انجمن نویسندگان کودک در سالگرد ۲۱ سالگی‌اش نگران بی‌سرپناه شدن است
اعضای انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در جشن بیست‌و یکمین سالگرد این نهاد مدنی، نگران از دست دادن خانه و سرپناهشان هستند.
به گزارش کودک پرس ، غروب یازدهمین روز دی‌ماه 1397 مصادف بود با جشن بیست‌و یکمین سالگرد انجمن نویسندگان کودک و نوجوان که با حضور هیات مدیره و اعضای این نهاد مدنی در ساختمان قدیمی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان که سال‌هاست در گوشه کوچه بن‌بست پروانه در خیابان سمیه جا خوش کرده، برگزار شد. ساختمانی که بعد از گذشت بیست سال تبدیل به خانه‌ای برای نویسندگان، شاعران، تصویرگران و همه دست‌اندرکاران ادبیات کودک نوجوان شده است. خانه‌ای صد متری که برای دیدارها، گفت‌وگوها و برگزاری کارگاه‌های آموزشی و نقد و بررسی از آن بهره می‌گیرند و ساعتی دور از هیاهوی زندگی دور هم می‌نشینند و شعرها و داستان‌هایشان را می‌خوانند. اما ممکن است تا فردا دیگر همین خانه کوچک را هم نداشته باشند چون ساختمان، استیجاری است و هرلحظه ممکن است شهرداری حکم تخلیه را صادر کند و نویسندگان کودک و نوجوان مانند بچه‌هایی که رها شده‌اند، بی سرپناه بمانند و چه غم‌انگیز است در زمانه‌ای که نهادها دوام زیادی ندارند، انجمنی که توانسته بیست سال استمرار داشته باشد در روز جشن بیست‌ویکمین سالگردش نگران از دست دادن تنها خانه و سرپناهش باشد. نگرانی که در روز جشن در چهره تک تک اعضا موج می‌زند و شادی‌شان را با غم همراه کرده است.
شهرداری باید از انجمن‌ها حمایت کند
فریدون عموزاده خلیلی، رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، در این باره می‌گوید: با کمک شهرداری 20 سال در این ساختمان حضور داشتیم و با حق عضویت اعضا روزگار گذراندیم و کارهایی انجام دادیم و مراسم‌هایی با حضور همه دست‌اندرکاران و اعضای انجمن برگزار کردیم که برگزار کردنشان وظیفه نهادهای دولتی متولی این حوزه مانند کانون پرورش فکری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری و … است اما شهرداری می‌خواهد این ساختمان را پس بگیرد درحالیکه شهرداری باید در راستای حرکت‌های فرهنگی از انجمن‌ها و نهادها حمایت کند و آن‌ها را تقویت کند.
او می‌افزاید: در کشوری که نهادهای مدنی نمی‌توانند استمرار داشته باشند این نهاد مدنی توانسته 21 سال دوام داشته باشد و در طول این مدت بانی جشنواره‌های مختلفی بوده است و دردناک است که نویسندگان کودک و نوجوان در روز سالگرد انجمن نگران از دست دادن سرپناهشان هستند. براین اساس از خانم فخاری می‌خواهم به خاطر بچه‌ها و ادبیات کودک و نوجوان کمک کنند انجمن‌ها سرپا بایستند و بتوانند برای بچه‌ها کار کنند.
نیکنام حسینی‌پور، مدیرعامل موسسه خانه کتاب از دیگر مهمان‌های این جشن، نیز می‌گوید: نگاه ما در موسسه خانه کتاب، تقویت و حمایت از نهادهای مدنی است البته حمایت به این معنا که برنامه‌ها را به دست آن‌ها بسپاریم و ما پشتیبان آن‌ها باشیم. در زمینه ساختمان انجمن نویسندگان کودک هم ما پیگیر هستیم تا با همکاری سایر دستگاه‌های مربوطه اعم از شهرداری، شورای شهر تهران و وزارت مسکن و شهرسازی، مکانی در شان انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، تهیه شود و صاحب خانه شوند.
همه ما مدیون قلم و اندیشه نویسندگان و شاعران هستیم
الهام فخاری، عضور شورای اسلامی شهر تهران، هم از افرادی بود که در این مراسم حضور داشت و نگرانی نویسندگان و شاعران ادبیات کودک را از نزدیک لمس کرد. او نیز از افرادی است که می‌گوید دغدغه کودکان را دارد و تلاش می‌کند برای آن‌ها کاری انجام دهد. او در این مراسم خطاب به اعضای انجمن می‌گوید: نقش نویسندگان حوزه کودک و نوجوان متفاوت است به این دلیل که روانشناسی شناختی این پیش فرض را دارد که زبان ابزار تفکر است و من از نویسندگان و شاعرانی مانند جعفر ابراهیمی شاهد سپاسگزارم که با آثارشان دنیای ما را ساختند و کمک کردند ساحت تفکر ما باغ و بستانی داشته باشد، همه ما مدیون قلم و اندیشه آن‌ها هستیم.
ایجاد خانه کودک در مناطق مختلف تهران
این عضو شورای شهر تهران، در ادامه با بیان اینکه همیشه یا راهی خواهیم یافت یا راهی خواهیم ساخت، سعی می‌کند نویسندگان و اعضای انجمن را دلداری دهد و می‌گوید: باتوجه به این که انجمن نویسندگان کودک و نوجوان نقش عمده‌ای در آموزش و پرورش و ساختن ساحت فکری کودکان و نوجوانان شهر تهران دارد تلاش می‌کنیم، فضای مناسبی در اختیار آن‌ها قرار دهیم. من در این زمینه فکرهایی دارم که آن‌ها را در جلسات شورای شهر مطرح خواهم کرد. یکی از آن‌ها تاسیس خانه کودک در تهران است مانند خانه هنرمندان. تا نویسندگان، شاعران، تصویرگران و دست‌اندرکاران ادبیات کودک بتوانند در آن‌جا جمع شوند و مکان استقرارشان باشد. اما این کار نیاز به دبیرخانه منطقه‌ای دارد و باید در هر منطقه از شهر تهران دبیرخانه‌ای برای ان کار ایجاد شود و خانه کودکی راه‌اندازی شود و مذاکراتی صورت گیرد تا در هرمنطقه یکی از خانه‌های میراث فرهنگی به این امر اختصاص داده شود که نیازمند بررسی بیشتر است.
فخاری معتقد است با هم خواندن کتاب چیزی است که بچه‌های امروز از آن محرومند و می‌گوید: پیگیری می‌کنم در فضاهای شهری تهران با حضور بچه‌ها و نویسندگان هم‌خوانی شعرها و نوشته‌های نویسندگان انجام شود. چون تهران مطعلق به بچه‌هاست و اگر کسی قرار است به داد تهران برسد بچه‌ها و اندیشه‌سازان بچه‌ها هستند.
منبع: ایبنا
ارسال دیدگاه