به گزارش کودک پرس شهرام اقبال‌زاده، مترجم و منتقد ادبیات کودک و نوجوان از جمله کسانی است که می‌پندارد بومی‌گرایی، راهی برای جهانی شدن این نوع ادبیات است و نویسندگانی که به این موضوع توجه می‌کنند می‌توانند نظر مردم دنیا را به خود جلب کنند و کار متفاوتی ارائه دهند.
اقبال‌زاده گفت: یکی از ویژگی‌های ادبیات، انتقال فرهنگ است و نویسندگان ما باید به فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی و ویژگی‌های بومی توجه کنند اما مخاطب امروز و نیازها و دغدغه‌هایش را هم بشناسند و بدانند کودک امروز بازیگوش و در عین حال کُنش‌گر است و وسایل ارتباط جمعی چون اینترنت و موبایل را می‌شناسد.
به گفته نویسنده «ترجمه برای کودکان» برای معرفی ادبیات کودک و نوجوان ایران به مردم سایر کشورها باید برنامه‌ریزی درست و دقیقی وجود داشته باشد. یک زمان قرار بود سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، متن‌هایی را انتخاب و ترجمه کند اما این اتفاق نیفتاد. از سوی دیگر، ما مرکزی داریم با عنوان «مرکز ساماندهی ترجمه» که معلوم نیست برای ترجمه ادبیات کودک چه کرده و چه برنامه‌ای در نظر گرفته است؟ به هر حال، ظرفیت‌های خوبی در ادبیات ما وجود دارد که باید شناسایی و معرفی شوند او بی‌گمان لازمه این کار برنامه‌ریزی هدفمند و صرف بودجه است.
اقبال‌زاده، ترجمه آثار داستانی در حوزه کودک و نوجوان را ضروری می‌داند و می‌گوید: هوشنگ مرادی‌کرمانی، شناخته‌شده‌ترین چهره ادبیات کودک و نوجوان ایران، برای مردم جهان است اما ما نتوانسته‌ایم همه کارهای او را ترجمه کنیم و ترجمه‌های موجود هم، چنگی به دل نمی‌زند و و خوب و تاثیرگذار نیست. بنابراین ضروری است سازمان‌ها و ناشران دولتی که دغدغه برگشت سرمایه ندارند، در درجه نخست بازار جهانی را بشناسند و در وهله بعد، مترجمی را انتخاب کنند که زبان مقصد و مبدا را به خوبی می‌شناسد وگرنه حتی با ترجمه آثار هم راه به جایی نمی‌بریم و به بازار جهانی دست پیدا نمی‌کنیم.
منبع: مهر
ارسال دیدگاه