یک مشاور مدرسه به خبرآنلاین گفت: «خودکشی شدیدترین نوع خشونت علیه خود است و نشاندهنده ناامیدی عمیق از نجات، اصلاح و دریافت کمک است، همین امروز تعداد زیادی از دانشآموزان مستعد خودکشی هستند. اگر مدرسه سیستم مشاورهای قوی داشته باشد شاید بتواند نشانهها را شناسایی و از فاجعه جلوگیری کند.»
یک مشاور مدرسه به خبرآنلاین گفت: «خودکشی شدیدترین نوع خشونت علیه خود است و نشاندهنده ناامیدی عمیق از نجات، اصلاح و دریافت کمک است، همین امروز تعداد زیادی از دانشآموزان مستعد خودکشی هستند. اگر مدرسه سیستم مشاورهای قوی داشته باشد شاید بتواند نشانهها را شناسایی و از فاجعه جلوگیری کند.»
نباید تصور کنیم که بچه ها این موارد را درک نمی کنند و نمی فهمند ،برعکس آنها کاملا می فهمند وقضایا را تفسیر و مانند یک فیلسوف دنبال می کنند .آنها با اندیشه خود با پدیده ها برخورد می کنند و تصمیم می گیرند.
تراکم اخبار با موضوع ضرب و شتم دانش آموزان در مدارس موجب پدید آمدن اضطرابی جدید در جامعه شده است. در این میان ویدئوی کتکزدن یک دانشآموز در مدرسهای در پرند بار دیگر مسئله خشونت در محیطهای آموزشی را به صدر بحثهای اجتماعی آورده است که تبعات و حواشی آن قابل بررسی است.
در پی انتشار خبری مبنیبر ضرب و شتم یک دانشآموز در قزوین توسط مدیر مدرسه و انتشار خبر ارجاع پرونده تنبیه بدنی دانشآموز به هیأت تخلفات اداری، مدیر روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان قزوین توضیحاتی در این باره ارائه کرد.
تنبیه بدنی که قرار بود به طور کل از نظام تربیتی کنار گذاشته شود، هنوز در برخی مدارس ادامه دارد و هر بار که خبری از این جنس منتشر میشود، نهفقط کودکان، بلکه خانوادهها و جامعهای گسترده را با موجی از بیاعتمادی و اضطراب روبهرو میسازد؛ بنابراین حادثهای که برای «کیان» رخ داد، تنها روایت یک شکستگی لگن نیست بحرانی است پیچیدهتر.
در پی انتشار خبر شوکهکننده ضرب و شتم دانشآموزان روستای کرجو از توابع شهرستان سنندج توسط یک معلم، جزئیات جدیدی از اظهارات اولیه این معلم و واکنش آموزش و پرورش کردستان منتشر شده است.
در روزهای اخیر خبر تنبیه بدنی دانشآموزان ۲مدرسه، یکی در شهر ملکان و دیگری در مشهد و همچنین برخورد بد مدیر مدرسه دولتی با پدری که هزینه کمک به مدرسه را نداشت، موجب شد تا بار دیگر بحث برخورد خشن با دانشآموزان داغ و این سؤال مطرح شود که در مسیر گزینش معلمان تا چه اندازه به این مسائل توجه میشود.
مسئولان یک حوزه آموزشی در جنوب غربی ایالت میسوری آمریکا تصمیم دارند تنبیه بدنی را به عنوان شکلی از مجازات برای دانش آموزان در صورت موافقت والدینشان به کار گیرند حتی با وجودی که بسیاری از کارشناسان سلامت عمومی هشدار داده اند که این عمل برای کودکان مضر است.
مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش، تنبیه بدنی دانشآموزان را جزء خطوط قرمز این سازمان برشمرد و زمان حداکثری برای رسیدگی به شکایات در سامانههای پاسخگویی مدارس را حداکثر یک هفته عنوان کرد.
وزیر آموزش و پرورش گفت: گاهی در آموزش و پرورش نمونههایی از تنبیه مشاهده میکنیم که صرفنظر از اینکه تنبیه لفظی، بدنی، نگاه یا صحبتی نابجا باشد، آفت است و بخشهای مدیریتی آموزش و پرورش و مدیران مدارس بهعنوان نمایندگان ما باید با این موارد برخورد کنند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: تنبیه بدنی بچه هیچ گونه اثر تربیتی ندارد. والدین باید از تهدید به تنبیه بدنی یا عمل به آن جدا خودداری کنند، زیرا تنبیه بدنی فرزند نوعی کودکآزاری است.
کودکانی که مورد تنبیه فیزیکی قرار میگیرند، اعتماد به نفس ضعیفی دارند و از ضعف روابط اجتماعی رنج میبرند. اثرات مخرب تنبیه بدنی، در سنین بلوغ بیشتر نمایان می شود و تا پایان عمر ادامه دارد.
مدیر کل آموزش و پرورش هرمزگان به دنبال دریافت گزارش هایی مبنی بر تنبیه بدنی یکی از دانش آموزان توسط معلم خود در یکی از مدرسه های بندرعباس، دستور رسیدگی فوری به این موضوع را صادر کرد.
مدیر مدرسه شهید فاریابی جیرفت به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان آموزش و پرورش معرفی شد.
والدین باید نصیحت را جایگزین تنبیه بدنی برای تربیت صحیح کودک کنند.
پدر و مادر ایدهآل بودن کار سادهای نیست و برای رسیدن به آن، هیچ قانون ثابتی وجود ندارد. مهمترین عامل برای تبدیل شدن به یک پدر یا مادر ایدهآل، این است که مفهوم مسئولیتمان را در برابر کودک بدانیم و بهترین ارزش را به ذهن کودک خود داده و اعتماد بهنفس او را تا سطح بالا رشد دهیم و از کودک، انسانی شاد و نوعدوست بسازیم. انسان بودن را به معنای واقعی به او آموزش دهیم. افرادی پدر و مادر ایدهآل هستند که بهترین ارزشهای خانواده را به فرزند خود میآموزند.
بیتوجهی و غفلت عاطفی از کودکان در جوامع مختلف مذموم بوده و از سوی جامعهشناسان و کارشناسان امر برای مقابله با آن راهکارهایی ارائه شده است تا این آسیب اجتماعی ریشهکن شود. امروزه کودکآزاری بهعنوان یکی از اولویتها و مسائل اجتماعی، بهداشتی و درمانی در کشورهای مختلف جهان مطرح است. کودکآزاری از هر نوع آن، بیتوجهی و غفلت عاطفی در جوامع مختلف مذموم است و در بسیاری از کشورها جرم تلقی شده و برای مرتکب آن عواقب قانونی در نظر گرفته شده است. به همین دلیل است که این کشورها در زمینه حقوق کودک به اندازه ما دچار مشکل نیستند.
بعضی از والدین آخرین راه چاره را در تربیت فرزندان ، تنبیه بدنی می دانند؛ اما همواره به جای تنبیه و اعمال خشونت راه بهتری هم می توان پیدا كرد. چون تنبیه بدنی عوارض متعددی در رفتار و روحیه فرزند شما به جای خواهد گذاشت. حتی اگر بسیار به ندرت كودك خود را تنبیه می كنید، حتماً این مطلب را مطالعه كنید…