بازی با کودکان، روش مؤثر تربیتی حضرت زهرا(س)

به گزارش کودک پرس ، بازی، شیوه ای است که تأثیرات مثبت و گوناگونی را بر روحیه فرزند به جا می گذارد، خلاقیت او را شکوفا و عواطف کودکان را از محبت سیراب می سازد. بازی کودکانه مادر با فرزندان، رشد جسمی و فکری کودک را سرعت می بخشد و احساسات پاک مادری را به او منتقل می کند، نشاط، شادابی و خلاقیت، ابتکار و نوآوری و اعتماد به نفس را در او ایجاد و زمینه را برای ظهور استعدادهای نهفته کودک فراهم می آورد. بازی در دوران کودکی به منزله واکنش کودک در برابر عوامل محیطی و بروز استعدادهای نهفته اوست که تأثیرات آن در کنار تقویت جسم و افزایش بنیه کودک، قابل توجه است. همچنین بازی، در تقویت نیروی ابداع و ابتکار کودک بی‏ نهایت، مؤثر است. بنابراین غفلت از بازی به هیچ وجه به صلاح کودک و والدین او نیست. . این فعالیت و تکاپو به قدری برای سلامتی و رشد مناسب کودک، ضروری است که حتی برای تشویق آنها به تحرک و بازی، بزرگترها نیز باید تن به بازی و جست و خیز بدهند.

در مقابل، خانه‏ هایی که برای کودک، محیط مناسب و دلنشین برای بازی و تحرک نیست، در روحیه و شخصیت اعضای خردسال آن خانه، اثر نامطلوبی دارد، نباید فراموش کرد که تحرک و بازی، اقتضای طبیعت و سن کودک است و پدر و مادر وی وظیفه دارند شرط و لوازم این مهم را برای کودکان خود فراهم سازند. حضرت فاطمه(س) از همان دوران کودکی با فرزندانش همبازی می‏شد، و به این نکته نیز توجه داشت که در بازی، نوع الفاظ و حرکات مادر، سرمشق کودک، قرار می‏گیرد؛ بنابراین باید از الفاظ و جملات مناسبی استفاده کرد. علاوه بر این باید در قالب بازی و شوخی، نفس کودک را تقویت نموده، او را به داشتن مفاخر و ارزشهای اکتسابی تحریک و تهییج کرد. اینها همه مرهون در پیش گرفتن شیوه ‏های صحیح در این رابطه است.

نقل شده است که حضرت زهرا(س) با فرزندش امام حسن مجتبی(ع) بازی می‏کرد و او را بالا می ‏انداخت و می ‏فرمود:إشْبَه أباکَ یا حسن واخلَعْ عن الحقِ الوَسَنَ و اعبد الها ذامِننَ ولاتُوالِ ذَا الاِحَنِ
پسرم حسن، مانند پدرت باش. ریسمان ظلم را از حق بر کن. خدایی را بپرست که صاحب نعمتهای متعدد است و هیچ گاه با صاحبان ظلم و تعدی، دوستی مکن.همچنین نقل شده است که وقتی فرزندش حسین(ع) را بازی می‏داد، این گونه می‏ فرمود:« اَنْتَ شبیهٌ بأبی لَسْتَ شبیها بعلیٍ»تو به پدر من پیامبر(ص) شبیه ی و به پدرت علی شباهت نداری. (لقمانی،۱۳۸۵،ص۵۶)

طبق همین نقل،این بیت، موجب خنده وتبسم حضرت علی(ع) می‏ شد. ازاین قطعات تاریخی، استفاده می‏شودکه حضرت علی(ع) وفاطمه زهرا(س) علی‏رغم تمام مشکلات وگرفتاری های موجود،دربرخورد با کودکان،خود را خوشحال و خندان نشان می‏ دادند.این لازمه وجوهره جوانمردی است که انسان گرفتاری های خارج ازخانه را با خود به خانه نیاورد و غصه‏ های خودرا هر قدر که باشد،درظاهرخود، نمایان نسازد. بدون تردید،فرزندانی که محصول تربیت چنین خانواده‏ هایی هستند از روانی سالم، روحیه ‏ای قوی و نفسی مطمئن برخوردار خواهند بود.( انصاری،۱۳۷۷،ص۳۹)

حضرت فاطمه (س) در قالب بازی و شوخی، شخصیت کودک را تقویت ساخت و او را به داشتن نیکی ها و ارزشهای اکتسابی تشویق و راهنمایی کرد. همبازی شدن رسول اکرم(ص) با فرزندان دخترش زهرا بیانگر این نکته مهم است که بازی و تحرک کودک، یکی از لوازم تربیت صحیح محسوب می‏شود.حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) در خانه به بازی بچه ها توجه کافی مبذول می‏داشتند و همین امر، موجب شادابی و نشاط روزافزون آنها می‏ شد.