پاپ: کودک آزاری کشیشان، جنایت است

به گزارش کودک پرس ، در پی گزارش دادستانی ایالت پنسیلوانیای آمریکا درخصوص تعرض جنسی 300 کشیش کاتولیک به کودکان در 70 سال اخیر، پاپ فرانسیس رهبر مذهبی کاتولیک های جهان در نامه ای خطاب به مسیحیان نوشت: اگر عضوی رنج ببرد، همه اعضاء رنج می برند. برای جنایت تعرض جنسی به کودکان در کلیسا، امت خدا را به روزه، دعا و توبه دعوت می کنم.

وی افزود: به عنوان کلیسا، با خجالت و پشیمانی، قبول می کنیم که به موقع عکس العمل نشان ندادیم و وسعت و وخامت زیانی که به زندگی بسیاری وارد می کرد را نپذیرفتیم. کودکان را نادیده گرفته و به حال خود رها کردیم.

پاپ درحالی این نامه را پس از انتشار گزارش دادستانی پنسیلوانیا نوشت که افشاء رسوایی های جنسی اخیر در شیلی، پایه های کلیسای این کشور را لرزانده و وی خود را برای سفر به ایرلند (جایی که در سال های گذشته رسوایی آزارهای جنسی آشکار شد) آماده می کند.
پاپ افزود: با خجالت، به عنوان جامعه کلیسایی می پذیریم که آنجایی که می بایست حضور داشته باشیم، نبودیم و کودکان را رها کردیم.

 

رئیس دفتر مطبوعاتی واتیکان روز گذشته در رابطه با نامه پاپ با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: اینکه پاپ تعرض جنسی به کودکان را یک جنایت دانست اهمیت فراوانی دارد که فقط خاص کشورهای آمریکا و شیلی نیست، بلکه نامه پاپ خطاب به همه مردم است.

در ادامه این بیانیه که پس از انتشار نامه پاپ درباره عواقب تعرض جنسی به کودکان در کلیسا صادر شده، آمده است: پاپ این سوءاستفاده ها را نه فقط یک گناه بلکه جنایت خوانده و تقاضای عفو می کند. وی قبول می کند که هیچ تلاشی برای جبران این شر، نه برای قربانیان و نه برای آنهایی که زنده مانده اند، کافی نیست. پاپ تاکید دارد که عوارض ناشی از این تعرضات هرگز التیام نمی یابند. پاپ اعلام کرد که نه فقط کسانی که مسبب این جنایات هستند بلکه آنهایی که این جنایات را پنهان نمودند و در بسیاری از موارد اسقف ها این اقدام را انجام داده اند، باید احساس مسئولیت بیشتری کنند.

 

‘هانس زولینر’ رئیس مرکز حمایت از کودکان دانشگاه پاپی گرگوریان و عضو کمیسیون پاپی حمایت از کودکان در رابطه با نامه پاپ گفت: تعرض جنسی که اخیرا فاش شد، برای مردم بسیار تکان دهنده بود. بسیاری از پاپ خواستند تا حرفی بزند و کاری بکند. نامه پاپ را می توان به عنوان قدم نخست و آغاز اقدامات بعدی تفسیر کرد. اما هر اقدامی در این وضعیت به شدت وخیم را باید بخوبی سنجید تا بتوان به این چالش پاسخ عمیق داد.