در روزهای کرونایی به ادبیات پناه ببرید
احمد اکبرپور، نویسنده مطرح حوزه کودک و نوجوان، بهترین گزینه برای رهایی از نگرانی در روزهای پراسترس و کروناییِ فعلی را، پناه بردن به ادبیات ذکر کرد.
به گزارش کودک پرس ، احمد اکبرپور، نویسنده حوزه کودک و نوجوان و مولف کتاب‌هایی نظیر «من نوکر بابا نیستم»، «کشکول تحت ویندوز»، «کشک‌های خفن»، «سه سوت جادویی» و… معتقد است که رسانه‌ها در ردیف نخست دور کردن مردم از نگرانی و التهاب قرار دارند و باید با وجود متخصصان، مطمئن‌ترین پیشنهادها را به مردم بدهند.
اکبرپور با همان روحیه شاد و پرانرژی خود، صدا و سیما و دیگر رسانه‌ها را فارغ از خطوط و تعلقات سیاسی دعوت به این می‌کند که از شایسته‌ترین پزشکان و کارشناسان استفاده کنند تا در شرایط بحرانی مانند شیوع کروناویروس به مردم کمک و آنان را راهنمایی کنند.
وی فضای ایجادشده در اینترنت و شبکه‌های مجازی را موجب سرخورده شدن مردم از بهبود یافتن اوضاع دانست و گفت: قبل از هرچیز می‌شود با استفاده از بهترین گزینه‌ها فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی راه‌های مبارزه و پیشگیری را برای مردم روشن کرد.
برگزیده کتابخانه بین‌المللی مونیخ برای کتاب «من نوکر بابا نیستم»، وظیفه نویسندگان و اهالی فرهنگ را مورد اشاره قرار داد و افزود: با وجود تعطیلی مدارس و مراکز آموزشی، قرار نیست که کودکان و نوجوانان در خانه و مجتمع‌های مسکونی گرفتار شوند؛ زیرا باید یاد بگیریم از تنهایی‌های‌مان لذت ببریم.
اکبرپور، تصریح می‌کند: اتفاقا گاهی اجبار است که با افراد درجه یک خانواده ارتباط داشته باشیم یا الزاما شرایطی پیش می‌آید که هفته‌ای چند مهمانی هم نداشته باشیم.
این نویسنده لامردی ساکن شیراز با بیان اینکه شرایط فعلی بهترین فرصت برای روی آوردن کودکان و نوجوانان به مطالعه است، تاکید کرد: بچه‌ها به‌ویژه با خواندن کتاب‌های علمی و تخیلی می‌توانند ضمن سرگرم شدن درخصوص اینکه دانش چه‌کمکی می‌تواند به این مشکل بکند، در کنار آن می‌شود از ادبیات بهره برد تا ذهن نوجوانان و کودکان نسبت به وقایع پیرامون آگاه شود.
وی مطالعه کتاب‌های علمی و تخیلی را زمینه‌ساز ذهن پیشگیرانه در کودکان و نوجوانان عنوان و از کودکان و نوجوانان دعوت کرد که افزون بر کتاب‌های درسی خواندن آثار ادبی و داستانی را فراموش نکنند و از اوقات فراغتی که به وجود آمده است، بهره کافی ببرند.
نویسنده کتاب «غولماز» تاکید کرد: فرزندان این کشور یادشان باشد که بدون تخیل هم می‌شود پزشک و مهندس شد، اما دکتر و مهندسی که یک گام دنیا را به پیش ببرد، قطعا نیاز به تخیل دارد؛ منبع تخیل ادبیات است.
منبع: ایبنا
ارسال دیدگاه