به گزارش کودک پرس ،امروزه بسیاری از کودکان از نظر مهارت های روانی و حرکتی دارای مشکل هستند و به همین دلیل این گروه از کودکان فرصت پریدن، دویدن و جست و خیز کردن را پیدا نمی کنند و به علت استفاده مداوم از تبلت، هماهنگی روانی و حرکتی را از دست داده و در مدرسه نیز از عهده ساده ترین نیازهای خود بر نمی آیند.
استفاده از ابزار دیجیتال در سنین پایین تر از ۵ سال تاثیرات بسیار مخربی در زندگی کودکان بر جا می گذارد و به مرور خزانه لغوی کودک محدود شده و مهارت های کلامی و توانایی برقراری ارتباط را از دست می دهد که بخشی از علت اختلالات یادگیری در مدرسه نیز به این امر وابسته است.
هنگامی که والدین برای کودکان تبلت می خرند، در نشان دادن ابزار تبلت به کودک خود بزرگنمایی نکنند و با تبلت به عنوان یک ابزار معمولی مانند سایر ابزار موجود در خانه برخورد کنند. هم‌چنین نباید تبلت و یا گوشی تلفن همراه کودک انحصاری و اختصاصی خود او باشد، در این صورت با ایجاد حس مالکیت این کودکان نسبت به این ابزار جلوی نظارت والدین گرفته می شود، ضمن اینکه زمانی که کودک در منزل محرک های لازم را نداشته باشد و به نقاشی و فعالیت های هیجانی مشغول نباشد به سمت گوشی، تلویزیون و تبلت گرایش می یابد.
رفتار عادی والدین در برخورد با ابزاری مانند تبلت یا گوشی تلفن همراه اهمیت بسیاری دارد و باید در کنار آن فرصت هایی برای کودکان فراهم شود تا از این ابزار دوری کنند و با پُرکردن اوقات کودکان بتوانند آن ها را بسیار پرنشاط، شاد، پرانرژی و حساس به محرک های اطراف پرورش دهند.
متاسفانه امروزه بیشترین زمان استفاده از شبکه های پیام رسان در هنگام شب ها است درحالی که ضروری است که در این زمان همه افراد خانواده در کنار هم بوده و تعامل کلامی داشته باشند ولی معمولا این اتفاق نمی افتد و همه اعضای خانواده مشغول گوشی تلفن و تبلت می شوند و کمتر با یکدیگر تعامل کلامی دارند که این مساله، سلامت روانی خانواده ها را تهدید می کند.
داشتن ابزار تبلت و تلفن همراه و آشنایی با آن نشانه باهوش بودن کودکان نیست و حتی بچه های کم توان ذهنی نیز می توانند از این وسایل استفاده کنند، بنابراین به کارگیری اعضای بدن کودکان و مشغول کردن آنها به فعالیت های هیجانی، هوش آنها را افزایش می دهد. امروزه تلویزیون، تبلت و تلفن همراه باعث افزایش استفاده بصری کودکان شده و در عین حال به حس شنوایی و تکلم آنها نیز آسیب وارد می کند.
نکته دیگر این است که خانواده و فرزندان باید از سواد و دانش دیجیتال بهره مند باشند، اما در عین حال چگونگی استفاده از این ابزار نیز مهم است و اعتیاد افراد به ابزار دیجیتال، به عنوان یک اختلال روانی حایز اهمیت است.
ابزار دیجیتال می تواند بر فرایند رشد فرزندان تاثیر بسیاری داشته باشد. امروزه علت بسیاری از مشکلات درون خانواده ها و روابط بین والدین و فرزندان و همسران به دلیل استفاده نادرست از دیجیتال و ابزار های نوین تکنولوژی است که کاهش تعاملات و گفتمان‌های خانوادگی را به دنبال داشته و آسیب زا است.
ارسال دیدگاه