به گزارش کودک پرس ، سیاوش پیریایی در کارگاه آموزش مربیان باشگاه کتابخوانی کودک و نوجوان این شهرستان، اظهار کرد: کتاب ها و داستان ها به مخاطبان خود می گویند اگر کارها به صورت گروهی انجام شود، اشتباه ها نیز کمتر خواهد شد.
وی تصریح کرد: در تلاش هستیم تا با هم خواندن را در جامعه به ویژه خانه و مدرسه ترویج کنیم، چرا که تجربه نشان می‌دهد زمانی که بر سر یک موضوع مشترک با یکدیگر به گفت‌وگو می‌پردازیم زوایای مختلف و پیچیدگی‌های کتاب را بهتر درک می‌کنیم .
عضو سازمان مردم نهاد جریان همخوانی کتاب تاکیدکرد: اگر در جامعه فرصتی را در جهت آموزش افراد مختلف برای چگونه با همخوانی کتاب اختصاص دهیم در این صورت به خوانش گروهی و لذت بردن از این موضوع کمک کرده‌ایم و تشکیل باشگاه های کوچک کتابخوانی کودک و نوجوان نیز بخشی از این فرآیند است.
وی گفت: با وجود حجم و تنوع محتوای درسی، نخستین مانع برای کتابخوانی دانش‌آموزان، نبودن فرصت و ساعت خاص برای کتاب خواندن در مدرسه است، مگر اینکه خود معلم به این موضوع علاقه‌مند باشد و این فرصت را فراهم کند.
پیریایی گفت: امروزه رقیبان کتاب بسیار زیاد هستند از این رو یا باید جلوه کتاب زیاد باشد یا شخص معرفی کننده کتاب بتواند به بهترین شکل از کتاب به عنوان رقیب جدی بقیه رسانه‌ها، دفاع کند. هنگامی که کتاب خوب به دست دانش‌آموزان می‌رسد آنها می توانند سبک زندگی و الگوهای رفتاری خود را بهتر پیدا کنند.
وی افزود: کتاب های الکترونیک برای زمان هایی قابل استفاده است که امکان دسترسی به کتاب وجود نداشته باشد، اما نباید به آن عادت کرد چون کتاب کاغذی، حس لمس و زیست عمومی را در خواننده ایجاد می کند.
عضو شورای سیاستگذاری هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با اشاره به انواع سبک داستان، گفت: هر چند که مطالعه داستان های سبک وحشت، خوب است اما کودکی که به این نمونه داستان عادت کند به سختی قادر به تغییر ذائقه فرهنگی خود می شود بنابراین نباید مانع مطالعه آنها شد بلکه باید آنها را در معرض کتاب خوب قرار داد تا به تدریج از این گونه کتاب فاصله بگیرند.
وی تاکید کرد: بچه ها نقش بازی کردن را دوست دارند. نمایشنامه خوانی و ادبیات نمایشی، متن هایی هستند که نوشته شده اند تا دیده شوند بنابراین باید شرایط آن را رعایت کنیم تا قابلیت اجرای نقش پیدا کند.
وی افزود: کتابهای شعر، از جمله کتاب هایی است که برای همه گروه های سنی تولید می شود، اما شعرهای آهنگین، برای آموزش نکات اخلاقی، علم آموزی و آموزش عدد نویسی به گروه سنی کودک بیشتر اثربخش است.
پیرایی تصریح کرد: کتاب های سفرنامه و زندگینامه که بر اساس زندگی بزرگان نوشته می شود، از جمله آثاری است که می تواند برای گروه سنی نوجوان قابل استفاده باشد تا بتوانند از سبک زندگی انسان های موفق و نوع رفتار آنها برای ترسیم آینده خود الگو بگیرند.
وی گفت: انسان ها علاوه بر حرف زدن به نوشتن نیازمند دارند و با ارایه برخی از راهکارهای ساده می توان نوشتن را ترویج کرد، اما هم اکنون در مدارس ایران درک مناسبی از نوشتن وجود ندارد، بنابراین همانند دیگر کشورها نوشتن باید در برنامه های روزانه افراد گنجانده شود.
عضو شورای سیاستگذاری هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اهمیت روزمره کردن نوشتن در جامعه، گفت: برای ترویج فرهنگ نوشتن تنها باید به مردم نشان داد که نوشتن امری ساده است.
وی تاکید کرد: فعالان حوزه کتاب باید فعالیت های خود را مستند کنند تا بتواند اثربخش شود. مستندنگاری چراغ راه آینده است که تداوم هر فعالیت، کاهش خطا و جلوگیری از دوباره کاری از مزیت های مستندنگاری محسوب می شود.
پیریایی گفت: گاهی اوقات، مربیان نیز به منابع خوبی دسترسی ندارند، که برگزاری دوره‌های آموزشی، آنها را با منابع جدید آشنا می کند، منابعی که مختص به کتاب نیستند، چون می‌توانند با جست‌وجو در اینترنت به راحتی با موضوعات نظری آشنا شوند. نکته مهم، اینکه آنها با قرار گرفتن در کنار یکدیگر و تبادل نظر با مربیان دیگر به بینش جدیدی می‌رسند.
در سال کاشان پایتخت کتاب ایران، سومین کارگاه آموزش مربیان باشگاه کتابخوانی کودک و نوجوان با حضور 90 نفر از مروجان کتاب به مدت دو روز در کتابخانه آیت اله صبوری این شهر برگزار شد.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه