در اوایل زندگی کودک رخ می‌دهد، می‌تواند تا حد زیادی بر رشد گفتار و زبان او تاثیر بگذارد.
حتی شکل‌های موقت یا قابل درمان از دست دادن شنوایی، مانند وجود مایع در گوش، اگر توسط کودکی که در حال یادگیری درک زبان و صحبت کردن است تجربه شود، می‌تواند باعث تاخیر در گفتار شود. ممکن است در کودکان کم‌شنوا اختلال در مهارت‌های اجتماعی هم رخ بدهد. علاوه بر این، بسیاری از کودکان مبتلا به کم‌شنوایی در زمینه‌های پیشرفت تحصیلی دچار مشکل می‌شوند.
همه این مشکلات قابل پیشگیری هستند اگر تشخیص زودهنگام صورت بگیرد. تشخیص زودهنگام کم‌شنوایی و مداخله موثر می‌تواند تاثیر کم‌شنوایی بر رشد کودک را کاهش دهد.

علائم و نشانه های کم شنوایی

در ادامه با علائم و نشانه‌های اولیه کاهش شنوایی در نوزادان و کودکان آشنا می‌شوید:

علائم کم شنوایی در نوزادان

  • به صداهای بلند عکس‌العمل نشان نمی‌دهند
  • سر خود را به سمت صداها نمی‌چرخانند

    اگر نوزاد یا کودک، علائم کم‌شنوایی را در هر زمانی نشان داد، مهم است که در اسرع وقت او را نزد پزشک ببرید تا شنوایی‌اش آزمایش شود.

  • تا 12 ماهگی نمی‌توانند چند کلمه صحبت کنند

علائم کم شنوایی در کودکان

  • تاخیر در رشد گفتار
  • گفتاری که واضح به نظر نمی‌رسند
  • دستورالعمل‌ها را دنبال نمی‌کنند
  • به طور مکرر از شما می‌خواهند آنچه را که گفته‌اید تکرار کنید
  • با صدای بلند به موسیقی یا تلویزیون گوش می‌دهند

اکثر نوزادان در بدو تولد از نظر کم‌شنوایی غربالگری می‌شوند و شنوایی کودکان معمولا قبل از شروع مدرسه دوباره آزمایش می‌شود. با این حال، اگر نوزاد یا کودک، علائم کم‌شنوایی را در هر زمانی نشان داد، مهم است که در اسرع وقت او را نزد پزشک ببرید تا شنوایی‌اش آزمایش شود. به این شکل، اثرات کم‌شنوایی بر رشد آن‌ها به حداقل می‌رسد.

علائم و نشانه های کم شنوایی و تاثیر کم شنوایی بر رشد و یادگیری کودک

علائم و نشانه‌های کم‌شنوایی و تأثیر آن بر رشد کودک عبارتند از:

1- تاخیر در رشد گفتار

کودک تا دومین سالگرد تولدش، حتی نمی‌تواند 50 کلمه بگوید و جمله بسازد.

2- رشد کم واژگان

واژگان در کودکانی که کم‌شنوایی دارند بسیار کندتر از سایر کودکان رشد می‌کند. شکاف در رشد واژگان بین کودکان سالم و کودکان کم‌شنوا با افزایش سن بیشتر می‌شود.

3- مشکل در تلفظ برخی از حروف

کودکان کم‌شنوا در شنیدن و تلفظ برخی حروف مانند «س»، «ش»، «ف»، «ت» و «ک» مشکل دارند. این موضوع بر نحوه صحبت آن‌ها تاثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث شود درک آن‌ها به مشکل بخورد.
سایر تاثیرات کم شنوایی بر رشد کودک عبارتند از:

  • کودکان کم‌شنوا اغلب در ساختار جملات پیچیده مشکل دارند.
  • آن‌ها گاهی اوقات نمی‌توانند صدای خودشان را بشنوند، یا وقتی صحبت می‌کنند فقط یک نسخه ضعیف از صدای خودشان را می‌شنوند که باعث می‌شود خیلی بلند، یا خیلی آرام صحبت کنند.
  • کودکان کم‌شنوا اغلب از نظر تحصیلی دچار مشکل می‌شوند.
  • مشکلات ارتباطی که آن‌ها به دلیل کم‌شنوایی دارند، می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی و احساس انزوا بین آن‌ها و تاخیر در گفتار شود.

بنابراین تشخیص زودهنگام هر نوع کم‌شنوایی و مداخله مناسب و زودهنگام برای گرفتن بهترین نتایج، مهم است. نوع مداخله مورد استفاده، به نوع و درجه کم‌شنوایی بستگی دارد.

انواع کم شنوایی

کم شنوایی اکتسابی در کودکان، کمتر شایع است، اما می‌تواند در نتیجه عفونت گوش، آسیب به سر، یا قرار گرفتن در معرض صدای بلند رخ دهد.
دو نوع کم شنوایی وجود دارد: کم‌شنوایی هدایتی و کم‌شنوایی حسی عصبی.

کم‌شنوایی حسی عصبی، شایع‌ترین نوع کم‌شنوایی در کودکان است و زمانی اتفاق می‌افتد که گوش داخلی، یا عصب شنوایی آسیب ببیند.

1- کم شنوایی هدایتی

کم‌شنوایی هدایتی زمانی رخ می‌دهد که در کانال گوش، پرده گوش یا استخوانچه‌ها (سه استخوان ریز در گوش میانی) مشکلی وجود داشته باشد. این نوع کم‌شنوایی، معمولا موقتی و با جراحی یا دارو قابل درمان است.

2- کم شنوایی حسی

کم‌شنوایی حسی عصبی، شایع‌ترین نوع کم‌شنوایی در کودکان است و زمانی اتفاق می‌افتد که گوش داخلی، یا عصب شنوایی آسیب ببیند. این نوع کم‌شنوایی معمولا دائمی است.

درجات کم شنوایی

در ادامه با درجات کم شنوایی آشنا می‌شوید:

1- کم شنوایی خفیف

کم‌شنوایی خفیف، شایع‌ترین نوع کم‌شنوایی است که در آن شنیدن صداهای ملایم و پیگیری مکالمات در محیط‌های پر سر و صدا دشوار می‌شود. کودکان مبتلا به کم‌شنوایی خفیف نمی‌توانند صداهایی را که کمتر از 40دسی‌بل هستند، بشنوند.

کم‌شنوایی متوسط، جدی‌تر از کم‌شنوایی خفیف است و می‌تواند درک گفتار را حتی در محیط‌های ساکت، دشوار کند. کودکان مبتلا به کم‌شنوایی متوسط نمی‌توانند صداهایی را که کمتر از 55دسی‌بل هستند بشنوند.

2- کم شنوایی متوسط

این مشکل جدی‌تر از کم‌شنوایی خفیف است و می‌تواند درک گفتار را حتی در محیط‌های ساکت، دشوار کند. کودکان مبتلا به کم‌شنوایی متوسط نمی‌توانند صداهایی را که کمتر از 55دسی‌بل هستند بشنوند.

3- کم شنوایی شدید

کم شنوایی شدید، جدی‌ترین نوع کم‌شنوایی است که می‌تواند درک گفتار را حتی در محیط‌های ساکت، غیرممکن کند. کودکان با این درجه از کم‌شنوایی نمی‌توانند صداهایی را که کمتر از 70دسی‌بل هستند بشنوند.

4- کم شنوایی عمیق

کم شنوایی عمیق، شدیدترین نوع کم‌شنوایی است و در آن شنیدن هیچ صدایی ممکن نیست. کودکان مبتلا به کم‌شنوایی عمیق نمی‌توانند صداهایی را که کمتر از 90دسی‌بل هستند بشنوند.

نکاتی برای والدین

اگر کودک شما دچار کم‌شنوایی است، اجازه بدهید او توسط پزشک ارزیابی شود. مداخله زودهنگام برای کمک به کودکان برای دستیابی به پتانسیل کامل آنها ضروری است. این نکات را به کار ببرید:

1- خود را آموزش دهید

تا جایی که می‌توانید در مورد کم‌شنوایی و تاثیر آن بر کودکان بیاموزید. این کار به شما کمک می‌کند تا با نیازهای فرزندتان بهتر آشنا شوید.

مهم است که از فرزندتان انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید. او ممکن است نتواند به موفقیتی مشابه همسالان خود دست پیدا کند، اما همچنان می‌تواند زندگی شاد و رضایت‌بخشی داشته باشد.

2- حمایت دریافت کنید

به یک گروه حمایتی برای والدین بپیوندید که یک راه عالی برای ارتباط با والدین دیگر و یادگیری از تجربیات آن‌ها است.

3- صبور باشید

یادگیری زبان اشاره به زمان و تمرین نیاز دارد. اگر فرزندتان آن را به سرعتی که شما می‌خواهید یاد نمی‌گیرد، ناامید نشوید.

4- انتظارات واقع بینانه داشته باشید

مهم است که از فرزندتان انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید. او ممکن است نتواند به موفقیتی مشابه همسالان خود دست پیدا کند، اما همچنان می‌تواند زندگی شاد و رضایت‌بخشی داشته باشد.
با عشق و صبر می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر چالش‌های کم‌شنوایی غلبه کند.

خلاصه

هر گونه درمانی که شنوایی را بهبود می‌بخشد یا به آن کمک می‌کند، تاخیرهای رشدی از جمله مشکلات تحصیلی و اجتماعی را به حداقل می‌رساند و به اصلاح آن کمک می‌کند. سمعک، یا جراحی، برخی از درمان‌های کم‌شنوایی است.
در بسیاری از موارد، گفتاردرمانی می‌تواند برای بهبود مشکلات صحبت کردن که ناشی از کم‌شنوایی درمان نشده است، مفید باشد. برای کودکانی که کاملا ناشنوا هستند، زبان اشاره می‌تواند به رفع مشکلات تحصیلی و اجتماعی کمک کند و احساس انزوا را به حداقل برساند.