کودک قبل از اینکه اسم رنگها را بداند آن را تشخیص میدهد. رنگ، اولین هویتی است که کودک آن را میشناسد. رنگ، زبان هنرمندانه ای است که بدون کلامی به سر اصل مطلب میرود و حرف خود را با تاثیر بر احساس و عواطف کودک به کرسی مینشاند. رنگ زبان بیکلام، اما خلاق و رشد دهنده ذهنهای پویای کودکان است.
نقاشی نوعی برونریزی است که در مراحل مختلف رشد نکات متفاوتی را نشان میدهد. وقتی نمیتوانیم با کودکان به طور مستقیم صحبت کنیم، میتوانیم از نقاشی برای ارتباط با کودکان استفاده کنیم.
تدریس تحسین طبیعت و فراهم آوردن فرصت هایی برای مشاهده ی پدیده های طبیعی، با استفاده از حوادث اتفاقی برای یادگیری بیشتر در کودکان، همه از فعالیت های با ارزش برنامه ی علوم به شمار می آیند. فعالیت هایی را می توان انجام داد که سطح توجه کودکان به محیط اطراف ارتقا یابد و در این راستا مفاهیم پایۀ علوم را نیز یاد بگیرند.
رنگ اولین هویتی است که کودکان تشخیص می دهند. همه ی ما شنیده ایم که کودکان رنگ های سیاه و سفید را درک می کنند (روشنایی و تاریکی). در فاصله ۶ هفتگی تا ۲ ماهگی وضعیت کودکان تغییر بنیادینی می کند. ابتدا بچه ها شروع به تشخیص رنگ قرمز می کنند و بعد از آن شروع به درک رنگ های روشن به ویژه رنگ زرد می کنند. بچه های کوچک به سمت رنگ های روشن جذب می شوند.
محققان اثر خوراکیها با رنگ مصنوعی را با اثر حذف این خوراکیها مقایسه کردند و نتیجهگیری آنها این بود که وقتی کودکان مواد خوراکی با رنگ مصنوعی مینوشند، بیشتر احتمال دارد که «بیشفعال» شوند.
ترکیبات قطره آهن کودکان بهگونهای است که هنگام برخورد با دندانها موجب تیرگی آنها میشود اما باعث پوسیدگی نمیشود.
یادگیری اشکال و رنگ ها از اولین آموزش ها به کودک است. با اینکه تشخیص رنگ و شکل اشیا برای کودک یک بازیست اما در واقع برای رشد شناختی کودک ضروریست و پایه درک مفاهیم ریاضی از مرتب کردن گرفته تا تشخیص الگو و هندسه و ... می باشد!