بدرفتاری سازمان یافته آمریکا با کودکان مهاجر

سیاست ”تحمل صفر“ دولت ترامپ که منجر به جدا کردن هزاران کودک خردسال و نوجوان از خانواده‌هایشان در سال گذشته شد اقدام سازمان یافته کاخ سفید ضد مهاجران بود.

به گزارش کودک پرس ، واشنگتن پست در سرمقاله خود از بدرفتاری سازمان یافته با کودکان مهاجر در آمریکا در راستای سیاست ”تحمل صفر“ در سال گذشته خبر داد.
در سرمقاله واشنگتن پست که در پایگاه اینترنتی این روزنامه منتشر شد آمده است: سیاست ”تحمل صفر“ دولت ترامپ که منجر به جدا کردن هزاران کودک خردسال و نوجوان از خانواده هایشان در سال گذشته شد، اقدام سازمان یافته کاخ سفید برای بدرفتاری با کودکان در راستای عزم کاخ سفید برای مبارزه با مهاجران غیرقانونی بود. در آن زمان، وضعیت دردناکی که این سیاست ایجاد کرده بود، از تصاویری که از هق هق کردن کودکان و سخنان والدین درمانده شان منتشر شد، مشهود بود. این عکس‌ها و سخنان را آمریکایی‌هایی منتشر کردند که عکس العمل شدیدشان به این سیاست، ترامپ را وادار به تغییر آن کرد. یک نهاد دولتی سرانجام سندی درباره درد و رنجی که این کودکان متحمل شدند، ارائه کرد که آن هم به شیوه‌ای محتاطانه تهیه شده است.

گزارش ”دفتر بازرس کل وزارت بهداشت و خدمات انسانی“ درباره آسیب‌های روانی و عاطفی جدا کردن آن خانواده‌ها از یکدیگر دلخراش، و یادآور لطمه‌ای است که یک دولت سنگدل عمداً بر این خانواده‌ها و فرزندانشان تحمیل کرد. برای تهیه این گزارش با مدیران برنامه و پزشکان در ۴۵ سرپناه تحت نظارت ”دفتر اسکان مجدد آوارگان“، وابسته به وزارت بهداشت و خدمات انسانی مصاحبه شد. شرکت کنندگان در مصاحبه بدون محدودیت واقعیت را بیان کردند. یکی از مقامات که با کودکان زیاد سروکار داشت گفت: ”تک تک کودکانی که از والدینشان جدا شده اند دچار ترس و وحشت بودند. “ دیگران هم می‌گفتند کودکان که فکر می‌کردند والدینشان آن‌ها را رها کرده اند، پیوسته هق هق کنان گریه می‌کردند. یکی از پسران که، پدرش را در مرز بازداشت کرده بودند، فکر می‌کرد پدرش مرده است. در موارد دیگر هم، کودکان از مشکلات جسمی- روانی رنج می‌بردند: یکی از مقامات گفت: ”بسیاری از کودکان می‌گفتند که احساس سوزش در سینه دارند، در حالی که از نظر پزشکی سالم بودند. کودکان می‌گفتند تپش قلب دارند یا از شدت درد قلبشان را احساس نمی‌کنند. “

گزارش بازرس کل شامل جزئیاتی درباره نقاط ضعف سرپناه‌هایی است که این کودکان در آن نگهداری می‌شدند؛ سرپناه‌هایی که مسئولانشان تلاش کردند هزاران کودک بدون همراه را که ناگهان باید مورد رسیدگی قرار می‌دادند، در آن سرپناه‌ها جای دهند و برای این کار، کارکنانی را به خدمت گرفتند که بررسی سوابقشان کامل نشده بود و همچنین کارکنانی که آمادگی کامل برای مراقبت از کودکان از نظر بهداشت روانی را نداشتند. پزشکانی که مسئولیت مشاوره به کودکان بر آنان محول شده بودند، با حجم کاری دو برابر آنچه در مقررات نهاد تعیین شده بود، روبرو بودند. دستمزد کم، برنامه‌های کاری طاقت فرسا و کمبود افراد ذیصلاح برای خدمت گرفتن در این سرپناه‌ها – که بعضی هایشان در مناطق دورافتاده بودند- مانع از آن می‌شد که مسئولان این سرپناه‌ها بتوانند به آنچه که به منزله یک بحران انسانی بود، به خوبی رسیدگی کنند.
اما مقصر دانستن بروکرات‌ها، آن هم در زمانی که خود سیاست اشتباه است، بی معنی است. این جف سشنز، دادستان کل وقت بود که سیاست ”تحمل صفر“ را به دستور کاخ سفید اعلام کرد؛ راهبرد ظلم عمدی که به طور آشکار برای جلوگیری از عبور پناهجویان آمریکایی مرکزی از مرز آمریکا طراحی شده بود. خشونت و سبوعیت یک جنبه از این رویکرد این دولت نبود، بلکه کل رویکرد دولت بود.

گروه‌های پزشکی هشدار داده اند کودکانی که از والدینشان جدا شدند احتمالاً از آثار زیانبار این اقدام، در درازمدت و شاید در تمام طول عمر، رنج خواهند برد. مدت‌ها پس از پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ، بدخواهی و خباثت وی در زندگی افرادی که از این سیاست لطمه دیدند، تداوم خواهد یافت.

 

 

 

منبع: خبرگزاری صدا و سیما