یک مشاور خانواده گفت: جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین باید در آغاز تولد اما به صورت تدریجی باشد.
دنیای دختربچهها پر از شادی و رنگ است؛ پر از انتظار اتفاقهای خوب و رؤیاپردازیهای شیرین؛ برای همین خوب است برایشان کارهایی انجام دهید که دنیایشان را زیباتر و جذابتر کند.
زمانی که کودک را در مقابل آینه قرار دادهاید، در کنار او نشسته و سعی کنید همزمان که به آینه خیره شدهاید، حالتهای خندهداری در صورتتان ایجاد کنید. در ادامه از کودک بخواهید که او نیز همان کارها را انجام دهد. مثلا از او بخواهید که بینی را جمع کرده با زبان را از دهان بیرون آورد و چشمها را گشاد کند.
پدری در حال تمیز کردن اتاق کودک تازه به دنیا آمده اش بود که متوجه وجود ماری خزنده در کنار تخت نوزاد شد و در حالی که از شدت ترس مضطرب و نگران بود بلافاصله با تیم مارگیر برای گرفتن آن تماس گرفت.
اگر درخواستهای کودک برای خوابیدن در کنار والدین به صورت مکرر و پشتسر هم تکرار شود بدون شک عاملی موجب ناآرامی کودک شده است. انواع ترس، کابوس و… میتواند میل کودک به برگشتن به اتاق والدین را بیشتر کند.
تنبیه به عنوان آخرین مرحله تربیتی در روانشناسی تربیتی تایید شده است!
حضور بیش از اندازه فرزندان در اتاق خصوصی والدین، ممکن است باعث سردی میان پدر و مادر شده و حتی زمینه ساز بروز اختلافات و برخوردهای نامناسبی میان آنان گردد. از این روست که اهمیت جدا سازی محل خواب کودکان از اتاق والدین به یک ضرورت تبدیل خواهد شد