بررسی اثر فیلم کودک بر روند رشد و تربیت آن
تاثیری که فیلم، روی کودک میگذارد، در هر سنی متفاوت است، برای مثال کودک تا دو سالگی نباید تلویزیون تماشا کند و فیلم ببیند، اما از دو سالگی به بعد، فیلم مبحثی تاثیرگذار بر او خواهد بود.
به گزارش کودک پرس، هاتف علیمردانی که کارگردانی فیلمهایی چون «به خاطر پونه» و «راز دشت تاران» بر عهده داشته است، درباره اثری که فیلم کودک بر روند رشد و تربیت کودک می گذارد، گفت: تاثیری که فیلم، روی کودک میگذارد، در هر سنی متفاوت است، برای مثال کودک تا دو سالگی نباید تلویزیون تماشا کند و فیلم ببیند، اما از دو سالگی به بعد، فیلم مبحثی تاثیرگذار بر او خواهد بود و اگر فیلمسازان این عرصه شناخت کافی از محتوا و تولید داشته باشند، در رهنمون کردن کودکان به سمت مسائل آموزشی کمک خواهد شد، چون زمانی که کودک خود را مقابل تلویزیون می بیند، غرق در دنیای فانتزی و کودکانه شده و گاه از جهان واقعی دور می شود و خود را در قالب شخصیت اصلی قصه تصور میکند.
وی ادامه داد: به همین علت، بحث به روزرسانی در سینمای کودک نیز اهمیت مییابد و فیلمساز ملزم میشود که از بحث ویژوال افکت در کار خود استفاده کند و با حجم انبوهی از تکنولوژیها و تکنیکهای فیلمسازی روبهرو میشود، بنابراین نباید شاهد تولیدات سادهانگارانه باشیم و سطح سلیقه فیلمسازان باید با میزان توقع و سلیقه کودکان برابر شود تا این روزها که بچهها به علم روز جهان مجهز هستند، شاهد جاماندن فیلمسازان از نباشیم.
علیمردانی در خصوص کمکی که جشنواره به سینمای کودک میکند، گفت: از جشنواره کودکان و نوجوانان باید استفاده کرد تا در آن آموزش داشته باشیم و به عیبیابی وضعیت امروزه این ژانر بپردازیم و من، برای سینمای کودک آرزوی بهترینها را دارم و میدانم که علیرضا رضاداد هم فردی کاربلد و مثمر ثمر است که میتواند سینمای کودک را نجات دهد.
کارگردان «مردن به وقت شهریور» در خصوص علاقهمندیاش به سینما کودک گفت: من علاقه و دغدغه زیادی در سینما کودک حس میکردم، ولی عطای آن را به لقایش بخشیدم و شیفته جذابیتهای سینما اجتماعی شدم، ولی اگر فضا فراهم شود، هنوز هم علاقه به ساختن فیلمهای کودک دارم.
وی ادامه داد: ما برای حوزه سینما کودک باید سرمایهگذاری کنیم، بخش کودک سینما، آنچنان اثر ماندگاری را در ده سال اخیر از خود به جا نگذاشته است و این در حالی است که پولسازترین بخش سینما، حوزه کودکان و نوجوانان است و من معتقدم که اگر در همین زمان هم دوباره آثاری مانند «کلاه قرمزی» و «شهر موشها» را اکران کنیم، سالنهای سینما پر میشوند و شاهد این مدعا هم همان عروسک معروف برنامه «خندوانه» است که ابعاد شهرتاش وسیع است و به واسطه همان عروسک، امروز تمامی مردم «خندوانه» را میشناسند.
علیمردانی با اشاره به راهحلی برای مشکل دور بودن فیلمسازان از زبان و دغدغه کودکان، گفت: به نظرم در این عرصه نیاز به یادگیری، افزایش مییابد و باید نهاد و گروهی برای حل مسایل این حرفه تشکیل شود و البته من دانش علیرضا رضاداد را در این زمینه قبول دارم.
وی ادامه داد: فیلمساز کودک باید پرورش بیابد و دوره ببیند تا از این روش با دنیای فانتزی کودک روبهرو شود، چون این روزها بحث فیلمسازی دیجیتال در ایران جا نیفتاده است و فیلمسازان ما بیشتر بر مبنای احساسات خود فیلم میسازند که باید توجه داشته باشیم که بخش احساس در حوزه سینمای اجتماعی جواب میدهد، ولی برای ساخت فیلم کودک، کارگردان باید ترکیب جلوههای ویژه میدانی و کامپیوتری را بلد باشد.
این کارگردان در خصوص اهمیت جشنواره بینالمللی کودکان و نوجوانان گفت: اگر جشنواره کودک نباشد، چراغ سینمای کودک خاموش خواهد شد و این جشنواره به ما یادآوری میکند که پیشتر اندوختهای داشتیم که امروز دیگر آن را نداریم و میتوان گفت که جشنواره کودک نفس سینمای کودکان و نوجوانان است و ما باید این سینما را زنده نگه داریم.
منبع : ستاد اطلاعرسانی سیامین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان
ارسال دیدگاه