به گزارش کودک پرس، یک روانشناس در خراسان‌جنوبی گفت: سلام کردن، اولین گام در تعاملات اجتماعی بوده و این امکان را برای کودکان فراهم می‌کند که با رویکردی مثبت با دیگران ارتباط برقرار کنند.
پوران عباسپور همچنین اظهار داشت: فراموش کردن کودک در سلام به افراد به دلیل بی‌ادبی و بی اعتنایی‌اش نبوده، بلکه هجوم افکار و اطلاعات جدید به ذهن او، قدرت سلام کردن را از وی می‌گیرد.
وی با بیان اینکه سلام بزرگتر به کودکان، عامل احساس امنیت و اعتمادبه نفس کودک است، اظهار کرد: والدین برای آن که بتوانند در فرزندان خویش تاثیر گذار باشند، باید رفتار خود را با کودکان به گونه‌ای مناسب عملی سازند.
این روانشناس ادامه داد: کودکان از طریق تعامل با همسالان‌شان با آنها ارتباط برقرار می‌کنند و نخستین گام در برقراری ارتباط، سلام کردن به دیگری است.
وی افزود: مطابق با سخن پیامبر اسلام(ص) که می فرمایند: “فرزندت را تا ۷ سال رها کن و بگذار پادشاهی کند” و توصیه های علمی روانشناسی متوجه می‌شویم که سنین زیر ۷ سال، سنین آموزش‌های رسمی و کلاسیک نیست، پس لزومی ندارد او را مجبور به این کار کنید و یا حتی بعد از سلام نکردن با او قهر کنید و یا فرزندتان را با هم سن و سال‌هایش مقایسه کنید.
این روانشناس گفت: بهترین کار این است که این آموزش‌ها را در قالب بازی، شعر، سرود و قصه به کودک آموزش دهیم.
عباسپور تصریح کرد: کودکانی که مشکل ارتباطی دارند، ممکن است به افراد آشنای خود هم سلام نکنند، آنها ممکن است درست کنار دوست‌شان راه بروند، ولی حتی یک نگاه هم به او نکنند یا اگر حرفی بزنند، احتمالاً تماس چشمی با او برقرار نمی‌کنند و سرشان را به زیر می‌اندازند.
وی یادآورشد: هنگام سلام کردن مهم نیست که کودک از چه عبارت و جمله‌ای استفاده می‌کند، یا با چه لحن و حالتی جمله‌اش را بیان می‌کند، مهم آن است که طوری به دوستش سلام کند که او از دیدنش احساس شادی و خوشحالی کند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: آموزش مهارت‌های اجتماعی کاری زمان بر است و نیاز به استمرار و تمرین دارد و به کمک تلاش والدین، کودک به تدریج این رفتارها را خواهد آموخت.
منبع: ایکنا
ارسال دیدگاه