بسیاری از فیلمسازان عرصه کودک رغبتی برای ادامه کار در این حوزه ندارند

به گزارش کودک پرس ، کارگردان فیلم سینمایی «فیتلیه و ماه پیشونی» افزود: سینمای کودک در کشور ما سال ها است که سهم مناسبی در اکران ندارد؛ باندبازی در اکران باعث شده تا سینماداران سرنوشت فیلم ها را تعیین کنند و متأسفانه اغلب آن ها رغبتی برای اکران فیلم های کودک ندارند. همین مسائل دست به دست هم داده تا سینماگران به سمت ژانرهایی بروند که خواهان داشته باشد و مخاطبان و سینماداران و پخش کنندگان از آن ها استقبال کنند. در یک جمله می توان گفت فیلم کودک نه محبوب سینماداران است نه پخش کنندگان و نه سرمایه گذاران!

وی ادامه داد: علاوه بر مسئولان و مدیران سینمایی خود سینماگران هم یکی از عوامل مهم انحطاط و فرسودگی سینمای کودک در کشورمان هستند چرا که فیلم کودک را بسیار سطحی و سرسری می دانند و زمانی که مبادرت به تولید یک فیلم کودک می کنند کیفیت آن فیلم برایشان خالی از هرگونه اهمیتی است! این اتفاق در حالی روی می دهد که ژانر کودک نیازمند هزینه، پروداکشن عالی و فیلمنامه های به روز، قوی و مستحکم است و اتفاقاً فیلمسازی در ژانر کودک یکی از سخت ترین ژانرها در سینما است.

 

معیریان خاطرنشان کرد: ما اگر در دنیا شاهد استقبال کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان از آثار سینمای کودک و نوجوان هستیم به دلیل صرف هزینه های فراوان، دقت در فیلمنامه، ریزبینی و نکته سنجی و استفاده سازندگان از برترین تکنیک های روز سینما است! به عنوان مثال اگر از امثال «هری پاتر» در سینمای دنیا استقبال می شود و کودکان ما نیز با آن ارتباط برقرار می کنند به دلیل آن است که سازندگان «هری پاتر» اولاً بر اساس ذائقه روز مخاطبان هدف شان مبادرت به تولید اثر کرده و از سوی دیگر ژانر کودک را جدی گرفته اند و در کار خود کم فروشی و سطحی نگری ندارند.

این سینماگر با بیان اینکه این وظیفه سینماگران اعم از کارگردان، نویسنده، تهیه کننده و… است که فیلم کودک را بسیار سخت و جدی بدانند اظهار داشت: برخی از سینماگران ما هموز به این باور نرسیده اند که کودک امروز کودکی اندیشمند است؛ کودکان و نوجوانان امروز چندین گام از نسل های پیشین جلوتر هستند، تکنیک و تکنولوژی رو خوب می شناسند و قطعاً دیگر نمی توان آن ها را با کهنه کلیشه های هزاران بار تکرار شده و عروسک ها و امثال آن ها سرگرم کرد!

 

کارگردان فیلم سینمایی «شانس، عشق، تصادف» تصریح کرد: بزرگترین مصیبت سینمای کودک ما در این است که ما همچنان می خواهیم از روی فیلم های کودک دهه ۶۰ که با استقبال قابل توجهی از سوی مخاطبان آن روزگار مواجه می شدند کپی برداری کنیم و شاید یکی از دلایل تولید برخی از فیلم های کودک که بر اساس شخصیت فیلم های آن روزگار امروزه در سینمای مان تولید می شوند همین امر است، اما ما غافل از آن هستیم که فیلم های دهه ۶۰ بر اساس ذائقه کودکان آن روزگار ساخته شده اند و دیگر شخصیت ها و داستان ها و قهرمانان آن فیلم ها برای کودکان امروزی هیچ جذابیت و ارزشی ندارند و ما نمی توانیم با تکرار کهنه کلیشه ها مجدداً سینمای کودک را احیا کنیم.

وی افزود: این بسیار دردآور است که فیلم هایی که امروزه به اسم فیلم کودک در سینمای کشور ما تولید می شوند بسیار عقب تر از کودکان مان ایستاده اند و چیزی به آن ها اضافه نمی کنند. این اتفاق در حالی است که یک فیلم کودک و فیلمساز کودک باید همیشه چند گام از مخاطبان هدف خود جلوتر باشد تا بتواند آن ها را برای تماشا ترغیب و تشویق کند.

 

معیریان در پایان این گفتگو اظهار داشت: من به عنوان یک فیلمساز که ۲ فیلم در ژانر کودک کارگردانی کرده ام و خوشبختانه هر ۲ فیلمم در زمان اکران با استقبال بسیار زیادی از سوی مخاطبان روبرو شده اند همواره تمایل دارم تا در این زمینه فعالیت داشته باشم اما قطعاً تا زمانی که نگرش مدیران و مسئولان سینمای کشور به فیلم و سینمای کودک عوض نشود و خود سینماگران سینمای کودک را جدی نگیرند فیلمسازی در این حوزه فایده ای نخواهد داشت.