به گزارش کودک پرس، فرزین سوری سخنران این نشست که در محل انجمن نویسندگان کودک و نوجوان برگزار شده بود گفت:در سینمای هالیوودی نهایتا با برگشت به موقعیت اولیه شخصیت قهرمان داستان، در موقعیت برتر نسبت به وضعیت اولیه خود قرار می‌گیرد. در چنین داستان‌هایی اغلب هیولا و یا موجود ترسناک به چند نفر ضربه می‌زند و در نهایت یکی دو نفر که از همه ممتاز تر معرفی شده‌اند،به نابودی هیولا می‌پردازند ودر نهایت در جایگاه برتری قرار می‌گیرند. در حالی که در داستان ترسناک ژاپنی این خباثت از بین رفتنی نیست و قهرمان داستان در نهایت مجبور می‌شود که هیولا را بپذیرد و این نفرین همچنان ادامه دارد.
وی تاکید کرد: برخلاف سینمای وحشت هالیوودی که نهایتا قهرمان داستان در استجی برتری نسبت به موقعیت اول خود قرار می‌گیرد، در ژانر وحشت ژاپنی چنین موضوعی دیده نمی‌شود و نهایتا قهرمان داستان ناگزیر به پذیرش روح خبیث ترسناک است،در حالی که این خباثت پایان ناپذیر در پایان داستان‌های هالیوودی وجود ندارد.
این فعال آکادمی فانتزی تصریح کرد: اصولا در سینمای وحشت بحث ضربه زدن مطرح است. در سینمای وحشت ژاپنی این ضربه زدن با صحنه‌های چندش‌اوری همراه است. داستان از جای خوبی شروع می‌شود و با ورود موضوع وحشتناکی همه چیز از حالت تعادل خارج می‌شود. تعادلی که در چنین فیلم‌هایی ژاپنی هیچ وقت به حالت اولیه نمی‌رسد. صحنه‌های تهوع‌آوری از دیگر ویژگی‌های سینمای وحشت ژاپنی است.
این فعال ادبی فاصله بین دیدن و شناختن را از اصول سینمای وحشت توصیف کرد و گفت:فاصله‌ای بین دیدن و شناختن است که هرچند این فاصله بیشتر باشد ما دچار وحشت بیشتری می‌شویم. در فیلم‌های ژاپنی خشونت کمتری دیده می شود و وقتی در مورد انسان‌ها صحبت می‌شود؛ گویا نگاه عمیق‌تری مورد نظر است. یکی دیگر از ویژگی‌های سینمای وحشت ژاپن وجود زنان و کودکان به عنوان کاراکترهای اصلی ایجاد وحشت‌اند. زنانی که دارای فیزیک مشخصی هستند، لباس سفید می‌پوشند و موهای صاف روبه پایین دارند.به نظر می‌رسد در جامعه‌مرد سالار ژاپنی که اتفاقا دارای نظم خاصی هستند چنین نمادی از موجودات وحشتناک خود نشان‌گر تقابل گروه‌های مختلف اجتماعی باشند.
منبع : ایسنا
ارسال دیدگاه