اختلال نقص توجه و بیشفعالی تمام جنبههای زندگی کودک را تحت تأثیر قرار میدهد. درواقع علاوه بر کودک، روی والدین و خواهر و برادرها نیز تأثیر میگذارد و باعث اختلال در عملکرد خانواده و زندگی زناشویی میشود.
بیشفعالی (ADHD) نوعی اختلال در سلامت روان است؛ افراد مبتلا به بیشفعالی، توانایی تمرکز بر یک کار واحد و نشستن برای مدت طولانی در یک جا را ندارند؛ در این مطلب به علائم، علل و درمانهای طبیعی این اختلال پرداختهایم.
یک روانشناس کودک با اشاره به تاثیر ورزش در بیش فعالی کودکان، عنوان کرد: جابجایی و حرکات فیزیکی باعث بهبود تمرکز ذهنی، حافظه و انعطاف پذیری شناختی می شود.
برخی از اختلالات اگر در زمان خود توسط والدین شناسایی و رسیدگی شوند قابل درمان هستند، و یکی از اختلالاتی که زمان تشخیص و رسیدگی به آن اهمیت ویژهای دارد، اختلال یادگیری در کودکان است.
محققان دانمارکی طبق نتایج یک مطالعه جدید رابطهای بین مصرف داروی ضدصرع valproate در دوره بارداری و بیش فعالی یافتهاند.
یک روانشناس گفت: بیشفعالی از جمله مشکلات رفتاری و عصبشناسی است که اغلب در پسران شایع میشود و راهکارهای مختلفی برای درمان آن وجود دارد.
عباس عزیزخانی روانشناس از اشتباهی که برخی والدین مرتکب میشوند و جنب و جوشهای فرزند خود را به پای بیشفعالی میگذارند انتقاد کرد.
فرناز گلمحمدی فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان نسبت به پیامدهای بیاعتنایی به مشکل بیشفعالی کودکان هشدار داد. گفت: بیتوجهی به درمان بیشفعالی کودکان بروز رفتارهای پرخطر آنها در بزرگسالی را به دنبال دارد.
محققان دریافتند که ADHD (بیشفعالی) امکان ادامه روند خود در سنین مختلف حتی در همه عمر شخص را دارد همچنین در میان کودکان امریکایی طی دو دهه گذشته افزایش یافته و از ۶ به ۱۰ درصد رسیده است.
یک روانشناس گفت: بیش فعالی یک بیماری است و نباید این برچسب را برای کودکان به کار برد.