تفاوت اخلاق جنسی در غرب و اسلام

به گزارش کودک پرس   در نظام تربیتی اسلام بخشی از مباحث مربوط به تربیت جنسی، شامل اخلاق جنسی است که به فرموده شهید مطهری مباحث آن شامل:

حیای زن از مرد، عزت ناموسی، عفاف و وفاداری زن به شوهر، ستر عورت، ستر بدن زن از سایر محارم، منع زنا، منع تمتع نظری و لمسی از غیر همسر قانونی، منع ازدواج با محارم، منع نزدیکی با زن در ایام عادت، منع نشر صور قبیحه، پلیدی تجرد و… است.

تفاوت اخلاق جنسی غرب و اسلام

تفاوتی که در اخلاق جنسی بین غرب و اسلام مشاهده می شود این است که ما ریشه و بنای اخلاق را در همه زمینه ها، از جمله در زمینه جنسی به طور عام از شرع می گیریم و غرب آن را از حیات اجتماعی و شرایط عرف و اجتماع می گیرد. کلیات مربوط به اخلاق جنسی در اسلام ثابت و در غرب متغیر و تابع شرایط نظام خاص جامعه است. ممکن است روابط معاشرتی آزاد بین زن و مرد در غرب روزی مجاز باشد و روزی هم ممنوع، اما در اسلام همیشه ممنوع است.

در اخلاق جنسی اسلامی ما سعی داریم ملکات و عاداتی در فرزندان پدید آوریم که آنان در سایه آن ملکات مدیر خود و هوای نفسشان باشند. در واقع ما غریزه را تعدیل می کنیم و شرایط عفاف را به دختران می آموزیم و آن ها را در این زمینه عادت می دهیم و کلا غریزه را عاملی در جهت رشد و کمال آن ها می سازیم.

اهمیت کندوکاو در تربیت جنسی

از نگاه علم و دین، کودک جز در حالت های استثنایی و غیر طبیعی، فعالیت و رفتار جنسی بالفعل ندارد. با این حال اسلام برای پیشگیری از پیدایش رفتار نابهنگام جنسی در کودکان و نیز درمان این رفتار در آنان پیش بینی هایی کرده است. تمهیدات اسلام برای تعدیل غریزه جنسی و رفتار درست جنسی به هیچ وجه با دیگر جنبه های رشد در کودک ناسازگار نیست و حتی عامل تسهیل رشد کودک نیز می باشد.

بسیار تأسف بار است که پدران، مادران و مربیان مسلمان، از مقوله بسیار با اهمیت تربیت جنسی غافلند. در حالی که اسلام تربیت جنسی را برای ساماندهی رشد رفتار جنسی در کودکان لازم شمرده است. البته از نظر اسلام تربیت جنسی باید به وسیله والدین به کودکان آموزش داده شود و پدران و مادران نیز خود اصول و قواعد رفتار درست جنسی را بشناسند و رعایت کنند.

متخصصان امورجنسی در غرب پس از تلاش های بسیار تازه به حقایقی دست یافته اند که قرن ها پیش اسلام به آن ها پرداخته است. البته برخی از دیدگاه های اسلامی با نگرش غربیان درباره مسائل جنسی سازگاری ندارد اما روی هم رفته، برخی دیدگاه های مشترک بین اسلام و غرب در زمینه مسایل و رفتار جنسی وجود دارد که از جمله می توان به امور زیر اشاره کرد:

اسلام و دانشمندان معاصر غربی در لزوم آموزش جنسی به کودکان در پیش از بلوغ هم نظرند و پذیرفته اند این آگاهی ها باید از مرحله دوم کودکی آغاز شود تا کودک پیش از بلوغ برای مواجهه با تحولات جسمی و روحی ناشی از بلوغ آمادگی پیدا کند اما تفاوت هایی نیز در نظریات دانشمندان غربی با اصول اسلام پیرامون تربیت جنسی کودکان وجود دارد. در ادامه به بررسی تطبیقی تربیت جنسی در اسلام و غرب می پردازیم.

۱- کودکی، دوران غیر فعال بودن غریزه جنسی

پژوهشگران امور جنسی، درباره فعال یا غیر فعال بودن غریزه جنسی در کودکی همنوا نیستند. «فروید» معتقد است کودک احساس جنسی دارد، اما گروهی دیگر معتقدند، ساختار دستگاه تناسلی انسان چنان است که در حالت طبیعی، پیش از بلوغ و در دوران کودکی هیچ احساس جنسی ندارد.

از نگاه اسلام،کودک در دوره کودکی اول، زندگی و رفتار جنسی ندارد ولی برای تربیت جنسی کودک در این مرحله نیز، قواعد و هنجارهایی وضع کرده است که در مقالات بعدی به آن خواهیم پرداخت.

۲- احساس شرم و برهنگی

برخی از دانشمندان، بر پرورش حیا و عفت در کودکان تأکید می کنند، در حالی که برخی دیگر مانند راسل می گویند: لازم است کودک، پدر و ماد و خواهر و برادر خود را برهنه ببیند.

این موضع تند و افراطی با کسانی که حیا و عفت را نشانه رشد یافتگی می دانند، سازگار نیست. بر اساس این دیدگاه، پدر و مادر حق ندارند در برابر کودک خود برهنه شوند.

نظام تربیتی اسلام تأکید دارد که کودک از ابتدا باید بر اساس حیا و عفت پرورش یابد و حتی نسبت به نگاه به کودک ممیز و نگاه کودک ممیز به دیگران، محدودیت هایی در نظر گرفته است.

۳- جدا کردن رختخواب فرزندان

دیدگاه شماری از روانشناسان مبنی بر جدا بودن اتاق خواب و بستر خواب فرزندان دختر از پسر و جدایی بستر خواب فرزندان همجنس از یکدیگر، با نگرش اسلام در این زمینه هماهنگی دارد. کودکانی که بستر خواب مشترک دارند، در معرض تماس های جسمی قرار دارند و این امر آن ها را به شوخی های جنسی وا می دارد. بهتر است اتاق خواب دختران و پسران، بعد از ۵ سالی از هم جدا باشد. این اقدام، رفتاری پیشگیرانه از پیدایش انحراف جنسی در کودکان است و در نظام تربیتی اسلام دستورالعمل های فراوانی در این باره یافت می شود.

۴- آموزش و آماده کردن بهنگام

دیدگاه گروهی از پژوهشگران که می گوید چون کودک به پایان دوران کودکی نزدیک شود، باید او را برای رو به رو شدن با دگرگونی های مهمی که در دوران بلوغ در او رخ خواهد داد آماده کرد، با نگرش اسلام درباره لزوم عنایت به تربیت جنسی کودک و آماده کردن او برای رویارویی با تحولات روحی و جسمی دورن بلوغ مشابه است. اسلام به خطرهای کوتاهی در آگاه کردن کودک از تحولات دوران بلوغ هشدار می دهد و از والدین می خواهد پیش از بلوغ و از اواخر کودکی دوم، هنجارهای شرعی مانند: احتلام و نگاه به نامحرم و عادت ماهانه و طهارت و نماز و لمس قرآن کریم و.. را به کودک ممیز آموزش دهند و پرسش های جنسی او را بی پاسخ نگذارند. در کل پدر باید به آموزش فرزند پسر و مادر به آموزش فرزند دختر بپردازد.

منبع:         باحجاب