این روزها خانوادههایی که دارای فرزندان کودک و یا خردسال هستند، همواره در رابطه با موضوع بیشفعالی احساس خطر میکنند. بالا رفتن سطح آگاهی عمومی درباره این اختلال که به آن ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) نیز گفته میشود، باعث شده تا تشخیص و درمان این مشکل در کودکان سریعتر و آسانتر از قبل باشد. لازم به ذکر است که تقریباً تمام معلمان با این اختلال آشنایی کامل داشته و خانوادهها میتوانند از کمک و راهنمایی آنها در رفع مشکل بیشفعالی فرزندشان بهره ببرند. بیشفعالی از مواردی است که در مدرسه و در هنگام درس بیشتر خود را نشان میدهد. گفته میشود که حدود 10 درصد از کودکان به ADHD مبتلا هستند که این تعداد بسیار زیاد است. در ادامه با ما همراه باشید تا به ویژگیهای کودکان بیش فعال و همچنین برخی عوامل به وجو آمدن بیشفعالی میپردازیم.
بیش فعالی یکی از اختلالات رفتاری رایج در کودکان است که ممکن است در صورت عدم تشخیص و درمان بهموقع، به مشکلات جدیتری منجر شود. کودکان بیش فعال معمولا دارای سطح فعالیت بالا، عدمتمرکز و بیانضباطی در مواقع مختلف هستند. این مشکل میتواند تأثیرات جدی بر روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و زندگی روزمره کودک داشته باشد؛ بنابراین، درمان اختلال بیش فعالی امری ضروری است. علاوهبر این، بیش فعالی میتواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در خانواده و محیط اطراف کودک شود.
والدین اغلب از خود میپرسند: «چرا کودک من تنبل است؟»، اما در حقیقت، بیشتر بچههای تنبل واقعاً اینطور نیستند و دلایل پنهان زیادی برای تنبلی ظاهری کودک شما وجود دارد که البته میتوان آنها را برطرف کرد. روی این مقاله کلیک کنید تا با راه غلبه بر تنبلی با قصه کودکانه آشنا شوید.
بیشفعالی (ADHD) نوعی اختلال در سلامت روان است؛ افراد مبتلا به بیشفعالی، توانایی تمرکز بر یک کار واحد و نشستن برای مدت طولانی در یک جا را ندارند؛ در این مطلب به علائم، علل و درمانهای طبیعی این اختلال پرداختهایم.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: روش نوروفیدبک که به تازگی برای درمان کودکان مبتلا به «بیش فعالی بدون فکر و بدون توجه به عواقب» (ADHD) تجویز می شود، بیشتر جنبه تبلیغاتی و تجاری دارد و خانوادهها بعد از گذراندن جلسات مکرر و صرف هزینه گزاف، نتیجه ای عایدشان نمیشود.
محققان دریافتند که ADHD (بیشفعالی) امکان ادامه روند خود در سنین مختلف حتی در همه عمر شخص را دارد همچنین در میان کودکان امریکایی طی دو دهه گذشته افزایش یافته و از ۶ به ۱۰ درصد رسیده است.
کودکان بیش فعال معمولا بازیها و فعالیتی را که شروع می کنند تا آخر ادامه نمی دهند و در نیمه راه رها می کنند اما به هر حال برای یادگیری درس های خود و انجام تکالیف شان، نیازمند توجه هستند
هرکس که خودش بچه دارد یا با بچههای اطرافیان در ارتباط است حتما بحث داغ بیش فعالی را از زبان والدین شنیده است. امروز باب شده که اگر کودکی زیاد شیطنت کرد بگویند بچه فلانی هم بیشفعال است. آیا واقعا درصد بیشفعالی در نسل فردا زیاد شده یا این لقبی است که مردم از لبریزی کاسه صبرشان به کودکان میدهند؟ الکساندر کریشتون در سال ۱۷۹۸ برای اولین بار از این مشکل در منابع علمی نوشت و تا همین امروز هنوز حرفهای ضد و نقیضی درباره این اختلال میشنویم. در ادامه نظرات دکتر لکستانی را میخوانید.به گزارش خبرگزاری کودک پرس